Content-Length: 124417 | pFad | https://pl.wikipedia.org/wiki/Fabian_Bellingshausen

Fabian Bellingshausen – Wikipedia, wolna encyklopedia Przejdź do zawartości

Fabian Bellingshausen

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Fabian Bellingshausen
Фаддей Беллинсгаузен
Ilustracja
admirał admirał
Data i miejsce urodzenia

9 września?/20 września 1778
Sarema

Data i miejsce śmierci

13 stycznia?/25 stycznia 1852
Kronsztad

Przebieg służby
Lata służby

1796–1852

Siły zbrojne

 Rosyjska Carska MW

Główne wojny i bitwy

wojna rosyjsko-turecka

Późniejsza praca

komendant bazy wojskowej w Kronsztadzie

Odznaczenia
Order Świętego Aleksandra Newskiego (Imperium Rosyjskie) Cesarski i Królewski Order Orła Białego (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Włodzimierza IV klasy (Imperium Rosyjskie) Order św. Jerzego IV klasy (Imperium Rosyjskie) Krzyż Wielki Orderu Świętego Ludwika (Francja) Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Łaźni (Wielka Brytania)

Fabian Gottlieb von Bellingshausen (niem.) albo Faddiej Bellingshausen (ros. Фаддей Беллинсгаузен) (ur. 9 września?/20 września 1778 na Saremie, zm. 13 stycznia?/25 stycznia 1852 w Kronsztadzie) – admirał i badacz rosyjski, który w 1820 odkrył wybrzeże Antarktydy. Na jego cześć nazwano jedno z mórz przybrzeżnych tego lądu Morzem Bellingshausena. Dowodził drugą rosyjską wyprawą, która opłynęła Ziemię dookoła.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie bałtyckich Niemców na Ozylii (Saremie) w dzisiejszej Estonii – wtedy części Cesarstwa Rosyjskiego. Swoją karierę w marynarce rozpoczął od zgłoszenia się do służby jako kadet w wieku 10 lat. Po ukończeniu Akademii Morskiej w Kronsztadzie w wieku 18 lat, szybko awansował na stopień kapitana. Jako wielbiciel Cooka i jego podróży postanowił wziąć udział w pierwszej rosyjskiej wyprawie dookoła świata na statku „Nadzieja” pod dowództwem Kruzenszterna w 1803. Misję tę ukończył w 1806. Następnie dowodził różnymi statkami na Bałtyku i Morzu Czarnym.

Kiedy car Aleksander I zezwolił na zorganizowanie ekspedycji na polarne koło podbiegunowe w 1819, Bellingshausen został wybrany na jej dowódcę. Po opuszczeniu Portsmouth 5 września 1819 r. z dwoma okrętami (600-tonową korwetąWostok” i 530-tonowym statkiem pomocniczym „Mirnyj” – pod dowództwem Michaiła Łazariewa), wyprawa przekroczyła południowe koło podbiegunowe (po raz pierwszy od czasu, kiedy zrobił to Cook) 26 stycznia 1820. 28 stycznia ekspedycja dotarła do stałego lądu będącego częścią Antarktydy (do miejsca o współrzędnych: 69°21′28″S 2°14′50″W/-69,357778 -2,247222) i ujrzała ogromne pola lodowe. Fakt ten został potwierdzony zarówno poprzez pamiętnik Bellingshausena, jak i jego raport z 21 lipca 1821, skierowany do Jeana Baptisty de Traversay, rosyjskiego ministra do spraw marynarki, oraz inne dokumenty dostępne w Rosyjskim Muzeum Państwowym w Petersburgu. Dlatego Rosjanie uważają Bellingshausena za pierwszego odkrywcę tzw. „Terra Australis”, negując pierwszeństwo brytyjskiej wyprawy pod dowództwem Edwarda Bransfielda z 30 stycznia 1820 oraz amerykańskiej z Nathanielem Palmerem, która dotarła do Antarktydy 17 listopada 1820. W czasie swojej wyprawy Bellingshausen odkrył i nazwał jedną z wysp wchodzących w skład Szetlandów Południowych imieniem Piotra I oraz półwysep, który nazwał Wybrzeżem Aleksandra. Później wyprawa kontynuowała podróż na wodach Pacyfiku.

Po powrocie do Kronsztadu 4 sierpnia 1821 nie spotkał się z wielkim podziwem ze strony rodaków. Kontynuował służbę – wziął m.in. udział w wojnie rosyjsko-tureckiej w latach 1828-1829 i osiągnął rangę admirała. Następnie został komendantem bazy wojskowej w Kronsztadzie (od 1839) i zmarł tam w 1852.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]








ApplySandwichStrip

pFad - (p)hone/(F)rame/(a)nonymizer/(d)eclutterfier!      Saves Data!


--- a PPN by Garber Painting Akron. With Image Size Reduction included!

Fetched URL: https://pl.wikipedia.org/wiki/Fabian_Bellingshausen

Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy