Νάντη
Συντεταγμένες: 47°13′2″N 1°33′14″W / 47.21722°N 1.55389°W
| Νάντη | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| |||
| Διοίκηση | |||
| Χώρα | Γαλλία[1] | ||
| Διοικητική υπαγωγή | Λουάρ-Ατλαντίκ | ||
| • Δήμαρχος της Ναντ | Ζοανά Ρολάν (από 2014) | ||
| Ταχυδρομικός κώδικας | 44000[2], 44100[2], 44200[2] και 44300[2] | ||
| Κωδικός Κοινότητας | 44109[3] | ||
| Πληθυσμός | 323.204 (1 Ιανουαρίου 2021)[4] | ||
| Έκταση | 65,19 km²[5] | ||
| Υψόμετρο | 18 μέτρα[6], 52 μέτρα[7] και 2 μέτρα[7] | ||
| Ζώνη ώρας | UTC+01:00 (επίσημη ώρα) UTC+02:00 (θερινή ώρα) | ||
  Νάντη | |||
| Ιστότοπος | https://metropole.nantes.fr/[8] | ||
 Σχετικά πολυμέσα | |||
    | |||
| δεδομένα | |||
Η Νάντη (γαλλικά: Nantes, προφ. Ναντ) είναι μεγαλούπολη (πόλη και λιμένας) στη Δυτική Γαλλία, πρωτεύουσα του νομού της Λουάρ-Ατλαντίκ (παλαιότερα Κάτω Λίγηρα) και επίσης πρωτεύουσα της περιοχής της Χώρας του Λίγηρα (Pays de la Loire), στη συμβολή των ποταμών Ερντρ και Λίγηρα επί της όχθης του δεύτερου, με 277.728 κατοίκους. Η Νάντη είναι μία από τις μεγαλύτερες πόλεις και λιμένες της Γαλλίας.
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Αρχαιότητα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Οι πρώτοι κάτοικοι που εγκαταστάθηκαν στη Νάντη στην Εποχή του Χαλκού είναι μεταγενέστεροι από τα Μεγαλιθικα κτίσματα που βρίσκονται στην περιοχή και χρονολογούνται στη Νεολιθική εποχή. Οι κάτοικοι αυτοί εκμεταλλεύτηκαν τα κοιτάσματα Σιδήρου και Κασσίτερου που βρίσκονταν στο υπέδαφος, η δραστηριότητα τους έφτανε μέχρι την Ιρλανδία.[9][10] Μετά από 1000 χρόνια συνεχούς εμπορίου εμφανίστηκαν το 900 π.Χ. οι πρώτες βιοτεχνίες στην περιοχή.[11] Οι Έλληνες ιστορικοί Στράβων και Πολύβιος καταγράφουν το ισχυρό Γαλατικό κέντρο στην περιοχή του Λίγηρα.[11] Από τον 7ο αιώνα π.Χ. μέχρι την εποχή που κατακτήθηκαν από τη Ρώμη τον 1ο αιώνα π.Χ. εμφανίζονται συνεχώς, δεν υπάρχουν αποδείξεις για την ύπαρξη οικισμού στην περιοχή της Νάντης την εποχή που ήταν αυτοκράτορας ο Τιβέριος Καίσαρας Αύγουστος.[12] Στη Γαλατική περίοδο η φυλή Ναμνήτες είχαν πρωτεύουσα τη Νάντη, σύμμαχοι τους ήταν οι Ενετοί της Γαλατίας σε μια περιοχή που εκτεινόταν μέχρι τον Λίγηρα.[13]
Οι αντίπαλοι τους ήταν οι Πίκτονες που κατείχαν την περιοχή νότια του Λίγηρα με πρωτεύουσα το Ρατίατον, σημερινό Ρεζέ μέχρι τον 2ο αιώνα μ.Χ. Ο Οκταβιανός Αύγουστος ίδρυσε το Ρατίατον που εξελίχθηκε στο σημαντικότερο εμπορικό κέντρο, η Νάντη αντικατέστησε το Ρατίατον όταν κατέρρευσε από τις Γερμανικές εισβολές.[14] Στη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία η Νάντη δεν έγινε ποτέ ισχυρό εμπορικό κέντρο επειδή οι έμποροι προτιμούσαν τους χερσαίους δρόμους από τους θαλάσσιους.