Кнут Велики
| Кнут Велики | |
|---|---|
 Портрет на Кнут Велики од XIII век | |
| Крал на Данска | |
| На престол | 1018–1035 |
| Претходник | Харалд II |
| Наследник | Хардекнут |
| Крал на Англија | |
| На престол | 1016–1035 |
| Претходник | Едмунд II |
| Наследник | Херолд |
| Крал на Норвешка | |
| На престол | 1028–1035 |
| Претходник | Олав II |
| Наследник | Магнус I |
| Крал на Шведска | |
| На престол | 1026–1030 |
| Претходник | Анунд Јаков |
| Наследник | Анунд Јаков |
| Почивалиште | |
| Сопружник | Елфгифу Нортхемптонска Ема Нормандска |
| Деца | Свен I Харолд Брзоногиот Кнут III Ганхилда |
| Династија | Книтлинзи |
| Татко | Свен Вилобрадиот |
| Мајка | Сигрида Гордата |
Кнут Велики или Кнуд Велики (старонордиски: Knútr inn ríki, дански: Knud den Store or Knud II, староанглиски: Cnūt se Micela норвешки: Knut den mektige, англиски: Canute the Great, шведски: Knut den Store; ~ 985/ 995 – 12 ноември 1035) — крал на Данска од 1018 г., крал на Англија од 1016 г, на Норвешка, а од 1028 г. и на дел од Шведска.
Роден е во 985 или 995 година, а починал во 1035 година. Бил син на Свен Вилобрадиот[1][2][3]. Имал помалку од дваесет години кога неговиот татко го испратил кон поход на Англија во 1015 година. Со војска од околу 10.000 војници, многу бргу постигнал успеси, па во април 1016 година ја започнал опсадата на Лондон. По започнувањето на опсадата, кралот Едмунд II успеал да побегне од градот, но за ова дознал Кнут, па многу бргу го пресретнал и го поразил. Според договорот, целата земја требала да биде управувана од страна на двата крала, но Едмунд починал. Така, Кнут кон крајот на јануари 1017 година станал крал на Англија.
Како крал на Англија, Кнут вовел голем број на реформи. Во 1017 година ја поделил земјата на четири грофовии: Весекс, Мерсија, Источна Англија и Нортамбрија. Кога ја стабилизирал својата власт во Англија, повторно се упатил кон Данска. Во 1018 година на престолот на Данска го наследил својот брат. Поради отсуството на кралот во Данска, норвешкиот и шведскиот крал ја нападнале Данска. Улф Јарл исто така не покажал лојалност кон кралот. Ги наговорил на Данците за свој крал да го изберат Хардекнут. Подоцна, Јарл му помогнал на Кнут да ги порази на Швеѓаните и Норвежаните. И покрај тоа, Кнут Велики во 1026 година наредил Јарл да биде убиен.
Во 1028 година, Кнут успеал да ја освои Норвешка. Така, тој станал крал на цела Англија, Данска, Норвешка и делови на Шведска.
Поврзано
[уреди | уреди извор]Наводи
[уреди | уреди извор]Надворешни врски
[уреди | уреди извор]- Кнут Велики (англиски)
- Кнут (Кнуд) Велики — од викиншки воин до англиски крал (англиски)
- Канут (Кнут), крал — Енциклопедиски речник „Брокхаус и Ефрон“ (1890—1907) на Викиизвор (руски)
|