Омӯзгор
(Тағйири масир аз Муаллим)
Омӯзгор (форсӣ: آموزگار), ё муъаллим (ар. معلم) — касест, ки пешааш омӯзиш ба дигарон бошад ва «омӯзишу парвариш» ё «таълиму тарбия» шуғлу кори ӯ ба шумор ояд.
Барои қадрдони намудани меҳнати муаллим дар собиқ ҶШС Тоҷикистон 28 апрели соли 1940, дар асоси Қарори Президиуми Совети Олии ҶШС Тоҷикистон унвони фахрии Муаллими хизматнишондодаи мактаби ҶШС Тоҷикистон (1940—1988) таъсис карда шуд. Минбаъд ин унвон ба Ходими хизматнишондодаи маорифи халқи ҶШС Тоҷикистон (1989—1991), Корманди шоистаи маорифи Ҷумҳурии Тоҷикистон (1991—1996) иваз шуда буд. Аз соли 1996 баъди тағйирот номи унвони фахрии Муаллими шоистаи Ҷумҳурии Тоҷикистон қабул шудааст.[1]
Нигаред
[вироиш | вироиши манбаъ]Эзоҳ
[вироиш | вироиши манбаъ]- ↑ Энсиклопедияи советии тоҷик. Ҷилди 4. — Душанбе, 1983. — с. 515—516.