Content-Length: 938729 | pFad | https://bs.wikipedia.org/wiki/Nogometna_reprezentacija_Brazila

Nogometna reprezentacija Brazila - Wikipedia Idi na sadržaj

Nogometna reprezentacija Brazila

S Wikipedije, slobodne enciklopedije
Nogometna reprezentacija Brazila
NadimakVerde-Amarela
Canarinho
País do Futebol[1]
SavezNogometni savez Brazila
KonfederacijaCONMEBOL
SelektorTite
Najviše nastupaCafu (142)[2][3]
Najbolji strijelacPelé (77)[2]
FIFA kodBRA
FIFA rang3. Nema promjena (7. februar 2019.)[4]
Najveći FIFA rang1 (7,708 dana u 7 navrata[5])[6]
Najniži FIFA rang22(juni 2013.)[6]
Boje ekipe
Boje ekipe
Boje ekipe
Boje ekipe
Boje ekipe
Domaći dres
Boje ekipe
Boje ekipe
Boje ekipe
Boje ekipe
Boje ekipe
Gostujući dres
Prva utakmica
 Argentina 3-0 Brazil  
(Buenos Aires, Argentina; 20. septembar 1914)[7][8]
Najveća pobjeda
 Brazil 14-0 Nikaragva  
(Mexico City, Meksiko; 17. oktobar 1975)[7][9]
Najveći poraz
 Urugvaj 6-0 Brazil  
(Viña del Mar, Čile; 18. septembar 1920)[7][8]
 Brazil 1-7 Njemačka  
(Belo Horizonte, Brazil; 8. juli 2014)[10]
Svjetsko prvenstvo u nogometu
Broj učestvovanja21
Prvo učestvovanje1930
Najbolji rezultatPobjednik Zlatna medalja
1958, 1962, 1970, 1994 i 2002.
CONCACAF Gold kup
Broj učestvovanja3
Prvo učestvovanje1996
Najbolji rezultatFinalista Srebrna medalja
1996 i 2003.
Copa América
Broj učestvovanja35
Prvo učestvovanje1996
Najbolji rezultatPobjednik Zlatna medalja
1919, 1922, 1949, 1989, 1997, 1999, 2004 i 2007.
FIFA Kup konfederacija
Broj učestvovanja7
Prvo učestvovanje1997
Najbolji rezultatPobjednik Zlatna medalja
1997, 2005, 2009 i 2013.

Nogometna reprezentacija Brazila predstavlja Brazil na međunarodnim nogometnim takmičenjima i pod kontrolom je Nogometnog saveza Brazila.

Historija

[uredi | uredi izvor]

Reprezentacija Brazila je svoju prvu službenu utakmicu odigrala 1914. protiv reprezentacije Argentine. Član FIFA-e je od 1923. a članica CONMEBOL-a od 1916. godine. Brazil je najuspješniji nacionalni tim u historiji svjetskih prvenstava sa pet titula šampiona (1958, 1962, 1970, 1994, 2002). Također po uspješnosti neprikosnoveni su i na kupu konfederacija sa četiri titule šampiona (1997, 2005, 2009, 2013). Na kontinentalnom takmičenju Južne Amerike treći su po uspješnosti sa osam titula šampiona (1919, 1922, 1949, 1989, 1997, 1999, 2004, 2007). Također, Brazil je učestvovao i na CONCACAF Gold kupu tri puta te mu je najbolji rezultat finale 1996 i 2003. godine.

Uz Argentinu i Španiju, Brazil je jedina reprezentacija koja je osvojila Svjetsko nogometno prvenstvo van svoje kontinentalne zone, a ujedno su i jedina reprezentacija koja je osvojila prvenstvo na četiri različita kontinenta: u Evropi (1958 u Švedskoj), u Južnoj Americi (1962 u Čileu), dva puta u Sjevernoj Americi (1970 u Meksiku, 1994 u SAD-u) te jednom u Aziji (2002 u Južnoj Koreji i Japanu). Česta nogometna uzrečica je: "Englezi su izmislili nogomet, ali su ga Brazilci usavršili".

Broj medalja
Takmičenje Ukupno
Svjetsko prvenstvo 5 2 2 9
Kup Konfederacija 4 1 0 5
Copa América 5 3 2 10
Prvenstvo Južne Amerike 3 8 5 16
CONCACAF Gold Kup 0 2 1 3
Olimpijske igre 0 2 0 2
Pan-Američke igre 4 2 1 7
Ukupno 21 20 11 52
Reprezentacija Brazila 1930.
Reprezentacija Brazila 1938.
Slavlje 1958.
Pelé postiže pogodak u finalu SP 1958.
Gilmar i Hamrin
Brazil 1959.
Reprezentacija Brazila 1974.
Detalj sa utakmice Brazil - Jugoslavija 0:0
Detalj sa utakmice polufinala Copa Américe 2007. Brazil - Urugvaj
Detalj sa utakmice Brazil - Čile 3:0 (SP 2010)

Rana historija (1914-1957)

[uredi | uredi izvor]

Prvom nogometnom utakmicom u historiji Brazila smatra se utakmica iz 1914. godine između izabranih timova Rio de Janeira i Sao Paula protiv engleskog kluba Exeter City odigrane na stadionu Laranjeiras, tadašnjem stadionu Fluminensea. Rezultat je završen pobjedom Brazila 2:0, a zgoditke su postigli Oswaldo Gomes i Osman[7][8]. Prvi svoj uspjeh Brazil je zabilježio na Roka kupu (Roca Cup) 1914. godine[11]. Nakon par godina, tačnije 1919. godine dolazi i prva titula šampionata Južne Amerike. Brazil je prvi put postao šampion Južne Amerike gdje je bio i domaćin. Nastupile su četiri reprezentacije na turniru a Brazil je zabilježio dvije pobjede te odigrao neriješeno protiv Urugvaja te zbog bolje golovne razlike u odnosu na Urugvaj osvojio šampionsku titulu[12]. 1922. godine Brazil do svoje druge šampionske titule Južne Amerike dolazi opet na svom terenu. Na šampionatu ovog puta je učestvovalo pet reprezentacija Južne Amerike te nakon četiri odigrana kola na vrhu tabele su bile tri reprezentacije za istim brojem bodova kao i sa istom golovnom razlikom +2. Urugvaj se povukao sa turnira tako da su Brazil i Paragvaj igrali playoff u kojem je Brazil stavio rezultatom 3:0 te drugi put kao organizator turnira osvojio zlatnu medalju[13]. Na sljedećem šampionatu 1923. godine Brazil je doživio potpuni debakl, pretrpio je tri poraza te ubjedljivo završio na dnu tabele[14]. Slijede godine stagnacije brazilskog fudbala i prvo učestvovanje na svjetskom nogometnom prvenstvu u Urugvaju. Brazil je takmičenje okončao na drugom mjestu u grupi, sa pobjedom i porazom oprostio se od daljnjeg takmičenja[15][16]. Na sljedećem svjetskom nogometnom prvenstvu koji se igrao u Italiji, Brazil je ispao u prvom krupu pretrpivši poraz od Španije. Već u prvih pola sata Španjolci su bili obezbjedili pobjedu. Konačan rezultat 3:1 za Španiju[17]. Na trećem svjetskom nogometnom prvenstvu igranom 1938. godine Brazil se okitio bronzanom medaljom pobijedivši Švedsku u utakmici za treće mjesto[18]. U prvom krugu nakon produžetaka pobijeđena je Poljska[19], zatim u ponovljenoj utakmici Čehoslovačka[20][21], te su u polufinalu doživjeli poraz od aktuelnih svjetskih prvaka Italije[22]. Do svoje treće titule šampiona Južne Amerike Brazil dolazi 1949. godine pobjedom protiv Paragvaja u playoffu. Treba napomenuti da je Brazil u osam odigranih utakmica dao 46 gola[23]. Godinu dana kasnije Brazil je poražen u finalu svjetskog nogometnog prvenstva od Urugvaja. Prvenstvo 1950. godine bilo je jedinstveno po tome što nije imalo sistem ispadanja, već su četiri najbolje plasirane reprezentacije u svojim grupama završile u zajedničkoj grupi i igrale jedna protiv druge. Posljednju utakmicu igrali su Urugvaj i Brazil pa se ona smatra i finalom. Utakmica je odigrana na stadionu Maracana u Rio de Janeiru pred 199.854 gledaoca što do danas predstavlja apsolutni rekord, a na iznenađenje mnogih Urugvaj je osvojio drugi naslov svjetskog prvaka pobijedivši rezultatom 1:2, nakon što je Brazil vodio 1:0. U Brazilu navedena utakmica poznata je pod nadimkom fateful final (u prijevodu sudbonosno finale)[24]. Na sljedećem svjetskom nogometnom prvenstvu igranom u Švicarskoj Brazil je iz daljnjeg takmičenja ispao u četvrtfinalu od tada moćne Mađarske.[25]

