Sedisvakanz
Sedisvakanz (latiin. sedis vacantia: vacantia, mittellatynisch, „s Freisyy, Läärsyy“; sedis isch dr Genitiv zue sedes „Stuel“, also aigetli „Freisyy vum Stuel“, zmaischt widergee mit „lääre Stuel“) haißt d Zyt un dr Zuestand wänn dr Stuel vum Papscht oder eme Bischof nit bsetzt isch, wel dr Amtsdreger us em Amt gschide, aber no kai Noofolger yygfiert isch. Dr Uusdruck vacantia sedis wird in dr latynische Fachliteratur bruucht. Im Corpus Iuris Canonici (CIC) chunnt dr Uusdruck nit vor; dert sin Zyt un Umstand vu dr Sedisvakanz umschribe mit em Uusdruck sede vacante („derwylscht dr Sitz frei isch“). Mit em lääre, uubsetzte oder verwaiste Stuel isch d Kathedra gmaint, dr Lehrstuel vun eme Bischof, im Fall vum Papscht d Kathedra vum Bischof vu Rom. D Vakanz vum Hailige Stuel fangt aa mit em Dod oder em Amtsverzicht (Abdikation) vum Papscht. E freiwillige Amtsverzicht het s in dr Gschicht vu dr kadolische Chilche nume zwaimol gee, 1294 (Coelestin V.) und 2013 (Benedikt XVI.).
Literatur
[ändere | Quälltäxt bearbeite]- Johannes Paul II PP: Konstitution Universi Dominici Gregis 1996. vatican.va
- Johannes Paul II PP: Codex iuris canonici, 1983. online
- Hans-Joachim Fischer: Die Nachfolge. Von der Zeit zwischen den Päpsten. Herder, Freiburg (Breisgau) u. a. 1997, ISBN 3-451-26190-1.
Weblink
[ändere | Quälltäxt bearbeite]
Commons: Sedisvakanz – Sammlig vo Multimediadateie- Sedisvakanz uf dr Websyte vum Vatikan