1. deild kvinnur Wysp Owczych
2023 | |
Państwo | |
---|---|
Dyscyplina | |
Organizator rozgrywek | |
Data założenia | |
Przekształcona na zawodową |
Nie jest zawodowa |
Rozgrywki | |
Liczba drużyn |
8 |
Puchary | |
Zwycięzcy | |
Pierwszy zwycięzca | |
Obecny zwycięzca |
Klasvik IF |
Najwięcej zwycięstw |
KÍ Klaksvík (23) |
Strona internetowa |
1. Deild (1. Liga czasem 1.Deild kvinnur, czyli 1. Liga kobieca) – najwyższa w hierarchii rozgrywek ligowych klasa rozgrywek na Wyspach Owczych w piłce nożnej kobiet. Choć Wyspy Owcze są częścią Królestwa Danii, dla organizacji FIFA i UEFA stanowią odrębny podmiot, stąd odrębna liga, związana zarówno z FIFA, jak i UEFA. Co roku swe mecze rozgrywa tam 6 drużyn z różnych miejscowości na archipelagu. Ostatnia zostaje zdegradowana do niższej ligi, natomiast pierwsza dostaje szansę gry w Lidze Mistrzów UEFA Kobiet. Ze względu na trudne warunki pogodowe w zimie, nie rozgrywa się meczów w kolejkach letnich i zimowych. Sezon trwa w jednym roku, od końca marca lub początku kwietnia do września. Każda drużyna rozgrywa po dwadzieścia spotkań, co daje po cztery mecze z każdym z pozostałych klubów piłkarskich. Rozgrywkami zarządza, powstały w 1979 roku, Związek Piłkarski Wysp Owczych.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Pierwsza liga kobiet na Wyspach Owczych rozpoczęła swą działalność w roku 1985, na zupełnie odmiennych zasadach, niż to ma miejsce obecnie. Grało wtedy trzynaście drużyn w dwóch grupach, przy czym GÍ Gøta wystawił wtedy dwa składy – a i b. Dwie najlepsze drużyny, czyli B36 Tórshavn i HB Tórshavn rozegrały w stolicy Wysp Owczych finał, który został wygrany 2-1 przez pierwszy z tychże klubów, co sprawiło, że stał się on pierwszym w historii mistrzem archipelagu w piłce nożnej kobiet. Utworzenie w pierwszym sezonie tychże dwóch grup dało możliwość wytworzenia się dwóch lig żeńskich na Wyspach Owczych. Do pierwszej z nich weszło osiem klubów, które zajęły od czwartego miejsca wzwyż, a do drugiej pozostałe. Zadecydowano, że dwa ostatnie z nich będą spadać do ligi niższej. Pierwszymi spadkowiczami, w 1986 rok były zawodniczki SÍF Sandavágur i MB Miðvágur. W roku 1995 wprowadzono regułę trzypunktową, według, której drużyny za zwycięstwo, zamiast dwóch, zdobywają trzy punkty.
Podobny system utrzymał się do roku 1999. W rozgrywkach uczestniczyć miało osiem drużyn, jednak często zdarzało się, że dany skład rezygnował z uczestnictwa (1987, 1994, 1996, 1998). Szybko też zrezygnowano z degradowania dwóch drużyn do niższej ligi – od 1987 tylko jedna odpadała z rozgrywek. W roku 1999 postanowiono wprowadzić jedynie sześć drużyn do rozgrywek, jednak ostatecznie nie zagrało w nich nawet tyle zespołów – EB/Streymur oraz LÍF Leirvík zrezygnowały z uczestnictwa, przez co zostały zdegradowane do niższej ligi. Na krótko, bo jedynie w roku 1997 wprowadzono baraże o pozostanie w lidze przedostatniego miejsca, w ten sposób miejsce w lidze wywalczył sobie klub NSÍ Runavík, który pomimo przegranej w pierwszym meczu 2-4, wygrał 3-0 w drugim z B68 Toftir.