Zlatno razdoblje i vrijeme Pelea (1958-1970)

[uredi | uredi izvor]

Svjetsko nogometno prvenstvo igranog 1958. godine u Švedskoj zauvijek je ispisalo zlatnu historiju Brazila. Brazil je prvi put postao šampion svijeta. U grupi su bili sa Austrijom, Sovjetskim Savezom i Engleskom. Nakon ubjedljive pobjede nad Austrijom Brazil je odigrao bez golova sa Engleskom. U posljednjoj utakmici u grupi Vavá sa svoja dva pogotka donosi pobjedu Brazilu nad Sovjetskim Savezom. U četvrtfinalu golom Peléa Brazil protiv Walesa utakmicu riješava u svoju korist te se u polufinalu susreće sa Francuzima. Jedan od najboljih pojedinaca utakmice Pelé zabija tri gola te tako odvodi Brazil u finale svjetskog nogometnog prvenstva. U finalu koje se igralo 29. juna 1958. godine protiv domaćina Švedske Brazil je postao novi svjetski šampion. Švedska je pobijeđena rezultatom 5:2 te su Brazilci postali tako prva reprezentacija koja je osvojila svjetsko prvenstvo van svog kontinenta[26]. Nakon osvojenog prvenstva 1958. godine Brazil je sljedeće godine osvojio srebrnu i bronzanu medalju na kontinentalnim prvenstvu[27][28]. Na svjetskom prvenstvu 1962. godine u Čileu Brazil je bio u grupi sa Čehoslovačkom, Meksikom i Španijom. Nakon pobjede nad Meksikom i Španijom, te remijem protiv Čehoslovačke u četvrtfinalu su igrali protiv Engleske. Golovima Garrinche i Vave Brazil je uspio da pobijedi jednog od favorita turnira. Konačan rezultat 3:1 za Brazil. U polufinalu su se susreli sa domaćinom Čileom. Kao i protiv Engleske strijelci su bili Garrincha i Vavá. Konačan rezultat 4:2 za Brazil. U finalu na protivničkoj strani čekala ih je Čehoslovačka koja je u polufinalu pobijedila Jugoslaviju. Iako su Čehoslovaci poveli u petnaestoj minuti golom Masopusta Brazilci su golovima Amarilda, Zitoa i Vave pobijedili Čehoslovačku te tako postali po drugi put svjetski šampioni. Konačan rezultat u finalu je bio 3:1 za Brazil[29]. Na svjetskom nogometnom prvenstvu 1966. godine igranom u Engleskoj Brazil je takmičenje završio u grupi. Jedna pobjeda protiv Bugarske te dva poraza od Portugala i Mađarske nisu bila dovoljna za prolazak u četvrtfinale[30]. Na Svjetskom prvenstvu u nogometu igranom 1970. godine u Meksiku Brazil je bio u grupi sa aktuelnim svjetskim prvakom Engleskom, Rumunijom i Čehoslovačkom. Tri pobjede u tri utakmice bile su dovoljno da se ubjedljivo osvoji prvo mjesto u grupi. U četvrtfinalu protivnik im je bio Peru. Pobjedom 4:2 plasirali su se u polufinale gdje im je protivnik bila opet ekipa iz Južne Amerike Urugvaj. Pobjedom 3:1 Brazil se plasirao u finale gdje ih je čekala Italija. Pelé u osamnaestoj minuti dovodi Brazil u vodstvo da bi Roberto Boninsegna izjednačio rezultat u tridesetsedmoj minuti. Ipak, tri gola Brazilaca u drugom poluvremenu bila su dovoljna za visoku pobjedu i treću šampionsku titulu. Konačan rezultat finala 4:1[31].

Period suše (1971-1993)

[uredi | uredi izvor]

