орун

Kyrgyz

Etymology

From Proto-Turkic *orun. Compare to Southern Altai орын (orïn), Bashkir урын (urın), Kazakh орын (oryn), Turkish orun, etc.

Pronunciation

• IPA^(key): /oˈrun/
• Hyphenation: о‧рун

Noun

орун • (orun) (Arabic spelling ورۇن)

1. place

Declension

Declension of орун

	singular (жекелик)	plural (көптөгөн)
nominative (атооч)	орун orun	орундар orundar
genitive (илик)	орундун orundun	орундардын orundardın
dative (барыш)	орунга orunga	орундарга orundarga
accusative (табыш)	орунду orundu	орундарды orundardı
locative (жатыш)	орунда orunda	орундарда orundarda
ablative (чыгыш)	орундан orundan	орундардан orundardan
	possessive forms
	first-person singular (менин)
nominative	орунум orunum	орундарым orundarım
genitive	орунумдун orunumdun	орундарымдын orundarımdın
dative	орунума orunuma	орундарыма orundarıma
accusative	орунумду orunumdu	орундарымды orundarımdı
locative	орунумда orunumda	орундарымда orundarımda
ablative	орунумдан orunumdan	орундарымдан orundarımdan
	second-person singular informal (сенин)
nominative	орунуң orunuŋ	орундарың orundarıŋ
genitive	орунуңдун orunuŋdun	орундарыңдын orundarıŋdın
dative	орунуңа orunuŋa	орундарыңа orundarıŋa
accusative	орунуңду orunuŋdu	орундарыңды orundarıŋdı
locative	орунуңда orunuŋda	орундарыңда orundarıŋda
ablative	орунуңдан orunuŋdan	орундарыңдан orundarıŋdan
	second-person singular formal (сиздин)
nominative	орунуңуз orunuŋuz	орундарыңыз orundarıŋız
genitive	орунуңуздун orunuŋuzdun	орундарыңыздын orundarıŋızdın
dative	орунуңузга orunuŋuzga	орундарыңызга orundarıŋızga
accusative	орунуңузду orunuŋuzdu	орундарыңызды orundarıŋızdı
locative	орунуңузда orunuŋuzda	орундарыңызда orundarıŋızda
ablative	орунуңуздан orunuŋuzdan	орундарыңыздан orundarıŋızdan

Derived terms

• орундук (orunduk)

Yakut

Etymology

From Proto-Turkic *orun. Compare Bashkir урын (urın, “place, bed”) and Yakut орон (oron, “bed”).

Noun

орун • (orun)

1. (geography) place