[15] Απέκτησε αμφιθέατρο, θέατρο, δημόσια λουτρά και ναούς.[12] Μετά τις επιθέσεις των Γερμανικών φυλών (275) στη Νάντη οικοδομήθηκε τείχος, περιείχε πολλές πόλεις με έκταση 16 εκτάρια και ήταν το μεγαλύτερο σε ολόκληρη τη Γαλατία.[16] Ο Χριστιανισμός εισήχθη στη Νάντη τον 3ο αιώνα μ.Χ., οι πρώτοι μάρτυρες καταγράφονται (288-290), ο Καθεδρικός ναός οικοδομήθηκε τον 5ο αιώνα μ.Χ.[14][17]
Μεσαίωνας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τα τελευταία χρόνια της Ρωμαικής αυτοκρατορίας παρέμεινε πιστός της σύμμαχος μέχρι την κατάρρευση της τον 5ο αιώνα μ.Χ.[18] Οι Φράγκοι υπό τον βασιλιά τους Κλόβις Α΄ επιτέθηκαν και κατέλαβαν την πόλη από τους Βησιγότθους ύστερα από εξαήμερη πολιορκία (490).[19] Τον 8ο αιώνα μ.Χ. ο Καρλομάγνος την έκανε πρωτεύουσα στις Μαρκιωνίες της Νευστρίας, μια ουδέτερη ζώνη ανάμεσα στους Φράγκους και τη Βρετάνη. Ο πρώτος κυβερνήτης της Βρετάνης ήταν ο Ρολάνδος, τα κατορθώματα του υμνήθηκαν από τη Γαλλική μυθιστοριογραφία.[20] Με τον θάνατο του Καρλομάγνου (814) οι Βρετόνοι ανακατέλαβαν τη Νάντη, την κυρίευσε ο πρώτος Δούκας της Βρετάνης Νομινόης (850). Τα πρώτα χρόνια ξέσπασαν εμφύλιες συγκρούσεις ανάμεσα στον Βρετόνο κυβερνήτη της Νάντης και τους Βρετόνους ευγενείς, αυτό εξασθένησε το Δουκάτο. Οι Βίκινγκ το εκμεταλλεύτηκαν αυτό, έκαναν την πρώτη σοβαρή επίθεση στη Νάντη (843), θανάτωσαν τον επίσκοπο αλλά δεν κατέλαβαν την πόλη.[20] Η Νάντη κατελήφθη τελικά από τους Βίκινγκ (919), παρέμεινε σε αυτούς μέχρι τη χρονιά που τους εκδίωξε ο Αλαίν Β΄ της Βρετάνης.[21]
Ο Φεουδαρχισμός που ξέσπασε στη Γαλλία βρέθηκε στο αποκορύφωμα του τον 10ο-11ο αιώνα ενώ το Δουκάτο της Βρετάνης είχε ιδρυθεί από τον 9ο αιώνα. Από τον 13ο αιώνα ξέσπασαν πολλές κρίσεις διαδοχής και η Βρετάνη πέρασε εναλλακτικά στους Δούκες της Βρετάνης και τους Κόμητες του Ανζού που τους κυβερνούσε ο Οίκος των Πλανταγενετών.[22] Τον 14ο αιώνα η Βρετάνη γνώρισε πολλούς σκληρούς πολέμους διαδοχής, το Δουκάτο ανέκτησε τελικά ο Οίκος του Μονφόρ-λ'Αμωρί. Με στόχο να ενεξαρτητοποιηθούν από την κυριαρχία των Γάλλων βασιλέων οι Μονφόρ ενίσχυσαν σημαντικά τους Βρετονικούς θεσμούς, επέλεξαν ως πρωτεύουσα τη Νάντη με 10.000 κατοίκους όπου μετέφεραν τα ανάκτορα και το θησαυροφυλάκιο.[23][24] Το λιμάνι απέκτησε μεγάλη δραστηριότητα και έγινε έντονα ενεργό στη διάρκεια του Μεσαίωνα.[25] Το εξωτερικό εμπόριο περιείχε αλάτι, κρασί και βιομηχανική κάνναβη με τα Βρετανικά νησιά.[26] Ο 15ος αιώνας θεωρείται για τη Νάντη ως η χρυσή εποχή της πόλης.[27][28] Την εποχή που ήταν βασιλιάς ο Φραγκίσκος Β΄ της Γαλλίας έγιναν σημαντικές πρόοδοι αφού η πόλη γνώρισε μεγάλες κρίσεις με πολέμους διαδοχής, φωτιές και πλημμύρες (1387, 1415). Πολλά κτίρια οικοδομήθηκαν εκείνη την περίοδο όπως ο Καθεδρικός Ναός της Νάντης και το Πανεπιστήμιο της Νάντης (1460), το πρώτο που ιδρύθηκε στη Βρετάνη.[29]
