Johannes Georg Bednorz
| Johannes Georg Bednorz | |||
 | |||
| Fødd | 16. mai 1950 (74 år) Neuenkirchen i Nordrhein-Westfalen i Tyskland | ||
|---|---|---|---|
| Nasjonalitet | Tysk | ||
| Område | fysikk | ||
| Yrke | fysikar | ||
| Institusjonar | IBM | ||
| Alma mater | Eidgenössische Technische Hochschule Zürich | ||
| Doktorgradsrettleiar | Karl Alexander Müller | ||
| Kjend for | Høgtemperatur-superleiar | ||
| Medlem | National Academy of Sciences | ||
Johannes Georg Bednorz (fødd 16. mai 1950) er ein tysk fysikar og nobelprisvinnar. Bednorz mottok Nobelprisen i fysikk i 1987, saman med Karl Alexander Müller, «for det viktige gjennombrotet deira i oppdaginga av superleiing i keramiske materiale».
I 1968 starta Bednorz studiane sine i mineralogi ved Universitetet i Münster. Etter å ha jobba ein stund ved IBMs lab i Zürich starta han på sin filosofiske doktorgrad ved EHT Zürich, rettleia av professor Heini Gränicher og Karl Alexander Müller (som var professor ved ETH Zürich i tillegg til å jobbe for IBM).
I 1982 flytta han tilbake til IBMs lab i Zürich. Der deltok han i Müllers pågåande forsking på superleiing.[1]
Kjelder
[endre | endre wikiteksten]- Denne artikkelen bygger på «Johannes Georg Bednorz» frå Wikipedia på bokmål, den 22. februar 2012.
- Wikipedia på bokmål oppgav desse kjeldene:
- ↑ J. G. Bednorz and K. A. Müller (1986). «Possible high Tc superconductivity in the Ba−La−Cu−O system». Z. Physik, B 64 (1): 189–193. Bibcode:1986ZPhyB..64..189B. doi:10.1007/BF01303701.
