Dorsal (Phonetik)
Eun Dorsal , auk Dorsaal schrieven, is eun Konsonant, de man mit’r Tunge öhren Rüggen artikuleert (lat. dorsum „Rüggen“). Mann nöömt Dorsale auk Tungenrüggenliute.
To’n palatalen Konsonanten tellt de Palatale, de Velare, de Uvulare un de Alveopalatale. Dorsale Konsonanten sett sik apart van den koronalen Konsonanten, de mit’n Vörstück van’r Tunge tuigt werrn un den Laryngalen, de achtern in’r Strott billt werrn.
De Rüggen van’r Tunge kann eun dühht grautet Rebeed van’e Deke van’n Mund anraken. Dat kann de harte Böhn (Palatale) sien, man langt auk över sachten Böhn (Velare) bet gans achtern an’n Hiuk (uvulare). Düsse verscheuden Deule sind in’ Mund nich kompleet scharp iut eune to halen, dorümme finnt bi määnich eun Beschrievsel över eune Sproke öhre Phonetik auk Beteken, os prä-palatal oder post-velar.
Bispille
[ännern | Bornkood ännern]IPA Symbol | Naam | Sproke | Bispill | IPA |
---|---|---|---|---|
j | Palatal Approximant | Plattduitsk | jümmer | /jʏ·mɐ/ |
g | Stimmhaft velar Plosiv | Goorn | /ˈgɔː͡ɐn/ | |
k | Stimmloos verlar Plosiv | Kaat/Kotten | /ˈkɔːˑt /ˈkœɪtɐ/ | |
x | Stimmloos velar Frikativ | achtern | /axtɐn/ | |
w | Labio-velar Approximant | Engelsk | water | /ˈwɒtər/ |
q | Stimmloos uvular Plosiv | Araabsk | Qurʾān قرآن | qurʔaːn |
χ | Stimmloos uvular Frikativ | Haugduitsk | Bach | /baχ/ |
Kük auk bi
[ännern | Bornkood ännern]Literatiur
[ännern | Bornkood ännern]- Ladefoged, Peter; Maddieson, Ian (1996). The Sounds of the World's Languages. Oxford: Blackwell. ISBN 0-631-19814-8.