Po wprowadzeniu sześciu drużyn, na krótko, w roku 2000 wprowadzono zasadę degradacji dwóch klubów[1]. Data ta jest także rokiem rozpoczęcia dominacji w ligowej tabeli klubu KÍ Klaksvík, który od tamtej pory co roku zdobywa mistrzostwo archipelagu[2]. Reguły gry zmieniały się jednak jeszcze kilkukrotnie. W roku 2003 do rozgrywek dopuszczono dziewięć drużyn, i zdecydowano o zniesieniu systemu degradacji[3]. W 2004, poprzez połączenie GÍ Gøta i B68 Toftir wystąpić miało osiem drużyn, jednak HB Tórshavn oraz SÍ Sumba zrezygnowały z gry, przez co zostały przeniesione do drugiej ligi[4]. Sezon 2005 rozegrano według poprzednich ustaleń, jednak postanowiono od nich odejść już w roku 2006, kiedy wprowadzono do rozgrywek osiem drużyn ponownie[5]. Cztery najlepsze zostały awansowane do rozegranie meczów play-off, które miały wyłonić zwycięzcę, a cztery najgorsze w takich, które miały wyłonić drużynę degradowaną do niższej ligi.
W roku 2007, ponownie rozgrywano mecze pomiędzy sześcioma drużynami, jednak zawodniczki NSÍ Runavík zostały wyrzucone z rywalizacji po osiemnastej kolejce, a ich wyniki anulowane[6]. Od tamtej pory do niższej ligi spada tylko jedna drużyna.
Zwycięzcy
[edytuj | edytuj kod]
|
Dotychczas na Wyspach Owczych odbyło się 30 edycji pierwszej ligi kobiecej, od roku 1985 do 2014. Mistrzami Wysp Owczych zostawały kluby:
LP | Klub | Miejscowość | Wyspa | L.mistrz. |
---|---|---|---|---|
1. | KÍ Klaksvík | Klaksvík | Borðoy | 18 |
2. | HB Tórshavn | Tórshavn | Streymoy | 7 |
3. | B36 Tórshavn | Tórshavn | Streymoy | 4 |
4. | Skála ÍF | Skáli | Eysturoy | 2 |
5. | EB/Streymur/Skála ÍF | Streymnes/Skáli | Streymoy/Eysturoy | 1 |
5. | ÍF Fuglafjørður | Fuglafjørður | Eysturoy | 1 |
Tabela wszech czasów
[edytuj | edytuj kod]Stan na koniec sezonu 2017. Tabela zawiera informacje od 1985 roku.
Źródła:
- 1. deild kvinnur. FaroeSoccer.com. [dostęp 2015-04-21].
- Faroe Islands - List of Women Final Tables 1985-1999. RSSSF. [dostęp 2015-04-21].
Lp. | Nazwa klubu | Sezony | Tytuły mistrza ligi | M | Pkt | Z | R | P | B+ | B– | +/– |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | KÍ Klaksvík | 33 | 18 | 531 | 1171 | 395 | 49 | 87 | 2169 | 567 | +1602 |
2 | B36 Tórshavn1 | 30 | 4 | 495 | 774 | 267 | 53 | 155 | 1181 | 659 | +522 |
3 | HB Tórshavn | 27 | 7 | 430 | 686 | 244 | 49 | 137 | 1194 | 708 | +486 |
4 | AB Argir1 | 13 | 0 | 227 | 309 | 95 | 24 | 108 | 462 | 544 | -82 |
5 | Skála ÍF2 | 17 | 2 | 269 | 287 | 98 | 33 | 138 | 438 | 690 | -252 |
6 | EB/Streymur/Skála ÍF2 | 5 | 1 | 98 | 230 | 73 | 11 | 14 | 345 | 88 | +257 |
7 | GÍ Gøta3 | 13 | 0 | 192 | 204 | 72 | 23 | 97 | 327 | 457 | -130 |
8 | EB Eiði2 | 13 | 0 | 172 | 155 | 57 | 31 | 84 | 212 | 324 | -112 |
9 | ÍF Fuglafjørður3 | 12 | 1 | 174 | 152 | 62 | 17 | 95 | 271 | 409 | -138 |
10 | VB Vágur4 | 8 | 0 | 104 | 149 | 54 | 15 | 35 | 239 | 153 | +86 |
11 | EB/Streymur2 | 9 | 0 | 148 | 114 | 32 | 18 | 98 | 188 | 475 | -287 |