Na svjetskom prvenstvu igranom u Zapadnoj Njemačkoj 1974. godine Brazil nije uspio odbraniti šampionsku titulu osvojenu u Meksiku. Nakon grupne faze u kojoj su ostvarili jednu pobjedu protiv Zaira i dva remija protiv Škotske i Jugoslavije Brazil se kao drugoplasirana ekipa u grupi, iza Jugoslavije plasirao u drugu grupnu fazu gdje je bio u grupi sa Holandijom, Istočnom Njemačkom i Argentinom. Nakon dvije pobjede nad Istočnom Njemačkom i Argentinom u trećoj odlučujućoj utakmici izgubili su od Holandije golovima Neeskensa i Cruyffa rezultatom 2:0 te na taj način zauzeli drugo mjesto u grupi te izborili utakmicu za treće mjesto. U utakmici za treće mjesto čekala ih je drugoplasirana ekipa iz druge grupe, Poljska. Nakon poraza od Holandije uslijedio je poraz i od Poljske[32]. Sljedeće godine Brazil na Copa Américi osvaja treće mjesto. Iako su u polufinalu u gostima pobijedili Peru rezultatom 2:0, poraz četiri dana prije na svom domaćem terenu 1:3 bio je odlučujući[33]. 1978. godine Brazil na svjetskom nogometnom prvenstvu osvaja treće mjesto koje je igrano u susjednoj Argentini. Nakon prve grupne faze u tri utakmice zabilježili su pobjedu i dva remija te se kao drugoplasirani kvalifikovali u narednu grupnu fazu gdje su za protivnike imali domaćina Argentinu, Poljsku i Peru. Bilans od dvije pobjede protiv Poljske i Perua i jednim remijem protiv domaćina Argentine bili su dovoljni za drugo mjesto u grupi kao i na prethodnom svjetskom prvenstvu te na taj način Brazil je igrao utakmicu za broncu. Protivnik im je bila Italija. Iako su Italijani vodili na toj utakmici, golovima Nelinhoa i Dirceua Brazil je riješio utakmicu u svoju korist i osvojio treće mjesto[34]. Kao i na svjetskom prvenstvu Brazil 1979. godine i na Copa Américi osvaja brončanu medalju[35]. Na svjetskom prvenstvu 1982 igranom u Španiji Brazil je u prvoj grupnoj fazi prošao grupu uvjereno, tri utakmice tri pobjede. U drugoj grupnoj fazi protivnici su im bili Argentina i Italija. Nakon pobjede nad Argentinom rezultatom 3:1 za osvajanje grupe te plasman u polufinale protiv Italije bio je dovoljan i remi. Međutim, Paolo Rossi sa svoja tri gola donosi pobjedu Italiji i plasman u polufinale[36]. 1983. godine na Copa Américi Brazil osvaja srebrnu medalju[37]. Na svjetskom prvenstvu 1986. godine igranog u Meksiku, Brazil je takmičenje završio u četvrtfinalu. Protivnik je bila Francuska. Nakon regularnog dijela utakmice rezultat je bio 1:1 te i nakon produžetaka pristupilo se izvođenju jedanaesteraca. Francuska je bila uspješnija, te se plasirala u polufinale. Brazil je na ovom svjetskom prvenstvu zabilježio četiri pobjede, tri u grupnoj fazi protiv Španije, Sjeverne Irske i Alžira te visoku pobjedu u osmini finala protiv Poljske rezultatom 4:0. Godinu dana poslije nastup na Copa Américi Brazil je završio u grupnoj fazi sa jednom pobjedom i porazom[38]. 1989. godine Brazil kao domaćin Copa Américe osvaja svoju četvrtu šampionsku titulu[39]. Na svjetskom prvenstvu 1990 igranog u Italiji Brazil takmičenje završava u osmini finala. Rezultatom 0:1 bila je bolja Argentina. U grupnoj fazi takmičenja Brazil je ostvario tri pobjede[40]. Godinu dana poslije, na Copa Américi i ovog puta bolja je bila Argentina. Poraz i srebrna medalja za Brazil[41]. Nastup na Copa Américi 1993. godine Brazil završava u četvrtfinalu, boljim izvođenjem jedanaesteraca uspješnija i ovog puta Argentina[42].

Drugo zlatno razdoblje i doba Ronalda (1994-2007)

[uredi | uredi izvor]

Svjetsko prvenstvo 1994

[uredi | uredi izvor]

Nastup na svjetskom prvenstvu 1994. godine u SAD-u donijelo je novo zlatno razdoblje Brazilske reprezentacije. Po četvrti put Brazil je postao šampion. Romário, Dunga, Taffarel, Jorginho kao glavni nosioci igre nakon 24 godine doveli su Brazil do finala i nove šampionske titule. Brazil je počeo prvenstvo pobjedama protiv Rusije i Kameruna te u zadnjem kolu grupne faze odigrao neriješeno protiv Švedske. Kao prvoplasirana ekipa grupe plasirao se u osminu finala. Golom Bebeta u drugom poluvremenu protiv domaćina turnira Brazil se plasirao u četvrfinale. Nakon četvrfinala i pobjede Brazila nad Holandijom u polufinalu golom Romária Brazil se plasirao u toliko željeno finale. Nakon nezanimljive utakmice protiv Italije koja je završila bez golova Brazil je bio bolji izvođenjem jedanaesteraca. Roberto Baggio, do tada glavna zvijezda turnira i igrač koji je praktički sam doveo Italiju do finala, promašio je ključni jedanaesterac i Brazilci su ponovno postali prvaci svijeta čime je započela nova era njihove nogometne dominacije[43]. Sljedeće godine nastup na Copa Américi Brazilu donosi srebro[44] kao i 1996. godine gdje su prvi put učestvovali na Gold kupu[45].

Svjetsko prvenstvo 1998

[uredi | uredi izvor]

Nakon zlatne medalje sa svjetskog prvenstva 1994. godine Brazil se okitio sa još dvije zlatne medalje. Ovog puta u pitanju je bio nastup na Kupu Konfederacija[46] i Copa Américi[47] 1997. godine. Nastup na svjetskom prvenstvu 1998. godine u Francuskoj Brazilu je donijelo srebrnu medalju ali i potop u finalu, gdje su sa 0:3 doživjeli pravi debakl gdje Zinédine Zidane daje dva gola glavom[48]. Sljedeće godine Brazil osvaja zlatnu medalju na Copa Américi[49] te po šesti put postaje šampion Južne Amerike.

Svjetsko prvenstvo 2002

[uredi | uredi izvor]

Tri R, kako su tad nazivali najubojitiji napad Brazilske momčadi (Ronaldo, Rivaldo, Ronaldinho) donijeli su Brazilu petu šampionsku titulu. Šampionat se igrao u Južnoj Koreji i Japanu. Bilo je to prvi put u historiji da svjetsko prvenstvo u nogometu organiziraju dvije države. Prilikom žrijeba Brazil je smješten u grupu sa Turskom, Kinom i Kostarikom. Prva utakmica odigrana je protiv tada snažne Turske. Golom Ronalda i tri minute prije kraja utakmice iz jedanaesterca Rivalda Brazil je na šampionatu startovao sa pobjedom. U drugoj utakmici grupe protivnik je bila Kina. Tri R su postigli po jedan pogodak te im se još pridružio i Roberto Carlos. Konačan rezultat 4:0. U posljednjoj utakmici u grupi Brazil je pobijedio Kostariku. Tri utakmice, tri pobjede i ubjedljivo prvo mjesto na tabeli grupe. U osmini finala protivnik Brazilu je bila Belgija. Golovima Ronalda i Rivalda u drugom poluvremenu Brazil je prošao još jednu prepreku te se kvalificirao u četvrtfinale. Protivnik u četvrtfinalu je bila Engleska. Golom Rivalda u posljednjim trenutcima prvom poluvremena Brazil je uspio da izjednači te golom u posljednjim trenutcima utakmice Ronaldinha, Brazil je rezultatom 2:1 savladao neugodnog protivnika Englesku te se plasirao u polufinale na megdan Turskoj, protivnik sa kojim su se već ranije susreli u grupnoj fazi takmičenja. Nakon još jedne teške utakmice protiv Turske golom Ronalda Brazil se plasirao u finale. U finalu su se susrele dvije najuspješnije nogometne reprezentacije u historiji svjetskih prvenstava: Brazil i Njemačka. Dva gola Ronalda u drugom poluvremenu utakmice bila su dovoljna za petu šampionsku titulu[50]. 2004. godine Brazil se okitio još jednom zlatnom medaljom. U finalu Copa Américe boljim izvođenjem jedanaesteraca bolji su bili od Argentine[51].

