Aldo Gucci
 Aldo Gucci (1964) | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
biznesman, projektant mody |
| Narodowość |
włoska |
| Rodzice |
Guccio Gucci, Aida Calvelli |
| Dzieci |
Giorgio Gucci |
| Krewni i powinowaci |
Rodolfo Gucci (brat) |
Aldo Gucci (ur. 26 maja 1905 we Florencji, zm. 19 stycznia 1990 w Rzymie) – włoski biznesman i projektant mody, prezes domu mody Gucci w latach 1953–1986.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Wczesne życie
[edytuj | edytuj kod]Urodził się we Florencji, w rodzinie toskańskiej[1]. Miał trzech braci: Vasco, Rodolfo i Enzo, który zmarł w wieku dziewięciu lat oraz siostrę, Grimaldę. Miał także brata przyrodniego, Ugo. Po tym, jak Enzo zmarł, Aldo był najstarszym dzieckiem Aidy Calvelli i Guccio Gucciego[2].
W młodości zainteresował się jeździectwem i botaniką, co później znalazło swoje ujście w projektowaniu produktów i pasji do ogrodnictwa. W wieku szesnastu lat rozpoczął pracę na pół etatu w pierwszym sklepie swojego ojca przy via della Vigna Nuova we Florencji. Ukończył ekonomię w San Marco College.
Kariera
[edytuj | edytuj kod]Od dwudziestego roku życia Aldo pracował na pełny etat w Gucci. W 1938 otworzył pierwszy sklep marki poza Florencją, w Rzymie[2][3].
Gucci stał się z dnia na dzień symbolem statusu, kiedy bambusowa torebka pojawiła się na ramieniu Ingrid Bergman w filmie Roberto Rosselliniego, Podróż do Włoch z 1954 roku. Insygnia GG natychmiast stały się ulubieńcami hollywoodzkich celebrytów i europejskich członków rodziny królewskiej.
W 1952 Gucci razem z braćmi Rodolfo i Vasco podróżował do Nowego Jorku[2]. Zaledwie dwa tygodnie po śmierci ojca otworzyli tam pierwszy sklep Gucci poza Włochami[2]. Prezydent John F. Kennedy ogłosił Aldo pierwszym włoskim ambasadorem do spraw mody i otrzymał honorowy stopień od City University of New York w uznaniu jego działalności filantropijnej, określanej mianem „Michała Anioła Merchandisingu”[4]. Następnie otworzył sklepy w Chicago, Palm Beach i Beverly Hills, po czym rozszerzył swoją działalność o Tokio, Hongkong i miasta na całym świecie poprzez globalną sieć franczyzową.
Przez ponad trzydzieści lat był zaangażowany w ekspansję Gucci, rozwijając firmę z własnymi garbarniami, zakładami produkcyjnymi i detalicznymi.
Późniejsze lata
[edytuj | edytuj kod]Po śmierci Vasco Gucciego w 1974 Rodolfo i Aldo dzielili po 50% udziały firmy[5]. Synowie Aldo uważali, że Rodolfo nie przyczynił się wystarczająco do rozwoju ich wspólnego interesu. Próbując zwiększyć swoje zyski, Aldo założył spółkę zależną zajmującą się perfumami i posiadał 80% jej własności dla siebie i swoich trzech synów[5]. Ta rywalizacja ostatecznie przerodziła się w wojnę rodzinną[5].
W 1980 syn Aldo, Paolo Gucci, próbował założyć własną firmę pod nazwą Gucci, ale Aldo odmówił i pozwał syna, grożąc odcięciem każdego dostawcy Gucci, który podpisałby kontrakt z Paolo. Szukając zemsty, Paolo doprowadził do usunięcia Aldo z firmy w 1984 z pomocą swojego kuzyna Maurizio Gucciego, który niedawno został większościowym udziałowcem[6]. W styczniu 1986 Aldo Gucci został skazany na rok i jeden dzień więzienia za uchylanie się od płacenia podatków. W chwili wydania wyroku miał 81 lat. Odsiedział swój czas w Federalnym Obozie Więziennym, Eglin[7][8].
W 1989, na rok przed śmiercią, Aldo sprzedał swoje akcje Gucci firmie Investcorp[6]. W tym samym roku Maurizio został prezesem grupy Gucci po prawie sześcioletniej batalii prawnej o kontrolę nad firmą[7][9]. Maurizio nie miał doświadczenia w biznesie, a do 1993 roku firma znajdowała się w poważnych tarapatach ekonomicznych i kreatywnych[7]. W tym samym roku Maurizio Gucci zrezygnował i sprzedał swoje pozostałe udziały Investcorp, kończąc współpracę rodziny Gucci z firmą[7].
