Эліа Петры

Эліа Петры
італ.: Elio Petri
Імя пры нараджэнні	італ.: Eraclio Petri
Род дзейнасці	кінарэжысёр, сцэнарыст, кінасцэнарыст, кінакрытык
Дата нараджэння	29 студзеня 1929(1929-01-29)[…]
Месца нараджэння	Рым, правінцыя Рым, Лацыа, Італія
Дата смерці	10 лістапада 1982(1982-11-10)[…] (53 гады)
Месца смерці	Рым, правінцыя Рым, Лацыа, Італія
Месца пахавання	Кампа Верана[d]
Грамадзянства	Італія  Каралеўства Італія
Узнагароды і прэміі	Залатая пальмавая галіна (1972) прэмія Вялікага журы (1970) Best Screenplay Award (Cannes Film Festival)[d] (1967) Сярэбраная стужка (1968) Гран-пры (Канскі кінафестываль) David di Donatello for Best Film[d] (1970)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Эліа Петры (італ.: Elio Petri; сапраўднае імя Эракліа Петры, 29 студзеня 1929, Рым, Італія — 10 лістапада 1982, там жа) — італьянскі кінарэжысёр.

Біяграфія

З 1951 году працаваў памочнікам рэжысёра ў Джузэпэ дэ Сантыса. Дэбютаваў як рэжысёр-пастаноўшчык фільмам «Забойца» (1961). Першыя фільмы — на сацыяльныя тэмы. Фільм «Кожнаму сваё» (1967) пра сіцылійскую мафію стаў пачаткам новага этапу ў творчасці Петры, ён пачаў здымаць кіно на палітычныя тэмы: «Следства па справе грамадзяніна па-за ўсялякім падазрэннем» (1969), «Рабочы клас ідзе ў рай» (1972), «Уласнасць больш не крадзеж» (1973), «Тода мода» (1976).

Да 1957 года быў сябрам Камуністычнай партыі Італіі.