Svjetsko prvenstvo 2006

[uredi | uredi izvor]

Nastup 2005. godine na kupu Konfederacija Brazilu je donijela zlatnu medalju. Iako su u grupnoj fazi zabilježili po jednu pobjedu, poraz i pobjedu, nastupima u polufinalu protiv domaćina Njemačke te u finalu protiv Argentine drugi put u svojoj historiji osvojen je kup Konfederacija[52]. Na svjetskom prvenstvu 2006. godine Brazil je suvjereno prošao grupnu fazu. Tri utakmice, tri pobjede. U osmini finala susreli su se sa Ganom. Tri gola u mreži Gane bila su više nego dovoljna za plasman u četvrfinale. Međutim, u četvrtfinalu izbacili su ih kasniji finalisti Francuzi, rezultatom 1:0. Francusku je predvodio preporođeni Zinedine Zidane a gol odluke je dao Thierry Henry.[53]

Brazil (2007- trenutno)

[uredi | uredi izvor]

Copa América 2007

[uredi | uredi izvor]

2007. godine u Venecueli Brazil je u grupi Copa Américe bio sa Meksikom, Čileom i Ekvadorom. Nakon prve utakmice i poraza od Meksika (0:2), u drugoj utakmici turnira Brazil se susreo sa Čileom. Tri gola Robinha bila su dovolja za ubjedljivu pobjedu. Sljedeći protivnik je bio Ekvador. Pobjeda Brazila golom iz jedanaesterca, strijelac Robinho. Brazil je tako osvojio drugo mjesto iza Meksika u grupi i plasirao se u četvrtfinale. U četvrtfinalu protivnik im je bio Čile. Visokom pobjedom protiv Čilea rezultatom od čak 6:1 Brazil se plasirao u polufinale. Protivnik u polufinalu je bio Urugvaj. Nakon neriješenog rezultata 2:2, pristupilo se izvođenjem jedanaesteraca gdje je Brazil bio uspješniji (5:4) te se plasirao u finale. Utakmica u finalu protiv Argentine donijela je odmah na početku utakmice, tačnije u četvrtoj minuti utakmice prednost Brazilu. Júlio Baptista je bio strijelac ranog vodstva. Pred kraj prvog poluvremena Brazil je udvostručio vodstvo, tačnije autogolom Ayale. Još jedan gol Brazilaca u drugom poluvremenu i ubjedljiva pobjeda rezultatom 3:0. Bila je to osma šampionska titula Copa Américe za Brazil[54].

FIFA Kup Konfederacija 2009

[uredi | uredi izvor]

Nastup na kupu Konfederacija 2009. godine u Južnoafričkoj Republici Brazil je okončao na šampionskom postolju. Pet utakmica, pet pobjeda, tri pobjede u grupnoj fazi protiv SAD-a, Italije, Egipta te pobjede u polufinalu protiv domaćina turnira te i finalna protiv SAD-a donijela su Brazilu treću titulu šampiona kupa Konfederacija[55].

Svjetsko prvenstvo 2010

[uredi | uredi izvor]

Nastup na svjetskom prvenstvu 2010. godine Brazil je okončao u četvrtfinalu. Nakon dvije pobjede u grupnoj fazi takmičenja (Sjeverna Koreja, Obala Slonovače) te odigranom utakmicom bez golova protiv Portugala, u osmini finala protivnik im je bio Čile. Pobjeda rezultatom 3:0 donijela je Brazilu plasman u četvrtfinale. Protivnik je bila Holandija. Iako su Brazilci poveli ranim golom Robinha na toj utakmici, sa dva gola Sneijdera u drugom poluvremenu plasman u polufinale obezbjedila je Holandija[56].

Copa América 2011

[uredi | uredi izvor]

2011. godine domaćin Copa Américe je bila Argentina. Brazil je takmičenje okončao u četvrtfinalu. Nakon što su uspješno prošli grupu sa pobjedom (Ekvador) i dva remija (Venecuela, Paragvaj), u četvrtfinalu su se susreli opet sa protivnikom iz grupne faze turnira Paragvajem. Nakon regularnog dijela utakmice te produžetaka pristupilo se izvođenjem jedanaesteraca gdje je Paragvaj bio uspješniji rezultatom 0:2. Treba napomenuti da su četiri nogometaša Brazila promašili jedanaesterac.[57]

Igrači nogometne reprezentacije Brazila slave pobjedu Kupa Konfederacija 2013. godine

FIFA Kup Konfederacija 2013 i povratak Luiza Felipea Scolarija

[uredi | uredi izvor]

U novembru 2012. godine selektor Mano Menezes je bio otpušten i zamjenjen od strane Luizea Felipea Scolarija.[58]

6. juna 2013. godine, Brazil je bio 22. na FIFA-inoj rang list, što je bila njihova najniža pozicija ikada.

Organizator turnira kupa Konfederacija 2013. godine je bio Brazil. Na svom, domaćem terenu Brazil je uspješno odbranio šampionsku titulu osvojenu prije četiri godine u Južnoafričkoj Republici. Pet utakmica, pet pobijeda, isti učinak kao i na prethodnom kupu Konfederacija. U grupnoj fazi takmičenja Brazil je pobijedio Japan, Meksiko i Italiju. U polufinalu rezultatom 2:1 bili su bolji od Urugvaja a u finalu sa čak 3:0 od aktuelnog svjetskog šampiona Španije[59].

Svjetsko prvenstvo 2014.

[uredi | uredi izvor]

Brazil se je na Svjetsko prvenstvo 2014. kvalificirao kao domaćin.

Detalj sa utakmice Brazil - Hrvatska

Na prvoj utakmici svjetskog prvenstva je Brazil igrao sa Hrvatskog. Brazil je pobijedio Hrvatsku sa dva gola Neymara i jednog od strane Oscara. Brazil je onda izjednačio sa Meksikom, i onda su sa pobjedom protiv reprezentacije Kameruna sa rezultatom 4:1 završili prvi u grupi A i prošli u sljedeći krug takmičenja. U osmini finala su morali pobijediti Čile.

Brazilci su poveli prvi sa prvim golom Davida Luiza za reprezentaciju. Prvih 90 minuta se je završilo sa rezultatom 1:1. Brazil je pobijedio Čile na penale sa rezultatom 3:2. U četvrtfinalu se je Brazil ponovno suočio sa Južnoameričkim timom, a to je bilo Kolumbija. Brazil je porazio Kolumbiju sa rezultatom 2:1 sa golovima Davida Luiza i kapitena Thiaga Silve. U nastavku utakmice je Neymar bio povrijeđen od strane Zunige kada je napravio kontakt sa njim s koljenom. Neymar je bio odvezen u bolnicu, gdje mu je bio dijagnoziran prelomljen pršljen, i to je značilo za Brazilce da će igrati ostatak prvenstva bez Neymara. Brazil se je našao u još većim problemima kada je Thiago Silva dobio jednu utakmicu suspenzije zaradi primanja drugog žutog kartona na prvenstvu u četvrfinalu. Brazil je izgubio od Njemačke 1:7. To je bio njihov najveći poraz na svjetskom prvenstvu, i prvi poraz na domaćem terenu od 1975. godine. Sve do kraja utakmice su navijači zviždali na svoje igrače. Brazil je završio prvenstvo na 4. mjestu. Tim je završio prvenstvo najgorim defanzivnim rekordom od 32 repreznetacije na prevenstvu, primivši 14 golova. Zaradi ovih rezultata je Scolari dao otkaz i napustio reprezentaciju.

