gwau

Cymraeg

Sillafiadau eraill

• gweu

Geirdarddiad

Cymraeg Canol gwëu, o'r Gelteg *weg-io-, o'r gwreiddyn Indo-Ewropeaidd *ueg- ‘gweu, clymu’ a welir yn y Lladin viēre ‘tro(i), dirwyn’, Saesneg wick ‘pabwyr’, Sansgrit vāgurá- ‘rhwyd’. Cymharer â'r Llydaweg gweañ, y Gernyweg gwia a'r Gwyddeleg figh.

Berfenw

gwau

1. Eilio edafedd o'r bellen â dwy neu ragor o wëyll er mwyn gwneud ffabrig.
2. Gwehyddu.

Cyfystyron

• gwehyddu
• plethu

Cyfieithiadau

Almaeneg: 1. stricken; 2. weben Cernyweg: gwia Eidaleg: 1. sferruzzare; 2. tessere Ffrangeg: 1. tricoter; 2. tisser Gaeleg yr Alban: figh Gwyddeleg: 1. cniotáil; 2. figh Iseldireg: 1. breien; 2. weven

Llydaweg: gweañ Portiwgaleg: 1. tricotar; 2. tecer Pwyleg: 1. dziać; 2. tkać Saesneg: 1. knit; 2. weave Sbaeneg: 1. tricotar; 2. tejer