կորցնել

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [kɔɾt͡sʰˈnɛl]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ կոր•ցնել 

Բայ

1. կորստի մատնել, կորչել տալ, անհայտացնել
2. տեսողության դաշտից հանել՝ հեռացնել, այլևս չտեսնել ◆ Ամբոխի մեջ նա ընկերոջը կորցրեց:
3. մի բանի տեղը մոռանալ՝ այլևս չիմանալ ◆ Այդ հատվածը նա լավ էր հիշում, բայց տեղը կորցրել էր:
4. (փխբ․) մի բան ունենալուց դադարել, այլևս չունենալ, մի բանից զրկվել ◆ Նա կորցրել էր իր հմայքը։ ◆ Հույսը՝ հավատը կորցնել:
5. վատնել, իզուր սպառել ◆ Սերը կորցրի պագշոտ գրկի մեջ։ (Ավետիք Իսահակյան)
6. կորուստ՝ զոհ տալ ◆ Կռվում նրանք կորցրել են 400 զինվոր։
7. վնաս կրել, կորուստ՝ վնաս ունենալ ◆ Այդ գործի մեջ նա մեծ գումար կորցրեց:
8. անհաջողություն՝ պարտություն կրել, տանուլ տալ ◆ Հիանալի պարտիան կորցրեց:
9. նվազում՝ թուլացում ունենալ, պակասեցնել ◆ Քաշը՝ ուժը կորցնել:
10. խորտակել, տապալել, կործանել ◆ Երկուսիդ էլ կկորցնեմ:
11. թաթախել, թաթավել, շաղախել ◆ Արյան՝ ցեխի մեջ կորցնել:
12. թաղել, պատել, ծածկել, առատորեն վրան լցնել՝ դնել ◆ Ծաղիկների՝ վարդերի՝ գարդերի մեջ կորցնել:

(հրամայական եղանակ)՝

1. կորցրու՛, կորցրեցե՛ք (կորցրե՛ք) ◆ Հեռացրու՛, հեռացրեցե՛ք, դուրս արա՛, դուրս արե՛ք, դենը տա՛ր՝ տարե՛ք։
2. անդրադարձ նշանակությամբ ◆ Շփոթվել, մոլորվել, գլուխը կորցնել: ◆ Զորապետն իրեն չկորցրեց: (Մուրացան) ◆ Ի՞նչ ես քեզ կորցրել:

Հոմանիշներ

1. տե՛ս շփոթվել

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

անգլերեն՝ lose, lose out on, lose out, bargain away գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ терять (ru) ‎(terjatʹ), потерять (ru) ‎(poterjatʹ), растерять (ru) ‎(rasterjatʹ), утерять (ru) ‎(uterjatʹ), утрачивать (ru) ‎(utračivatʹ), утратить (ru) ‎(utratitʹ), упускать (ru) ‎(upuskatʹ), упустить (ru) ‎(upustitʹ), удалять (ru) ‎(udaljatʹ), удалить (ru) ‎(udalitʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։