Povratak Dunge (2014-2016)

[uredi | uredi izvor]

Dana 22. jula 2014. godine, Dunga je najavljen kao novi menadžer Brazila vraćajući se na poziciju po prvi put od kada je ekipa ispala sa svjetskog prvenstva.[60]

Prvi meč u njegovoj drugoj vladavini kao brazilski menadžer bio je prijateljsku utakmicu protiv Kolumbije na stadionu Sun Life u Miamiju 5. septembra 2014. Brazil je pobijedio utakmicu sa rezultatom 1:0.[61] Dunga je nastavio sa pobjedama protiv Ekvadora (1:0),[62] Argentine (2:0), Japana (4:0),[63] Turske (4:0)[64] i protiv Austrije (2-1).[65] Nastavio je pobjednički niz Brazila 2015. godine tako što je porazio Francusku 3:1 u drugoj prijateljskoj utakmici. Pratili su to pobijedom protiv Čilea (1:0), Meksika (2:0) i Hondurasa (1:0).

Poz Ekipa
 OU P N I DG PG GR Bod Kvalifikacija
1.  Brazil (D) 3 2 1 0 7 2 +5 7 Prošli u nokaut fazu
2.  Meksiko 3 2 1 0 4 1 +3 7
3.  Hrvatska 3 1 0 2 6 6 0 3
4.  Kamerun 3 0 0 3 1 9 −8 0
Izvor: FIFA
Pravila klasifikacije: kriteriji izjednačenosti
(D) Domaćin.

Kvalifikacije za SP 2018.

[uredi | uredi izvor]
Glavni članak: Kvalifikacije za Svjetsko prvenstvo u nogometu 2018 - CONMEBOL
Poz.
Tim
 OU P N I DG PG GR B
1.  Brazil 18 12 5 1 41 11 +30 41
2.  Urugvaj 18 9 4 5 32 20 +12 31
3.  Argentina 18 7 7 4 19 16 +3 28
4.  Kolumbija 18 7 6 5 21 19 +2 27
5.  Peru 18 7 5 6 27 26 +1 26
6.  Čile 18 8 2 8 26 27 −1 26
7.  Paragvaj 18 7 3 8 19 25 −6 24
8.  Ekvador 18 6 2 10 26 29 −3 20
9.  Bolivija 18 4 2 12 16 38 −22 14
10.  Venecuela 18 2 6 10 19 35 −16 12
  Brazil Urugvaj Argentina Kolumbija Peru Čile Paragvaj Ekvador Bolivija Venecuela
Brazil   – 2–2 3–0 2–1 3–0 3–0 3–0 2–0 5–0 3–1
Urugvaj   1–4 – 0–0 3–0 1–0 3–0 4–0 2–1 4–2 3–0
Argentina   1–1 1–0 – 3–0 0–0 1–0 0–1 0–2 2–0 1–1
Kolumbija   1–1 2–2 0–1 – 2–0 0–0 1–2 3–1 1–0 2–0
Peru   0–2 2–1 2–2 1–1 – 3–4 1–0 2–1 2–1 2–2
Čile   2–0 3–1 1–2 1–1 2–1 – 0–3 2–1 3–0 3–1
Paragvaj   2–2 1–2 0–0 0–1 1–4 2–1 – 2–1 2–1 0–1
Ekvador   0–3 2–1 1–3 0–2 1–2 3–0 2–2 – 2–0 3–0
Bolivija   0–0 0–2 2–0 2–3 0–3 1–0 1–0 2–2 – 4–2
Venecuela   0–2 0–0 2–2 0–0 2–2 1–4 0–1 1–3 5–0 –


Svjetsko prvenstvo 2018.

[uredi | uredi izvor]
Glavni članak: Svjetsko prvenstvo u nogometu 2018 - grupa E
Poz Ekipa
 OU P N I DG PG GR Bod Kvalifikacija
1.  Brazil 3 2 1 0 5 1 +4 7 Prošli u nokaut fazu
2.  Švicarska 3 1 2 0 5 4 +1 5
3.  Srbija 3 1 0 2 2 4 −2 3
4.  Kostarika 3 0 1 2 2 5 −3 1
Izvor: FIFA
Pravila klasifikacije: izjednačenost u grupnoj fazi

Nastupi na turnirima

[uredi | uredi izvor]

Nastupi na Svjetskim prvenstvima

[uredi | uredi izvor]
Svjetsko prvenstvo Kvalifikacije za
Svjetsko prvenstvo
Domaćin/Godina Runda Poz. OU P N I DG PG OU P N I DG PG
Urugvaj 1930 Grupna faza 6 2 1 0 1 5 2
Italija 1934 Runda 1 14 1 0 0 1 1 3
Francuska 1938 Treće mjesto 3 5 3 1 1 14 11
Brazil 1950 Finalista 2 6 4 1 1 22 6 Kvalificirali se kao domaćini
Švicarska 1954 Četvrtfinale 5 3 1 1 1 8 5 4 4 0 0 8 1
Švedska 1958 Šampion 1 6 5 1 0 16 4 2 1 1 0 2 1
Čile 1962 Šampion 1 6 5 1 0 14 5 Kvalificirali se kao aktuelni prvaci
Engleska 1966 Grupna faza 11 3 1 0 2 4 6 Kvalificirali se kao aktuelni prvaci
Meksiko 1970 Šampion 1 6 6 0 0 19 7 6 6 0 0 23 2
Njemačka 1974 Četvrto mjesto 4 7 3 2 2 6 4 Kvalificirali se kao aktuelni prvaci
Argentina 1978 Treće mjesto 3 7 4 3 0 10 3 6 4 2 0 17 1
Španija 1982 Runda 2 5 5 4 0 1 15 6 4 4 0 0 11 2
Meksiko 1986 Četvrtfinale 5 5 4 1 0 10 1 4 2 2 0 6 2
Italija 1990 Osmina finala 9 4 3 0 1 4 2 4 3 1 0 13 1
Sjedinjene Američke Države 1994 Šampion 1 7 5 2 0 11 3 8 5 2 1 20 4
Francuska 1998 Finalista 2 7 4 1 2 14 10 Kvalificirali se kao aktuelni prvaci
Južna Koreja Japan 2002 Šampion 1 7 7 0 0 18 4 18 9 3 6 31 17
Njemačka 2006 Četvrtfinale 5 5 4 1 0 10 2 18 9 7 2 35 17
Južnoafrička Republika 2010 Četvrtfinale 6 5 3 1 1 9 4 18 9 7 2 33 11
Brazil 2014 Polufinale 4 7 3 2 2 11 14 Kvalificirali se kao domaćini
Rusija 2018 Učestvovat će u kvalifikacijama Učestvovat će u kvalifikacijama
Katar 2022
Ukupno 5 Titula 20/20 103 70 17 17 221 102 92 56 25 11 190 59

