Olocau
 Olocau | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| |||
| Alministración | |||
| País |  España | ||
| Autonomía |  Comunidá Valenciana | ||
| Provincia | provincia de Valencia | ||
| Comarques | Campo de Turia (es)  | ||
| Tipu d'entidá | conceyu d'España | ||
| Alcalde de Olocau (es) | Antonio Ropero Morales | ||
| Nome oficial | Olocau (ca)[1] | ||
| Códigu postal |
46169 | ||
| Xeografía | |||
| Coordenaes | 39°42′00″N 0°31′54″W / 39.7°N 0.53166666666667°O | ||
  Olocau Olocau (España)  | |||
| Superficie | 37.4 km² | ||
| Altitú | 200 m | ||
| Llenda con |
| ||
| Demografía | |||
| Población |
2303 hab. (2023) - 931 homes (2019) - 840 muyeres (2019) | ||
| Porcentaxe |
100% de Campo de Turia (es) | ||
| Densidá | 61,58 hab/km² | ||
| Más información | |||
| Estaya horaria | UTC+01:00 | ||
| Llocalidaes hermaniaes | Gavà | ||
| olocau.es | |||
 | |||
Olocau ye un conceyu español, asitiáu na provincia de Valencia. Pertenez a la comarca del Campu de Turia y cuenta con 1.750 habitantes (datos de 2017).
Allugamientu
[editar | editar la fonte]El conceyu ta asitiáu na provincia de Valencia, en campos de Turia, terrén peñascosu al llau esquierdu del ribayu de Carraixet.
Comparte terrenes col Parque Natural Sierra Calderona por cuenta de la proximidá qu'esiste ente ellos.
El so territoriu tien forma triangular y una superficie de 37,4 quilómetros cuadraos, atopándose a unos 293 metros sobre'l nivel del mar (Msnm). El so clima ye templáu y llenda colos siguientes conceyos:
- Serra (Al este).
- Marines y Llíria (Al oeste).
- Poblar de Vallbona (Al Sur).
Historia
[editar | editar la fonte]Los restos arqueolóxicos más antiguos que se conocen nel términu municipal de Olocau correspuenden a los primeros tiempos de la Edá de los Metales y atopáronse nel posible enterramientu coleutivu eneolíticu de la covacha de la Peña Colorada. Cerca d'ella, nel visu del cuetu en que se topa y conozse como'l Castellet de la Peña Colorada, vense restos d'un pobláu de la Edá del Bronce.
Trátase d'una población bien antigua, onde nuna de les sos sierres cercanes construyeron los árabes una fortaleza denomada Olcaf. Jaime, el conquistador, apoderar de la villa y del castiellu y repobló aquella de cristianos, concediéndo-y por escudu un castiellu na parte cimera y les barres d'Aragón col lleón rampante na inferior.[2]
Hai testimonios edetanos como'l fortín defensivu y comercial del Puntal dels Llops, que formó parte de la rede defensiva d'Edeta. Tamién romanos como'l Arquet (parte d'un acueductu) o los fornos al pie del Puntal.
Pero'l nome de Olocau ye más recién, de dómina árabe. Debe'l so nome al güei llamáu Castiellu del Real, qu'en dómina árabe llamóse Hisn Al-Uqab (Castiellu de l'Águila).
La población ta edificada ente dos altes montes y los sos edificios de piedra, según los sos palacios, fálennos d'un pasáu prósperu.
Dende finales del sieglu pasáu y mientres la primer metá d'esti sieglu, la falta de recursos pa la subsistencia y la guerra civil española fixeron que munchos de los sos habitantes emigraren a Gavà (Barcelona).
El pasu de los nativos de Olocau pol conceyu de Gavà, dexó una fonda buelga nesi conceyu de Barcelona. Los primeres emigrantes facer pa trabayar na siega de palma pa faer escobes. Darréu, pasaron munchos d'ellos a trabayar nes fábriques que s'abrir en Gavà. Les persones de Olocau fueron reconocíes nestes empreses como grandes y responsables trabayadores, algamando responsabilidaes na Compañía Roca y na Sociedá Xeneral d'Hules, los dos empreses más grandes de Gavà.
Güei podemos dicir que la colonia de nativos de Olocau y los sos descendientes ye bien numberosa. A finales de marzu, en Gavà álzase una "falla" y tol conceyu participa na "cremà", como si d'una barriada de Valencia tratárase.
Tolos branos un importante númberu de gavanenses, nativos de Olocau, mover pa esfrutar d'unos díes de descansu xunto a la familia qu'inda vive nel so pueblu, Olocau.
