teta

Occitan

Etimologia

Benlèu del francic *tĭtta (del grèc τίτθη).

Prononciacion

/ˈteto̞/, /ˈteto̞/

Lengadocian : escotar « teta »

Sillabas

te | ta

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
teta	tetas
[ˈteto̞]	[ˈteto̞s]

teta femenin

1. Anat. Un dels dos organs glandulars situats al nivèl del pitre, e que a çò de la femna servisson per alachar los nenons.

Sinonims

• popa
• sen

Derivats

• tetar
• teton

Traduccions

anglés: tit (en) catalan: mamella (ca) femenin

espanhòl: teta (es) femenin francés: sein (fr) masculin

Forma de vèrb

teta

1. tresena persona del singula del present de l'indicatiu de tetar
2. segonda persona del singula de l'imperatiu afirmatiu de tetar