Марцін Райл

Марцін Райл
англ.: Martin Ryle
Дата нараджэння	27 верасня 1918(1918-09-27)[…]
Месца нараджэння	Брайтан, Брайтан і Хоўв, Усходні Сусекс[d], Вялікабрытанія
Дата смерці	14 кастрычніка 1984(1984-10-14)[…] (66 гадоў)
Месца смерці	Кембрыдж, акруга Кембрыдж[d], Кембрыджшыр, Кембрыджшыр, Англія, Вялікабрытанія
Грамадзянства	Вялікабрытанія
Бацька	John Ryle[d]
Род дзейнасці	астраном, фізік, астрафізік, даследчык
Навуковая сфера	астраномія
Месца працы	Кембрыджскі ўніверсітэт
Альма-матар	Крайст-Чорч[d] Трыніці-каледж Bradfield College[d] Оксфардскі ўніверсітэт
Навуковы кіраўнік	J. A. Ratcliffe[d]
Член у	Леапальдзіна Лонданскае каралеўскае таварыства Папская акадэмія навук Амерыканская акадэмія мастацтваў і навук Акадэмія навук СССР Нацыянальная акадэмія навук ЗША
Узнагароды	член Лонданскага каралеўскага таварыства Каралеўскі медаль[d] (1973) Медаль Альберта Майкельсана[d] (1971) Alexander Popov Gold Medal[d] прэмія Хольвека[d] (1965) медаль Х’юза (1954) медаль Генры Дрэйпера[d] (1965) Медаль Фарадэя[d] (1971) медаль Кэтрын Брус (1974) Прэмія Морыса Лібмана[d] (1971) межаль Бейкера Каралеўскага таварыства[d] (1958) Guthrie Lecture[d] (1964)

Марцін Райл (англ.: Sir Martin Ryle; 27 верасня 1918, Брайтан — 14 кастрычніка 1984, Кембрыдж) — брытанскі радыёастраном, аўтар навуковых прац па вывучэнні радыёвыпрамянення Сонца, ідэнтыфікацыі квазараў, статыстычным аналізе радыёкрыніц у Сусвеце, касмалогіі. Член Лонданскага каралеўскага таварыства (1952), Нацыянальнай АН ЗША (1975). Замежны член Каралеўскай Дацкай акадэміі навук і літаратуры (1968), Амерыканскай акадэміі мастацтваў і навук (1970), АН СССР (1971). Лаўрэат Нобелеўскай прэміі па фізіцы (1974), сумесна з Энтані Х’юішам «за піянерскія даследаванні ў галіне радыёфізікі».

Біяграфічныя звесткі

Скончыў Оксфардскі ўніверсітэт (1939). З 1945 года ў Кембрыджскім універсітэце (з 1957 прафесар), у 1957—1982 дырэктар Малардскай радыёастранамічнай абсерваторыі. У 1972—1982 на пасадзе Каралеўскага астранома.

У 1946 годзе Райл і Вонберг упершыню апублікавалі інтэрфераметрычныя вымярэнні астранамічных аб’ектаў у радыёдыяпазоне, хоць часам сцвярджаецца, што першыя падобныя вымярэння зрабіў у тым жа годзе Джозеф Поўсі ў Сіднейскім універсітэце. Удасканаліўшы абсталяванне, Райл змог выявіць самыя аддаленыя вядомыя на той момант галактыкі ў сусвеце.

Пры дапамозе пабудаванага ім двухантэннага радыётэлескопа даследаваў вялікі ўчастак неба і адкрыў 5 тыс. радыёкрыніц (1957). Прапанаваў метад апертурнага сінтэзу.

Літаратура

• Касцюкевіч М. М. Райл // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 13: Праміле — Рэлаксін / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2001. — Т. 13. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0216-4 (т. 13).