graveren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  graveren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• gra·ve·ren

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘figuren inkrassen’ voor het eerst aangetroffen in 1240
• afgeleid van het Franse graver (met het achtervoegsel -eren)

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
graveren	graveerde	gegraveerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

graveren

1. overgankelijk met een scherp gereedschap een tekening of tekst krassen in glas of metaal

   • Zij kreeg voor haar geboorte een zilveren beker waarin haar naam gegraveerd was. 

   ▸ Op een hoge tafel in de hoek stond een grote bakelieten radio met een verzilverde draaischijf waarin vooroorlogse zendstations waren gegraveerd. Waarschijnlijk zou hij met de juiste transformator nog aan de praat te krijgen zijn. Maar er zou niet dezelfde muziek uit opklinken als vroeger.

   ▸ In hoofdletters was de lengte van de trail erin gegraveerd: ‘MEXICO TO CANADA 2.627 MILES’, oftewel 4.286 kilometer.

Hyponiemen

• hergraveren

Afgeleide begrippen

graveerbeitel graveerder graveerijzer graveerkunst

graveermachine graveermanier graveermes graveermethode

graveernaald graveerpen graveersel graveerstaal

graveerster graveerstift graveerwerk gravering graveur

Vertalingen

    1. met een scherp gereedschap iets krassen in glas of metaal   

Duits: gravieren (de) Engels: engrave (en)

Frans: graver (fr) Spaans: grabar (es)

Gangbaarheid

• Het woord graveren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "graveren" herkend door:

97 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Deens

Woordafbreking

• gra·ve·ren

Zelfstandig naamwoord

graveren, g

1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van graver