Życie prywatne i śmierć
[edytuj | edytuj kod]22 sierpnia 1927 ożenił się z Olwen Prince, z którą miał trzech synów: Giorgio, Paolo i Roberto[10]. Z romansu, z Bruną Palombo urodziła się mu córka, Patrizia (ur. 1963)[11]. W 1981 ożenił się z Palombo w Ameryce, pomimo tego, że nigdy nie rozwiódł się z Prince[12][13]. Posiadał domy w Nowym Jorku, Palm Beach, Rzymie, Florencji, Beverly Hills, Londynie i Paryżu.
Aldo Gucci zmarł 19 stycznia 1990 w Rzymie z powodu raka prostaty[14]. Został pochowany w rodzinnym mauzoleum we Florencji[14].
Herb
[edytuj | edytuj kod]Guccio Gucci; jego najstarszy żyjący biologiczny syn, Aldo Gucci i synowie Aldo Gucciego – Giorgio Gucci, Paolo Gucci i Roberto Gucci oraz wnuk Uberto Gucci rościli sobie prawo do używania odziedziczonego, rodowego herbu Królestwa Włoch, którym rządziła dynastia sabaudzka w 1946[15].
Dokumenty sądowe, akta i późniejsze orzeczenia wskazują, że ponieważ rodzina Gucci zarejestrowała znak towarowy herbu w 1955, znak towarowy został przeniesiony wraz ze sprzedażą firmy Gucci przez Maurizio Gucci na rzecz Investcorp i kolejnych właścicieli firmy w 1993[16].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Sara Gay Forden, The House of Gucci: A True Story of Murder, Madness, Glamour, and Greed, Harper Collins, 8 maja 2012, ISBN 978-0-06-222267-1 [dostęp 2022-12-29] (ang.).
- ↑ a b c d Guccio Gucci [online], Fashion Elite, 20 września 2016 [dostęp 2022-12-29] (ang.).
- ↑ Gucci – via condotti store, rome [online], web.archive.org, 28 września 2015 [dostęp 2022-12-29] [zarchiwizowane z adresu 2015-09-28].
- ↑ Dorothy J. Gaiter, AT 3 COMMENCEMENTS, RECOGNITION AND ADVICE, „The New York Times”, 3 czerwca 1983, ISSN 0362-4331 [dostęp 2022-12-29] (ang.).
- ↑ a b c A.B.C. News, PrimeTime: Gucci, Glamour and Greed [online], ABC News [dostęp 2022-12-29] (ang.).
- ↑ a b Family Feud: The Guccis [online], Today I Found Out, 15 czerwca 2015 [dostęp 2022-12-29] (ang.).
- ↑ a b c d Deirdre Pirro, Guccio Gucci [online], The Florentine, 17 czerwca 2009 [dostęp 2022-12-29] (ang.).
- ↑ A.B.C. News, Greed, Glamour, Gucci Galore: A Family Tale [online], ABC News [dostęp 2022-12-29] (ang.).
- ↑ GUCCI RESTORES ITS TARNISHED IMAGE [online], Australian Financial Review, 19 października 1990 [dostęp 2022-12-29] (ang.).
- ↑ L.A. Times Archives, Widow Charges ‘Fraud’ in Gucci’s Will [online], Los Angeles Times, 11 maja 1990 [dostęp 2022-12-29] (ang.).
- ↑ Vanessa Friedman, Gucci Heir Alleges Child Sexual Abuse, „The New York Times”, 9 września 2020, ISSN 0362-4331 [dostęp 2022-12-29] (ang.).
- ↑ Toby Neal, Romance, intrigue, Gucci ... and a Shropshire wedding [online], shropshirestar.com [dostęp 2022-12-29] (ang.).
- ↑ Gucci [online], myheritage.com [dostęp 2022-12-29].
- ↑ a b Reuters, Aldo Gucci, 84; Expanded Fashion House in U.S., „The New York Times”, 21 stycznia 1990, ISSN 0362-4331 [dostęp 2022-12-29] (ang.).
- ↑ TFL, Gucci Beats Out Founder’s Great-Grandson in Battle Over „Gucci” Trademarks [online], The Fashion Law, 20 lipca 2018 [dostęp 2022-12-29] (ang.).
- ↑ Gucci America, Inc. v. Frontline Processing Corp. [online], h2o.law.harvard.edu [dostęp 2022-12-29].