12 | Víkingur Gøta3 | 5 | 0 | 96 | 110 | 32 | 14 | 50 | 140 | 255 | -115 |
13 | NSÍ Runavík3 | 7 | 0 | 90 | 83 | 28 | 8 | 54 | 146 | 251 | -105 |
14 | B68 Toftir3 | 5 | 0 | 76 | 78 | 24 | 6 | 46 | 115 | 246 | -131 |
15 | LÍF Leirvík3 | 4 | 0 | 48 | 68 | 21 | 8 | 19 | 102 | 106 | -4 |
16 | ÍF Fuglafjørður/Víkingur Gøta3 | 4 | 0 | 80 | 68 | 20 | 8 | 52 | 86 | 270 | -184 |
17 | SÍ Sumba4 | 11 | 0 | 130 | 56 | 18 | 17 | 95 | 76 | 395 | -319 |
18 | Sumba/VB4 | 1 | 0 | 21 | 22 | 6 | 4 | 11 | 31 | 32 | -1 |
19 | SÍF Sandavágur5 | 2 | 0 | 25 | 20 | 9 | 2 | 14 | 53 | 56 | -3 |
20 | GÍ Gøta/B68 Toftir3 | 1 | 0 | 10 | 15 | 5 | 0 | 5 | 26 | 52 | -26 |
21 | SÍ Sørvágur5 | 1 | 0 | 20 | 14 | 4 | 2 | 14 | 24 | 50 | -26 |
22 | B68 Toftir/NSÍ Runavík3 | 3 | 0 | 38 | 14 | 3 | 5 | 30 | 24 | 128 | -104 |
23 | MB Miðvágur5 | 4 | 0 | 60 | 14 | 4 | 6 | 50 | 38 | 249 | -211 |
24 | FS Vágar5 | 2 | 0 | 26 | 12 | 3 | 3 | 20 | 24 | 134 | -110 |
25 | FS Vágar 20045 | 1 | 0 | 20 | 7 | 1 | 4 | 15 | 19 | 67 | -48 |
26 | B71 Sandoy | 3 | 0 | 18 | 6 | 2 | 0 | 16 | 15 | 78 | -63 |
27 | TB Tvøroyri | 1 | 0 | 10 | 2 | 1 | 0 | 9 | 6 | 29 | -23 |
28 | VB/Sumba4 | 1 | 0 | 19 | 1 | 0 | 1 | 18 | 11 | 89 | -78 |
29 | AB Argir/B36 Tórshavn1 | 1 | 0 | 20 | 1 | 0 | 1 | 19 | 9 | 106 | -97 |
30 | FC Suðuroy4 | 1 | 0 | 18 | 1 | 0 | 1 | 17 | 5 | 110 | -105 |
31 | GÍ II Gøta3 | 1 | 0 | 12 | 0 | 0 | 0 | 12 | 2 | 78 | -76 |
Legenda:
uczestnicy 1. deild kvinnur sezonu 2016
kluby nieistniejące, nieposiadające obecnie sekcji piłkarskiej lub te, które zmieniły nazwę
Objaśnienia:
- AB Argir oraz B36 Tórshavn połączono w 2015 roku w jedną drużynę AB Argir/B36 Tórshavn, jednak klub B36 odłączył się i w kolejnym sezonie występował już oddzielnie.
- EB Eiði w 1993 roku połączono z ÍF Streymur, tworząc EB/Streymur, jednak żeńską drużynę EB/Streymur powołano sześć lat później. Do tego czasu połączenie obowiązywało jedynie w męskich rozgrywkach. W 2013 roku EB/Streymur połączono ze Skála ÍF, tworząc EB/Streymur/Skála ÍF.
- Podczas pierwszego sezonu powołano dwie drużyny: GÍ Gøta oraz GÍ II Gøta. GÍ Gøta połączono w 2004 roku na jeden sezon z B68 Toftir, tworząc GÍ Gøta/B68 Toftir. W 2007 roku GÍ Gøta połączył się z LÍF Leirvík, tworząc Víkingur Gøta, a B68 dwa lata później występował wspólnie z NSÍ Runavík, tworząc B68 Toftir/NSÍ Runavík, grający obecnie w drugiej lidze. Víkingur połączono w 2014 roku z ÍF Fuglafjørður i utworzono ÍF Fuglafjørður/Víkingur Gøta.
- VB Vágur i SÍ Sumba w 1995 roku połączyły się na jeden sezon w Sumba/VB, następnie od 2005 istniały wspólnie, jako VB/Sumba, który w 2010 przekształcono w FC Suðuroy.
- W 1993 roku kluby MB Miðvágur oraz SÍF Sandavágur połączyły się, tworząc FS Vágar. W 1998 dołączył do nich SÍ Sørvágur. FS Vágar rozpadł się w 2004 na MB, FS Vágar 2004 i SÍ. W 2007 SÍ Sørvágur połączył się ponownie z FS Vágar 2004, tworząc 07 Vestur, jednak w ramach nowego tworu nie przewidziano sekcji żeńskiej.