dichotomisch
Uiterlijk
- di·cho·to·misch
- afgeleid van dichotomie met het achtervoegsel -isch
stellend | vergrotend | overtreffend | |
---|---|---|---|
onverbogen | dichotomisch | dichotomischer | |
verbogen | dichotomische | dichotomischere | |
partitief | dichotomisch | dichotomischers | - |
dichotomisch [1]
- met betrekking tot de dichotomie
- Het woord dichotomisch staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.