Alministración
[editar | editar la fonte]| Llexislatura | Nome | Partíu |
|---|---|---|
| 1979-1983 | Vicente Zurriaga Máñez | CIO |
| 1983-1987 | Vicente Zurriaga Máñez | CIO |
| 1987-1991 | José Agustín Agustí Sanchis | PSPV-PSOE |
| 1991-1995 | José Agustín Agustí Sanchis | PSPV-PSOE |
| 1995-1999 | José Agustín Agustí Sanchis | PSPV-PSOE |
| 1999-2003 | José Agustín Agustí Sanchis | PSPV-PSOE |
| 2003-2007 | José Agustín Agustí Sanchis | PSPV-PSOE |
| 2007-2011 | Mª Ascensión Arnal Navarro | PPCV |
| 2011-2015 | Antonio Roperu Morales | PSPV-PSOE |
| 2015-2019 | Antonio Roperu Morales | PSPV-PSOE |
| 2019-2023 | n/d | n/d |
| 2023- | n/d | n/d |
Demografía
[editar | editar la fonte]| 1990 | 1992 | 1994 | 1996 | 1998 | 2000 | 2002 | 2004 | 2005 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 619 | 662 | 685 | 768 | 786 | 884 | 964 | 1.127 | 1.195 | 1.338 | 1.415 | 1.479 | 1.482 | 1.517 | 1.647 | 1.630 | 1.628 | 1.670 | 1.685 | 1.750 |
Economía
[editar | editar la fonte]La so economía ye básicamente agraria. Los productos principales son les olivares, los algarrobos, los almendrales y la vide. El regadío tradicional produz hortolices, naranxes y otres frutes. La ganadería ye escasa y la industria llindar a la de carpintería metálica, polo qu'a pesar de les perspectives de regadío la población mengua progresivamente dende 1910, anque camudó l'enclín nel últimu deceniu, yá que gracies al turismu interior y la so proximidá cola capital de la provincia, convirtióse en centru residencial. Dende la década de los 70 l'actividá económica de Olocau viose afeutada pol desterciu de l'agricultura.
Monumentos
[editar | editar la fonte]Monumentos civiles
[editar | editar la fonte]- El Puntal dels Llops. Atalaia de vixilancia del territoriu edetanu construyida nel s. V e.C.
- Palaciu del conde de Olocau. Anque bien reformada entá se caltién esta casa señorial, xunto a la que s'irgue una torre, d'orixe islámicu s. XIII, restu al paecer d'un castiellu.
- Castiellu del Real. Otra denominación: Castiellu del Real de Vilaragut, Castiellu Ali-Maimó.
Estáu de caltenimientu: Atopar n'estáu de ruina progresiva.
Proteición
So la proteición de la Declaración xenérica del Decretu de 22 d'abril de 1949, y la Llei 16/1985 sobre'l Patrimoniu Históricu Español.
Monumentos eclesiásticos
[editar | editar la fonte]- Ilesia Parroquial. Tien por titular a la Virxe del Rosario, foi construyida y el sieglu XVIII y el so campanariu reformao y consolidao en 1907. Tol templu ta siendo restauráu, incluyíes les campanes, dende l'añu 2005, pero entá esta por acabar.
Fiestes llocales
[editar | editar la fonte]- San Antonio Abá. Celebrar en xineru cola tradicional foguera y bendición de los animales, cordá y repartida de los rollos del santu.
- Fiestes d'Agostu. Celebrar n'honor a la Virxe d'Agostu y a San Roque, patrón del pueblu.
- Fiestes patronales. Celebrar n'honor a la patrona La nuesa Señora del Rosario, n'ochobre.
Ciudaes hermaniaes
[editar | editar la fonte]Referencies
[editar | editar la fonte]- ↑ Afirmao en: Llista de Conceyos y los sos Códigos por Provincies a 1 de xineru de 2019. Data d'espublización: 8 febreru 2019. Editorial: Institutu Nacional d'Estadística.
- ↑ (1920) Espasa-Calpe, S.A.: Enciclopedia Universal Ilustrada Européu-Americana (en castellanu). Madrid: Espasa-Calpe, S.A., páx. 1155.
Enllaces esternos
[editar | editar la fonte]- Páxina del Conceyu de Olocau
- Olocau
- Esti artículu incorpora material procedente de la páxina web de la Federació Valenciana de Municipis y Províncies, que per aciu d'una autorización permitió agregar conteníu ya imáxenes y espublizalos baxo llicencia GFDL.
- Información estrayida de:[1]
