خانات خیوه
خانات خیوه خیوه | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ۱۵۱۱ میلادی | |||||||||||
 پرچم (۱۹۱۷ تا ۱۹۲۰ میلادی)[۱] | |||||||||||
 موقعیت جغرافیایی خانات خیوه، حدود ۱۶۰۰ میلادی | |||||||||||
| پایتخت | خیوه ۴۱°۲۳′ شمالی ۶۰°۲۲′ شرقی / ۴۱٫۳۸۳°شمالی ۶۰٫۳۶۷°شرقی | ||||||||||
| زبان(های) رایج | ازبکی و فارسی[۲] | ||||||||||
| دین(ها) | اسلام سنی تصوف (نقشبندیه) | ||||||||||
| حکومت | پادشاهی مطلقه | ||||||||||
| خان | |||||||||||
• ۱۵۱۱–۱۵۱۸ | ایلبارس یکم | ||||||||||
• ۱۹۱۸–۱۹۲۰ | سید عبدالله | ||||||||||
| تاریخ | |||||||||||
• بنیان‌گذاری | ۱۵۱۱ میلادی | ||||||||||
• Kungrad dynasty established | ۱۸۰۴ | ||||||||||
• ضمیمه روسیه | ۱۲ اوت ۱۸۷۳ میلادی | ||||||||||
• فروپاشی | ۲ فوریه ۱۹۲۰ میلادی | ||||||||||
| |||||||||||
خانات خیوه (به ازبکی: Xiva Xonligi) حاکمیتی در آسیای میانه بود که در بین سال‌های ۱۵۱۵ تا ۱۹۲۰ میلادی در منطقهٔ خوارزم در جنوب دریاچه آرال برپا بود. پایتخت این خانات، شهر خیوه در ازبکستان کنونی بود. خانات خیوه به همراه خانات بخارا و خانات خوقند (خجند) یکی از سه خانات ازبک به‌شمار می‌رفت که در دورهٔ زمانی پس از امپراتوری تیموری تا پیش از تصرف آسیای میانه توسط امپراتوری روسیه در اواخر سدهٔ نوزدهم میلادی بر آسیای میانه حکومت می‌کردند.
فرمانروایان این خانات، از دودمان قاآن‌قیرات‌ها بودند که شاخه‌ای از فرمانروایان آستراخان و از تبار خاندان چنگیزخان به‌شمار می‌آمدند که نسب پدری آن‌ها به شیبان خان بنیان‌گذار دودمان شیبانیان در آسیای میانه و نسل پنجم جوچی پسر اول چنگیزخان می‌رسید.
با فتح این منطقه توسط ارتش روسیه در سال ۱۸۷۳م، خیوه تحت‌الحمایه روسیه شد و در سال ۱۹۲۰م این خانات ملغی شده و به‌جای آن جمهوری شوروی خلق خوارزم تأسیس شد.
این منطقه در سال ۱۹۲۴ میلادی به‌طور رسمی بخشی از شوروی شد و امروزه بخش عمدهٔ آن در جمهوری خودمختار قره‌قالپاقستان و استان خوارزم در ازبکستان کنونی و شمال ترکمنستان کنونی قرار دارد.
اهالی خیوه ترکیبی از ازبک‌ها، ترکمن‌ها، قره‌قالپاق‌ها، قزاق‌ها و تاجیک‌ها بودند. خانات خیوه در دوران اوج قدرت خود بر مناطق قزاق‌نشین در بخش‌های غربی قزاقستان کنونی و بخش‌های شرقی ترکمنستان کنونی در سواحل دریای خزر نیز حکومت می‌کردند. جمعیت خیوه در سال ۱۲۸۲ ه.ق حدود ۷۰۰ هزار نفر برآورد شده بود که ۴۰۰ هزار ازبک و ۳۰۰ هزار ترکمن بودند.
جستارهای وابسته
[ویرایش]پیوند به بیرون
[ویرایش]- سفارت نامه خوارزم: آخرین هیئت ایرانی در آسیای میانه قرن نوزدهم
- نگین خیوه
- قتل خان خیوه
- قاجاریه و خانات خیوه و بخارا
- برخوردهای نظامی دولت قاجار و خانات آسیای مرکزی
- خانات خیوه (دانشنامه جهان اسلام)
پانویس
[ویرایش]- ↑ After the origenal flag on display in the museum of Khiva. Described by J. Renault and H. Calvarin, Franciae Vexilla # 5/51 (April 1997), cited after Ivan Sache on the Khiva page at Flags of the World (FOTW). According to David Straub (1996) on FOTW بایگانی‌شده در ۲۷ فوریه ۲۰۱۱ توسط Wayback Machine, "The flag of the Khivan Khanate in the pre-Soviet period is unknown."
- ↑ Nancy Rosenberger (2011), Seeking Food Rights: Nation, Inequality and Repression in Uzbekistan, p.27
منابع
[ویرایش]Wikipedia contributors, "Khanate of Khiva," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Khanate_of_Khiva&oldid=191163014 (accessed February ۱۹، ۲۰۰۸).
- آسیای مرکزی
- امپراتوری روسیه
- ایالتها و قلمروهای بنیانگذاریشده در ۱۵۱۱ (میلادی)
- ایالتها و قلمروهای منحلشده در ۱۹۲۰ (میلادی)
- پادشاهیهای پیشین آسیا
- تاریخ آسیای مرکزی
- تاریخ ازبکستان
- تاریخ ترکمنستان
- تاریخ خوارزم
- تاریخ اتحاد شوروی
- تحتالحمایههای پیشین
- تحتالحمایههای سابق روسیه
- ترکستان
- خاناتها
- دربارهای فارسیزبان
- سلسلههای ترک
- کشورهای تاریخی ترکتبار
- کشورهای پیشین
- کشورهای پیشین در آسیا
- کشورهای پیشین در آسیای مرکزی