Moed

Het Kruis voor Moed en Trouw uit 1898.

Moed is de bereidheid de confrontatie met lichamelijke pijn, tegenslag en levensbedreiging, onzekerheid, angst en intimidatie aan te gaan en te doorstaan:

• „Ik heb geleerd dat moed niet de afwezigheid van angst is, maar het overwinnen ervan. Een dapper man is niet hij die geen angst voelt, maar hij die zijn angst weet te overwinnen.”

• Origineel in het Engels:
  “I have learned that courage was not the absence of fear, but the triumph over it. A brave man is not he who does not feel afraid, but he who conquers that fear.”
• Bron: Nelson Mandela, Long Walk to Freedom, 1995.
• Aanhaling(en): Michèle Bevoort, Rust in angst, 4 september 2011.

• „Je ontdekt geen nieuw land als je niet bereid bent de kust lange tijd uit het zicht te verliezen.”

• Origineel in het Frans:
  “On ne découvre pas de terre nouvelle sans consentir à perdre de vue, d'abord et longtemps, tout rivage.”
• Bron: André Gide, Les Faux-monnayeurs, 1925, p. 1214.
• Aanhaling(en): Beth L. Evard en Craig A. Gipple, Veranderingsmanagement voor Dummies, 2006, p. 23
• Geregeld ook verkeerd aangehaald als L'homme ne peut découvrir de nouveaux océans tant qu'il n'a pas le courage de perdre de vue la côte.

• „Ik probeer ware geschiedenissen te schrijven, maar op een bepaald ogenblik wordt de geschiedenis onverdraaglijk, juist door de waarheid, en dan ben ik gedwongen er iets aan te veranderen. Ik zeg haar dat ik probeer mijn geschiedenis te vertellen maar dat ik het niet kan, ik heb er de moed niet voor, het doet me teveel pijn. Dus maak ik alles mooier en beschrijf ik de dingen niet zoals ze gebeurd zijn, maar zoals ik had gewild dat ze gebeurd waren.”

• Origineel in het Frans:
  “J'essaie d'écrire des histoires vraies mais, à un moment donné, l'histoire devient insupportable par sa vérité même, alors je suis obligé de la changer. Je lui dis que j'essaie de raconter mon histoire, mais que je ne peux pas, je n'en ai pas le courage, elle me fait trop mal. Alors, j'embellis tout et je décris les choses non comme elles se sont passées, mais comme j'aurais voulu qu'elles se soient passées.”
• Bron: (FR) Ágota Kristóf, Le Troisième Mensonge, 1991
  (NL) Ágota Kristóf, De derde leugen, p. 331 (in de trilogie Het dikke schrift ; Het bewijs ; De derde leugen, vert. Henne van der Kooy, 2001, Van Gennep, ISBN 90-5515-340-0).
• Aanhaling(en): Hofstede, R. (2001), Broos bouwsel van waarheid en leugen, de Volkskrant, 3 augustus 2001;
  Moor, P. de (1992) Op een vreselijke manier waren we vrij; Agota Kristof over haar jeugd in Hongarije en de leugens van het schrijven NRC, 22 mei 1992;
  Verhofstadt, D. (2005), Wat zou mijn leven anders geweest zijn., de Groene Amsterdammer, 4 november 2005
• De hoofdpersoon van het verhaal, Claus, bevindt zich in de gevangenis. Hij vertelt aan zijn bezoekster, de verhuurster van de kamer waar hij voorheen woonde, wat voor verhalen hij schrijft.