Νεότερα χρόνια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Όταν το Δουκάτο προσαρτήθηκε στο Βασίλειο της Γαλλίας το 1532, η Νάντη διατήρησε για λίγα χρόνια το Κοινοβούλιο της Βρετάνης, αποτελώντας την έδρα του Βασιλείου της Βρετάνης μέχρι το τέλος της Μεροβιγγείου δυναστείας, πριν μεταφερθεί στη Ρεν. Το 1598, ο βασιλιάς Ερρίκος Δ' της Γαλλίας υπέγραψε το Διάταγμα της Νάντης, γνωστό ως "Έδικτο της Νάντης" που παραχωρούσε θρησκευτικά δικαιώματα στους Ουγενότους Προτεστάντες ίσα με τους Καθολικούς και δια του οποίου δόθηκε τέρμα στους θρησκευτικούς πολέμους στη Γαλλία.
Κατά τον 18ο αιώνα, πριν την κατάργηση της δουλείας, η Νάντη ήταν η πρωτεύουσα του δουλεμπορίου στη Γαλλία, κάτι που την έκανε το πρώτο γαλλικό λιμάνι και πλούσια πόλη. Κατά τη Γαλλική Επανάσταση, η Νάντη συμμετείχε σε αυτή, παρόλο που η ευρύτερη περιοχή σύντομα ξεκίνησε έναν ανοιχτό εμφύλιο πόλεμο με το νέο πολίτευμα: πραγματοποιήθηκαν χιλιάδες μαζικές εκτελέσεις, κυρίως διά πνιγμού στον ποταμό Λίγηρα.
Η πόλη είναι κτισμένη αμφιθεατρικά στη δεξιά όχθη του Λίγηρα πάνω σε μικρές νησίδες αυτού. Τον 19ο αιώνα, η Νάντη έγινε βιομηχανική πόλη. Ίσως την πρώτη δημόσια συγκοινωνία αποτέλεσε η υπηρεσία λεωφορείων που ξεκίνησε το 1826 στην πόλη και στη συνέχεια τη μιμήθηκαν το Παρίσι, το Λονδίνο και η Νέα Υόρκη. Οι πρώτοι σιδηρόδρομοι κατασκευάστηκαν το 1851, καθώς και πολλές βιομηχανίες.
Το 1940, η πόλη υπέστη μεγάλες καταστροφές, αφού πέρασε στα χέρια των γερμανικών στρατευμάτων. Βομβαρδίστηκε δυο φορές από τους Βρετανούς στις 16 και 23 Αυγούστου 1943, προτού απελευθερωθεί από τους Αμερικανούς το 1944.
Σήμερα, η Νάντη αποτελεί σημαντικό βιομηχανικό κέντρο με ναυπηγεία και εργοστάσια σαπωνοποιίας, κλωστοϋφαντουργίας, μεταλλουργίας και επίπλων. Το 2003, η γαλλική "L'Express" ψήφισε τη Νάντη ως την πιο "πράσινη πόλη" της Γαλλίας, ενώ το 2004 το περιοδικό "Time" την αναφέρει ως την "πιο κατοικήσιμη πόλη στην Ευρώπη".[30][31]
Τα σημαντικότερα αξιοθέατα της πόλης είναι τα ερείπια των παλαιών Πύργων των Δουκών της Βρετάνης, ο Ναός του Αγίου Ιακώβου (12ος αιώνας), ο Ναός των Αγίων Πέτρου και Παύλου και το Μουσείο Καλών Τεχνών.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. 614. Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2018.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 «Base officielle des codes postaux» La Poste. 1 Οκτωβρίου 2018.
