Ŕ
Ŕ ŕ su grafemy dolnoserbskego a teke słowakskego alfabeta, lěcrownož toś ten pismik we dwěma alfabetoma kradu hynakše wěcy wóznamjenijo.
W słowakšćinje pismik Ŕ ŕ wužywa se za markěrowanje dłujkego konsonanta, kenž móžo złóžki twóriś (tak pomjenjony dłujki sonant).
W dolnoserbšćinje pak pismik ŕ wóznamjenijo měke (palatalizěrowane) r a wužywa se na kóńcu měkich maskulinowych i femininumowych substantiwow, na pś. jaščeŕ, njetopyŕ, pjepjeŕ (mask.) a ceŕ, paśeŕ, twaŕ (fem.)[1]. Toś ten pismik wužywa se teke w serbskich a zeserbšćonych słowach ze sufiksom -aŕ a -eŕ, na pś. amtaŕ, casnikaŕ, faraŕ, gribaŕ (-aŕ), źěłaśeŕ (-eŕ)[2]. Dokulaž w dolnoserbskej pisnej rěcy pismik ŕ se wužywa jano na kóńcu słowow, w dolnoserbskem alfabeśe dajo jano małki pismik ŕ, wjeliki njejo how typiski[3].
Do 19. stolěśa jo se toś ten pismik teke w górnoserbskej rěcy wužywał.
Nožki
[wobźěłaś | žrědłowy tekst wobźěłaś]- ↑ Manfred Starosta, Ortografija a interpunkcija dolnoserbska. Pšawidła, Budyšyn 1976, b. 17
- ↑ Manfred Starosta, Ortografija a interpunkcija dolnoserbska. Pšawidła, Budyšyn 1976, b. 18
- ↑ Manfred Starosta, Dolnoserbsko-nimski słownik, Budyšyn 1999, b. 15
Literatura
[wobźěłaś | žrědłowy tekst wobźěłaś]- Manfred Starosta, Ortografija a interpunkcija dolnoserbska. Pšawidła, Budyšyn 1976, b. 17-18.