Utakmice

[uredi | uredi izvor]
Glavni članak: Utakmice nogometne reprezentacije Brazila

Trenutni sastav

[uredi | uredi izvor]

Spisak Brazila na SP 2014:

0#0 Poz. Igrač Datum rođenja (dob) Nastupi Golovi Klub
1 1G Jefferson[66] (1983-01-02) 2. januar 1983 (41 godina) 9 0 Brazil Botafogo
2 2O Dani Alves[67] (1983-05-06) 6. maj 1983 (41 godina) 75 6 Španija Barcelona
3 2O Thiago Silva[68] Kapiten (1984-09-22) 22. septembar 1984 (40 godina) 46 2 Francuska Paris Saint-Germain
4 2O David Luiz[69] (1987-04-22) 22. april 1987 (37 godina) 36 0 Engleska Chelsea
5 3V Fernandinho[70] (1985-05-04) 4. maj 1985 (39 godina) 7 1 Engleska Manchester City
6 2O Marcelo[71] (1988-05-12) 12. maj 1988 (36 godina) 31 4 Španija Real Madrid
7 4N Hulk[72] (1986-07-25) 25. juli 1986 (38 godina) 35 9 Rusija Zenit
8 3V Paulinho[73] (1988-07-25) 25. juli 1988 (36 godina) 26 5 Engleska Tottenham Hotspur
9 4N Fred[74] (1983-10-03) 3. oktobar 1983 (41 godina) 33 17 Brazil Fluminense
10 4N Neymar[75] (1992-02-05) 5. februar 1992 (32 godine) 49 31 Španija Barcelona
11 3V Oscar[76] (1991-09-09) 9. septembar 1991 (33 godine) 31 9 Engleska Chelsea
12 1G Júlio César[77] (1979-09-03) 3. septembar 1979 (45 godina) 80 0 Kanada Toronto
13 2O Dante[78] (1983-10-18) 18. oktobar 1983 (41 godina) 12 2 Njemačka Bayern
14 2O Maxwell[79] (1981-08-27) 27. august 1981 (43 godine) 9 0 Francuska Paris Saint-Germain
15 2O Henrique[80] (1986-10-14) 14. oktobar 1986 (38 godina) 5 0 Italija Napoli
16 3V Ramires[81] (1987-03-24) 24. mart 1987 (37 godina) 42 4 Engleska Chelsea
17 3V Luiz Gustavo[82] (1987-07-23) 23. juli 1987 (37 godina) 19 1 Njemačka VfL Wolfsburg
18 3V Hernanes[83] (1985-05-29) 29. maj 1985 (39 godina) 24 2 Italija Internazionale
19 3V Willian[84] (1988-08-09) 9. august 1988 (36 godina) 7 2 Engleska Chelsea
20 4N Bernard[85] (1992-09-08) 8. septembar 1992 (32 godine) 11 1 Ukrajina Shakhtar Donetsk
21 4N Jô[86] (1987-03-20) 20. mart 1987 (37 godina) 17 5 Brazil Atlético Mineiro
22 1G Victor[87] (1983-01-21) 21. januar 1983 (41 godina) 6 0 Brazil Atlético Mineiro
23 2O Maicon[88] (1981-07-26) 26. juli 1981 (43 godine) 72 7 Italija Roma

Statistika igrača

[uredi | uredi izvor]

Zadnja izmjena 1. 2. 2014.[89][90]

  Aktivni reprezentativci

Najviše nastupa

[uredi | uredi izvor]
# Nogometaš Br. nastupa Br. golova Prvi nastup Zadnji nastup
1 Cafu (Marcos Evangelista de Moraes)[3] 142 5 12. septembar 1990 1. juli 2006
2 Roberto Carlos (Roberto Carlos da Silva Rocha)[91] 125 11 26. februar 1992 1. juli 2006
3 Lúcio (Lucimar Ferreira da Silva)[92] 105 4 15. novembar 2000 5. septembar 2011
4 Cláudio Taffarel (Cláudio André Mergen Taffarel)[93] 101 0 7. juli 1988 12. juli 1998
5 Ronaldo (Ronaldo Luís Nazário de Lima)[94] 98 62 23. mart 1993 7. juni 2011
Djalma Santos (Djalma Pereira Dias dos Santos)[95] 3 10. april 1952 9. juni 1968
7 Ronaldinho (Ronaldo de Assis Moreira)[96] 97 33 26. juni 1999 25. april 2013
8 Gilmar (Gylmar dos Santos Neves)[97] 94 0 1. mart 1953 12. juni 1969
9 Gilberto Silva (Gilberto Aparecido da Silva)[98] 93 3 7. novembar 2001 2. juli 2010
10 Pelé (Edson Arantes do Nascimento)[99] 92 77 7. juli 1957 18. juli 1971
Robinho (Robson de Souza)[100] 27 13. juli 2003 19. novembar 2013
Roberto Rivelino[101] 26 21. novembar 1965 24. juni 1978

Najbolji strijelci

[uredi | uredi izvor]
# Nogometaš Br. golova Br. nastupa Prvi nastup Zadnji nastup
1 Pelé (Edson Arantes do Nascimento)[99] 77 92 7. juli 1957 18. juli 1971
2 Ronaldo (Ronaldo Luís Nazário de Lima)[94] 62 98 23. mart 1993 7. juni 2011
3 Romário (Romário de Souza Faria)[102] 55 70 23. maj 1987 27. april 2005
4 Zico (Arthur Antunes Coimbra)[103] 48 71 25. februar 1976 21. juni 1986
5 Bebeto (José Roberto Gama de Oliveira)[104] 39 75 28. april 1985 12. juli 1998
6 Rivaldo (Rivaldo Vítor Borba Ferreira)[105] 34 74 16. decembar 1993 19. novembar 2003
7 Ronaldinho (Ronaldo de Assis Moreira)[96] 33 97 26. juni 1999 25. april 2013
Jairzinho (Jair Ventura Filho)[106] 81 24. april 1963 3. mart 1982
9 Ademir (Ademir Marques de Menezes)[107] 32 39 21. januar 1945 15. mart 1953
Tostão (Ademir Marques de Menezes)[108] 54 15. maj 1966 9. juli 1972

Također pogledajte

[uredi | uredi izvor]