- ↑ (Γαλλικά) Code INSEE.
- ↑ «Populations légales 2021» Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής και Οικονομικών Μελετών. 28 Δεκεμβρίου 2023.
- ↑ 5,0 5,1 répertoire géographique des communes. Institut national de l'information géographique et forestière. Ανακτήθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 6,0 6,1 it-ch
.topographic-map .com /map-6cfwtf /Nantes /?zoom=19¢er=47 .2182%2C-1 .5543&popup=47 .21839%2C-1 .55438. - ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 répertoire géographique des communes. Institut national de l'information géographique et forestière. 2015. wxs-telechargement
.ign .fr /83edtfdyqte031y0ra49d2e3 /telechargement /inspire /RGC-2015-01$RGC2015 /file /RGC2015 .7z. - ↑ Annuaire de service-public.fr. Ανακτήθηκε στις 8 Σεπτεμβρίου 2023.
- ↑ Pétré-Grenouilleau 2008, σ. 17
- ↑ Decours 2006, σ. 9
- ↑ 11,0 11,1 Decours 2006, σ. 10
- ↑ 12,0 12,1 Pétré-Grenouilleau 2008, σ. 19
- ↑ Bois 1977, σ. 31
- ↑ 14,0 14,1 Pétré-Grenouilleau 2008, σ. 20
- ↑ Bois 1977, σ. 39
- ↑ Bois 1977, σ. 41
- ↑ Bois 1977, σσ. 43-44
- ↑ Bois 1977, σ. 47
- ↑ Mathisen, Ralph W. (2012). "The First Franco-Visigothic War and the Prelude to the Battle of Vouillé". The Battle of Vouillé, 507
- ↑ 20,0 20,1 Pétré-Grenouilleau 2008, σ. 25
- ↑ Pétré-Grenouilleau 2008, σ. 26
- ↑ Pétré-Grenouilleau 2008, σ. 27
- ↑ Pétré-Grenouilleau 2008, σσ. 48-49
- ↑ Le Page 2014, σσ. 22–23
- ↑ Decours 2006, σ. 26
- ↑ Histoire du Port
- ↑ Pétré-Grenouilleau 2008, σ. 32
- ↑ Bois 1977, σ. 90
- ↑ Pétré-Grenouilleau 2008, σ. 31
- ↑ «The Last Best Place In Europe». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Αυγούστου 2004. Ανακτήθηκε στις 23 Αυγούστου 2004.
- ↑ A recognized quality of life Αρχειοθετήθηκε 2007-09-29 στο Wayback Machine. Business in Western France.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ηλίου τ. 14ος, σ. 214
- Boggs, Samuel Whittemore (December 1945). "This Hemisphere". Journal of Geography. 44 (9): 345–355
- Chantal Boutry; Joël Bigorgne (27 September 2013). "Le périphérique, une ceinture de 43 km autour de Nantes"
- Chauveau, Jacqueline (1993). Charette et l'époṕee vendéenne [Charette and the Vendean saga] (in French). Nouvelles Editions Latines
- D. Janjou; avec collaboration de M. Gruet et C. Penecki (1998). Carte géol. France (1/50 000), feuille Nantes (481) [Geological map of France (1/50 000 resolution), leaf on Nantes (481)] (in French). Orléans: BRGM.
- Deroy, Louis; Mulon, Marianne (1992). Dictionnaire de noms de lieux. Paris: Dictionnaires Le Robert
- Guiffan, Jean; Barreau, Joël; Liters, Jean-Louis (2008). Le Lycée Clemenceau. 200 ans d'histoire. Nantes: Éditions Coiffard
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με την Βρετάνη χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |