Epicikloida (od grč. ὲπί -na, nad i grč. κυκλος-krug ) je kriva, koja se dobija kada se jedna kružnica kotrlja po drugoj kružnici sa centrom u ishodištu. Tada proizvoljna tačka pokretne kružnice opisuje epicikloidu.
Izvedimo jednačine epicikloide. U centar stalnog kruga poluprečnika postavimo pravougli Dekartov koordinatni sistem.
Tačka pokretnog kruga K poluprečnika u početku obrtanja imala je početni položaj A na osi .
Pošto kod ovog kretanja nema klizanja, lukovi i su jednaki i zato je
pri ćemu je ugao između duži koja spaja centre krugova i poluprečnika kružnice . (dva poluprečnika pokretnog kruga: poluprečnika dodirne tačke i poluprečnika tačke , koja opisuje epicikloidu.)
Iz
i
dobijamo
odnosno
Slično se dobija za
Među uglovima i važi
Ugao izrazimo preko i dobićemo parametarske jednačine epicikloide:
Jednim svodom epicikloide podrazumjevamo dio krive koju posmatrana tačka opisuje sa jednim obrtajem kruga oko kruga .
Ako je odnos poluprečnika kružnice racionalan broj, tada je kriva zatvorena i ima k šiljaka.
U slučaju da je k racionalan broj jednak p/q tada epicikloida ima p šiljaka.
U slučaju da je k iracionalan broj kriva se nikada ne zatvara, pa se dobija beskonačan broj šiljaka. Epiciklioida sa jednim šiljkom naziva se kardioida.
Ako je odnos cio broj , možemo pričati o dužini luka i površini epicikloide. Pod dužinom luka epicikloide podrazumjevamo dužinu svodova . Površina epicikloide je površina koja je ograničena sa uzastopnim svodovima epicikloide.
Dužina luka epicikloide je , gdje je b poluprečnik kruga koji se kreće po spoljasšnjosti nepokretnog kruga poluprečnika a i je broj svodova epicikloide.
- Dokaz
Dužinu luka krive računamo po formuli
Dužina luka jednog svoda epicikloide
Površina epicikloide je
), gdje je b poluprecnik kruga koji se kreće po spoljašnjosti nepokretnog kruga poluprečnika a i je broj svodova epicikloide.
.
Najpoznatija od svih epicikloida je kardioida koja se dobija u slučaju .
Njene parametarske jednačine su:
Površina kardioide je
Dužina luka je
Za , dobijamo nefroidu, sa parametarskim jednačinama:
Površina nefroide je
Dužina luka je
Jos su stari Grci primijetili da ako se paralelni snop svjetlosti odbija od ogledala intenzitet odbijene
svjetlosti se pojacava duž neke krive, takozvane kaustike. Kod parabolickog ogledala to je kao sto znamo jedna tačka - fokus. Kod sfernog ogledala kaustika je upravo nefroida.
Iako je termin nefroida korišten za opisivanje drugih krivi, u ovom našem slucaju Proktor je ove krive nazvao nefroidama 1878. godine
Za dobijamo ranunkuloidu
Parametarske jednačine su
Površina
Duzžna luka
Još neke epicikloide
Novi pristupi metričkim aspektimacikloide i njoj srodnih krivih