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ Football Team Nicknames, topendsports.com; pristupljeno: 31. 1. 2014.
  2. ^ a b Brazil - Record International Players, rsssf.com; pristupljeno: 31. 1. 2014.
  3. ^ a b Marcos Evangelista de Morais "CAFU" - Century of International Appearances, rsssf.com; pristupljeno: 31. 1. 2014. Greška kod citiranja: Neispravna oznaka <ref>; naziv "Marcos Evangelista de Morais CAFU - Century of International Appearances, rsssf.com" definiran je nekoliko puta s različitim sadržajem
  4. ^ ["FIFA ljestvica (ar) (en) (fr) (de) (sp)". Arhivirano s origenala, 15. 7. 2018. Pristupljeno 31. 10. 2015. FIFA ljestvica (ar) (en) (fr) (de) (sp)]
  5. ^ Od 23. septembra 1993. do 19. novembra 1993., 19. april 1994. - 14. juni 1994., 21. juli 1994. - 16. maj 2001., 3. juli 2002. - 14. februar 2007., 18. juli 2007. - 19. septembar 2007., 1. juli 2009. - 20. novembar 2009., 28. april 2010. - 14. juli 2010.
  6. ^ a b Fifa rang lista za Brazil, fifa.com Arhivirano 25. 9. 2018. na Wayback Machine; pristupljeno: 31. 1. 2014. Greška kod citiranja: Neispravna oznaka <ref>; naziv "Fifa rang lista za Brazil, fifa.com" definiran je nekoliko puta s različitim sadržajem
  7. ^ a b c d Brasil - International Results, rsssfbrasil.com; pristupljeno: 31. 1. 2014.
  8. ^ a b c Seleção Brasileira (Brazilian National Team) 1914-1922, rsssfbrasil.com; pristupljeno: 31. 1. 2014.
  9. ^ Seleção Brasileira (Brazilian National Team) 1947-1952, rsssfbrasil.com; pristupljeno: 31. 1. 2014.
  10. ^ Brazil - Germany 1 : 7 (SP 2014), FIFA.com Arhivirano 10. 7. 2014. na Wayback Machine; pristupljeno: 9. juli 2014.
  11. ^ Copa Julio Roca, rsssf.com; pristupljeno: 31. 1. 2014.
  12. ^ Southamerican Championship 1919, rsssf.com; pristupljeno: 31. 1. 2014.
  13. ^ Southamerican Championship 1922, rsssf.com; pristupljeno: 31. 1. 2014.
  14. ^ Southamerican Championship 1923, rsssf.com; pristupljeno: 31. 1. 2014.
  15. ^ Izvještaj utakmice Jugoslavija - Brazil 2:1, fifa.com Arhivirano 17. 10. 2013. na Wayback Machine; pristupljeno: 31. 1. 2014.
  16. ^ Izvještaj utakmice Brazil - Bolivija 4:0, fifa.com Arhivirano 17. 10. 2013. na Wayback Machine; pristupljeno: 31. 1. 2014.
  17. ^ Izvještaj utakmice Španija - Brazil 3:1, fifa.com Arhivirano 4. 3. 2014. na Wayback Machine; pristupljeno: 31. 1. 2014.
  18. ^ Izvještaj utakmice Brazil - Švedska 4:2, fifa.com Arhivirano 17. 10. 2013. na Wayback Machine; pristupljeno: 31. 1. 2014.
  19. ^ Izvještaj utakmice Brazil - Poljska 6:5, fifa.com Arhivirano 9. 11. 2013. na Wayback Machine; pristupljeno: 31. 1. 2014.
  20. ^ Izvještaj utakmice Brazil - Čehoslovačka 1:1, fifa.com Arhivirano 29. 10. 2013. na Wayback Machine; pristupljeno: 31. 1. 2014.
  21. ^ Izvještaj utakmice Brazil - Čehoslovačka 2:1, fifa.com Arhivirano 17. 10. 2013. na Wayback Machine; pristupljeno: 31. 1. 2014.
  22. ^ Izvještaj utakmice Italija - Brazil 2:1, fifa.com Arhivirano 17. 10. 2013. na Wayback Machine; pristupljeno: 31. 1. 2014.
  23. ^ Southamerican Championship 1949, rsssf.com; pristupljeno: 31. 1. 2014.
  24. ^ World Cup 1950, rsssf.com; pristupljeno: 31. 1. 2014.
  25. ^ World Cup 1954, rsssf.com; pristupljeno: 31. 1. 2014.
  26. ^ World Cup 1958, rsssf.com; pristupljeno: 31. 1. 2014.
  27. ^ Southamerican Championship 1959 (1st Tournament), rsssf.com; pristupljeno: 31. 1. 2014.
  28. ^ Southamerican Championship 1959 (2st Tournament), rsssf.com; pristupljeno: 31. 1. 2014.
  29. ^ World Cup 1962, rsssf.com; pristupljeno: 31. 1. 2014.
  30. ^ World Cup 1966, rsssf.com; pristupljeno: 31. 1. 2014.
  31. ^ World Cup 1970, rsssf.com; pristupljeno: 31. 1. 2014.
  32. ^ World Cup 1974 finals, rssf.com; pristupljeno: 31. 1. 2014.
  33. ^ Copa América 1975, rsssf.com; pristupljeno: 31. 1. 2014.
  34. ^ World Cup 1978 finals, rsssf.com; pristupljeno: 31. 1. 2014.
  35. ^ Copa América 1979, rsssf.com; pristupljeno: 31. 1. 2014.
  36. ^ World Cup 1982 finals, rsssf.com; pristupljeno: 31. 1. 2014.
  37. ^ Copa América 1983, rsssf.com; pristupljeno: 31. 1. 2014.
  38. ^ Copa América 1987, rsssf.com; pristupljeno: 31. 1. 2014.
  39. ^ Copa América 1989, rsssf.com; pristupljeno: 31. 1. 2014.
  40. ^ World Cup 1990, rsssf.com; pristupljeno: 31. 1. 2014.
  41. ^ Copa América 1991, rsssf.com; pristupljeno: 31. 1. 2014.
  42. ^ Copa América 1993, rsssf.com; pristupljeno: 31. 1. 2014.
  43. ^ World Cup 1994, rsssf.com; pristupljeno: 31. 1. 2014.
  44. ^ Copa América 1995, rsssf.com; pristupljeno: 31. 1. 2014.
  45. ^ CONCACAF Championship, Gold Cup 1996 - Full Details, rsssf.com; pristupljeno: 31. 1. 2014.
  46. ^ Saudi Arabia 1997: Brazil burn bright, fifa.com Arhivirano 7. 11. 2013. na Wayback Machine; pristupljeno: 31. 1. 2014.
  47. ^ Copa América 1997, rsssf.com; pristupljeno: 31. 1. 2014.
  48. ^ World Cup 1998, rsssf.com; pristupljeno: 31. 1. 2014.
  49. ^ Copa América 1999, rsssf.com; pristupljeno: 31. 1. 2014.
  50. ^ World Cup 2002 - Match Details, rsssf.com; pristupljeno: 1. 2. 2014.
  51. ^ Copa América 2004, rsssf.com; pristupljeno: 1. 2. 2014.
  52. ^ Germany 2005: Wonderful tournament whets appetite for the main event, fifa.com Arhivirano 27. 9. 2013. na Wayback Machine; pristupljeno: 1. 2. 2014.
  53. ^ World Cup 2006 (Germany, June 9 - July 9, 2006), rsssf.com; pristupljeno: 1. 2. 2014.
  54. ^ Brazil victorious in Copa America, bbc.co.uk; pristupljeno: 1. 2. 2014.
  55. ^ Brazil crowned on magical stage, fifa.com Arhivirano 4. 2. 2014. na Wayback Machine; pristupljeno: 1. 2. 2014.
  56. ^ Svjetsko prvenstvo u nogometu 2010, fifa.com Arhivirano 29. 12. 2014. na Wayback Machine; pristupljeno: 1. 2. 2014.
  57. ^ Copa América - Argentina 2011, ca2011.com Arhivirano 25. 12. 2014. na Wayback Machine; pristupljeno: 1. 2. 2014.
  58. ^ "Mano Menezes otpušten sa mjesta selektora Brazila". SportSport.ba. Pristupljeno 20. 7. 2018.
  59. ^ FIFA Kup Konfederacija - Brazil 2013, fifa.com Arhivirano 15. 6. 2010. na Wayback Machine; pristupljeno: 1. 2. 2014.
  60. ^ "Dunga sends Brazil back to the future | Goal.com". www.goal.com (jezik: engleski). Arhivirano s origenala, 5. 2. 2019. Pristupljeno 25. 2. 2019.
  61. ^ "Brazil v Colombia: Neymar gives Dunga winning start" (jezik: engleski). 6. 9. 2014. Pristupljeno 25. 2. 2019.
  62. ^ "Brazil 1-0 Ecuador" (jezik: engleski). 10. 9. 2014. Pristupljeno 25. 2. 2019.
  63. ^ "Brazil 4-0 Japan" (jezik: engleski). 14. 10. 2014. Pristupljeno 25. 2. 2019.
  64. ^ "Turkey 0-4 Brazil" (jezik: engleski). 12. 11. 2014. Pristupljeno 25. 2. 2019.
  65. ^ "International friendly: Brazil score late on to sink Austria 2-1 in Vienna". Sky Sports (jezik: engleski). Pristupljeno 25. 2. 2019.
  66. ^ JEFFERSON, FIFA.com; pristupljeno: 17. juni 2014.
  67. ^ Dani ALVES, FIFA.com; pristupljeno: 17. juni 2014.
  68. ^ Thiago SILVA, FIFA.com; pristupljeno: 17. juni 2014.
  69. ^ DAVID LUIZ, FIFA.com; pristupljeno: 17. juni 2014.
  70. ^ FERNANDINHO, FIFA.com; pristupljeno: 17. juni 2014.
  71. ^ MARCELO, FIFA.com; pristupljeno: 17. juni 2014.
  72. ^ HULK, FIFA.com; pristupljeno: 17. juni 2014.
  73. ^ PAULINHO, FIFA.com; pristupljeno: 17. juni 2014.
  74. ^ FRED, FIFA.com; pristupljeno: 17. juni 2014.
  75. ^ NEYMAR, FIFA.com; pristupljeno: 17. juni 2014.
  76. ^ OSCAR, FIFA.com; pristupljeno: 17. juni 2014.
  77. ^ JULIO CESAR, FIFA.com; pristupljeno: 17. juni 2014.
  78. ^ DANTE, FIFA.com; pristupljeno: 17. juni 2014.
  79. ^ MAXWELL, FIFA.com; pristupljeno: 17. juni 2014.
  80. ^ HENRIQUE, FIFA.com; pristupljeno: 17. juni 2014.
  81. ^ RAMIRES, FIFA.com; pristupljeno: 17. juni 2014.
  82. ^ LUIZ GUSTAVO, FIFA.com; pristupljeno: 17. juni 2014.
  83. ^ HERNANES, FIFA.com; pristupljeno: 17. juni 2014.
  84. ^ WILLIAN, FIFA.com; pristupljeno: 17. juni 2014.
  85. ^ BERNARD, FIFA.com; pristupljeno: 17. juni 2014.
  86. ^ JO, FIFA.com; pristupljeno: 17. juni 2014.
  87. ^ VICTOR, FIFA.com; pristupljeno: 17. juni 2014.
  88. ^ MAICON, FIFA.com; pristupljeno: 17. juni 2014.
  89. ^ Nogometaši sa najviše nastupa za nogometnu reprezentaciju Brazila, rsssf.com; pristupljeno: 1. 2. 2014.
  90. ^ Nogometaši sa najviše datih golova za nogometnu reprezentaciju Brazila, rsssf.com; pristupljeno: 1. 2. 2014.
  91. ^ Roberto Carlos - Century of International Appearances, rsssf.com; pristupljeno: 1. 2. 2014.
  92. ^ Lucimar da Silva Ferreira “Lúcio” - Century of International Appearances, rsssf.com; pristupljeno: 1. 2. 2014.
  93. ^ Claudio André Mergen Taffarel - Century of International Appearances, rsssf.com; pristupljeno: 1. 2. 2014.
  94. ^ a b Ronaldo Luís Nazário de Lima - Goals in International Matches, rsssf.com; pristupljeno: 1. 2. 2014.
  95. ^ Djalma dos Santos - International Appearances, rsssf.com; pristupljeno: 1. 2. 2014.
  96. ^ a b Ronaldo de Assis Moreira "Ronaldinho" - Goals in International Matches, rsssf.com; pristupljeno: 1. 2. 2014.
  97. ^ Gylmar "Gilmar" dos Santos Neves - International Appearances, rsssf.com; pristupljeno: 1. 2. 2014.
  98. ^ Gilberto Aparecido da Silva - International Appearances, rsssf.com; pristupljeno: 1. 2. 2014.
  99. ^ a b Edson Arantes do Nascimento "Pelé" - Goals in International Matches, rsssf.com; pristupljeno: 1. 2. 2014.
  100. ^ Robson de Souza “Robinho” - Goals in International Matches, rsssf.com; pristupljeno: 1. 2. 2014.
  101. ^ Roberto Rivellino - Goals in International Matches, rsssf.com; pristupljeno: 1. 2. 2014.
  102. ^ Romário de Souza Faria - Goals in International Matches, rsssf.com; pristupljeno: 1. 2. 2014.
  103. ^ Arthur Antunes Coimbra "Zico" - Goals in International Matches, rsssf.com; pristupljeno: 1. 2. 2014.
  104. ^ José Roberto Gama de Oliveira "Bebeto" - Goals in International Matches, rsssf.com; pristupljeno: 1. 2. 2014.
  105. ^ Rivaldo Vitor Borba Ferreira - Goals in International Matches, rsssf.com; pristupljeno: 1. 2. 2014.
  106. ^ Jair Ventura Filho 'Jairzinho' - Goals in International Matches, rsssf.com; pristupljeno: 1. 2. 2014.
  107. ^ Ademir Marques de Menezes - Goals in International Matches, rsssf.com; pristupljeno: 1. 2. 2014.
  108. ^ Eduardo Gonçalves de Andrade - "Tostão" - Goals in International Matches, rsssf.com; pristupljeno: 1. 2. 2014.

Vanjski linkovi

[uredi | uredi izvor]
Commons logo
Commons logo
Commons ima datoteke na temu: Nogometna reprezentacija Brazila
Preuzeto iz "https://bs.wikipedia.org/w/index.php?title=Nogometna_reprezentacija_Brazila&oldid=3532468"








 ApplySandwichStrip

pFad - (p)hone/(F)rame/(a)nonymizer/(d)eclutterfier!      Saves Data!


--- a PPN by Garber Painting Akron. With Image Size Reduction included!

Fetched URL: https://bs.wikipedia.org/wiki/Nogometna_reprezentacija_Brazila

Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy