Wielki Szlem (rugby union)
Wielki Szlem (ang. Grand Slam, wal. Y Gamp Lawn, fr. Le Grand Chelem) – w rugby union dla zespołów z półkuli północnej oznacza pokonanie wszystkich przeciwników w jednym sezonie podczas Pucharu Sześciu Narodów, dla drużyn z półkuli południowej natomiast zwycięstwo nad każdą z czterech reprezentacji z Wysp Brytyjskich (Anglią, Irlandią, Szkocją i Walią) podczas jednego tournée po Europie. Za to osiągnięcie nie jest przyznawane żadne fizyczne trofeum.
Puchar Pięciu/Sześciu Narodów
[edytuj | edytuj kod]W Pucharze Sześciu Narodów oraz jego poprzedniku – Pucharze Pięciu Narodów – Wielkiego Szlema zdobywa drużyna, która w danym sezonie tych rozgrywek zwycięży w meczach z wszystkimi pozostałymi zespołami. Tytuł ten nie przysługiwał podczas rozgrywanych w latach 1883–1909 i 1932–1939 Home Nations Championship z udziałem jedynie drużyn z Wysp Brytyjskich, to bowiem osiągnięcie nagradzane jest Triple Crown. Wyjątkiem były lata 1908 i 1909, gdzie retrospektywnie przyznano Walii Wielkiego Szlema, ponieważ rozegrała również zwycięskie mecze z Francją, która oficjalnie dołączyła do turnieju w 1910 roku.
W przeciwieństwie do takich wyrażeń jak Wooden Spoon i Triple Crown, używanych od lat dziewięćdziesiątych XIX wieku[1], pierwszy raz określenie Grand Slam w odniesieniu do rugby union pojawiło się w marcu 1957 roku w brytyjskiej prasie – The Times oraz The Daily Telegraph – na określenie wyczynu reprezentacji Anglii, która pokonała wszystkich czterech rywali podczas Pucharu Pięciu Narodów[2][3].
Do roku 2019 włącznie Wielkiego Szlema zdobyto 40 razy. Pięciokrotnie w historii zdarzyło się, że drużyna pokonała wszystkich przeciwników dwa lata z rzędu – Walia w 1908–1909, Francja w 1997–1998, Anglia natomiast w 1913–1914, 1923–1924 i 1991–1992[4]. Przed rokiem 2000 każdy zespół rozgrywał po dwa mecze u siebie i na wyjeździe. W związku z dołączeniem do turnieju Włochów, drużyny rozgrywają po pięć spotkań – w jednym roku dwa u siebie i trzy na wyjeździe, a w kolejnym te proporcje odwracają się. W 2002 roku Francuzi zdobyli pierwszego Wielkiego Szlema złożonego z pięciu zwycięstw, natomiast Walia w 2005 roku jako pierwsza osiągnęła to grając więcej meczów na wyjeździe niż na własnym stadionie[5].
Zespół | Łącznie tytułów |
Home Nations |
Puchar Pięciu Narodów | Puchar Sześciu Narodów |
---|---|---|---|---|
Anglia | 13 | – | 1913[6], 1914, 1921, 1923, 1924, 1928, 1957[7], 1980, 1991, 1992, 1995 | 2003[8], 2016[9] |
Walia | 12 | 1908[10], 1909[11] | 1911[12], 1950[13], 1952[14], 1971[15], 1976[16], 1978[17] | 2005[18], 2008[19], 2012[20], 2019 |
Francja | 9 | – | 1968[21], 1977[22], 1981, 1987[23], 1997, 1998 | 2002[24], 2004[25], 2010[26] |
Szkocja | 3 | – | 1925[27], 1984[28], 1990[29] | – |
Irlandia | 3 | – | 1948[30] | 2009[31], 2018[32] |
Włochy | 0 | – | – | – |
Wielkoszlemowe tournée
[edytuj | edytuj kod]Wielkoszlemowe tournée (ang. Grand Slam tour) podejmowane jest przez zespół z południowej półkuli – Australię, Nową Zelandię i RPA – który rozgrywa testmecze z każdą z czterech narodowych reprezentacji z Wysp Brytyjskich podczas jednej wyprawy do Europy. Odniesienie zwycięstw nad Anglią, Irlandią, Szkocją i Walią oznacza zdobycie Wielkiego Szlema.
Do 2012 roku w dwudziestu sześciu próbach[33] ta sztuka udała się gościom dziewięciokrotnie – czterokrotnie triumfowali Springboks i All Blacks, a raz Wallabies[34][35]. Zawodnicy z Afryki Południowej zdobyli Wielkiego Szlema w pierwszych czterech próbach, dodatkowo w 1913 i 1952 roku pokonując jeszcze Francuzów[36], z kolei ostatnie cztery próby Nowozelandczyków zakończyły się sukcesem[37]. Australijczycy swojego jedynego Wielkiego Szlema zdobyli zaś w 1984[38].
Tylko raz zdarzyła się jednoczesna próba jego osiągnięcia, w 2010 roku zarówno Nowozelandczycy, jak i rugbyści z RPA, w swoich meczowych planach uwzględnili wszystkie cztery Home Nations[39]. Australijczycy byli natomiast autorami „Wielkiego Szlema porażek” przegrywając wszystkie testmecze podczas tournée na przełomie lat 1957 i 1958[40].
|
|
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ League v Union, the Grand Slam, and leading scorers in the International Championship. espnscrum.com. [dostęp 2012-04-24]. (ang.).
- ↑ Jaque Fourie, Heineken Cup red cards and the Grand Slam. espnscrum.com. [dostęp 2012-04-24]. (ang.).
- ↑ March 16 down the years. espnscrum.com. [dostęp 2012-04-24]. (ang.).
- ↑ History. rbs6nations.com. [dostęp 2012-04-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-15)]. (ang.).
- ↑ 2005: Wales seal surprise Grand Slam. wwos.ninemsn.com.au. [dostęp 2012-04-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-11-08)]. (ang.).
- ↑ England's maiden Grand Slam. espnscrum.com. [dostęp 2012-04-24]. (ang.).
- ↑ About Rugby: Grand Slam on the cards. telegraph.co.uk. [dostęp 2012-04-24]. (ang.).
- ↑ Grand slam England set sights on the world. guardian.co.uk. [dostęp 2012-04-24]. (ang.).
- ↑ Eddie Jones' side clinch first Grand Slam in 13 years with clinical victory in Paris. dailymail.co.uk. [dostęp 2016-03-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-20)]. (ang.).
- ↑ Grand Slam 1908. wru.co.uk. [dostęp 2012-04-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-03)]. (ang.).
- ↑ Grand Slam 1909. wru.co.uk. [dostęp 2012-04-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-03)]. (ang.).
- ↑ Grand Slam 1911. wru.co.uk. [dostęp 2012-04-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-03)]. (ang.).
- ↑ Grand Slam 1950. wru.co.uk. [dostęp 2012-04-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-03)]. (ang.).
- ↑ Grand Slam 1952. wru.co.uk. [dostęp 2012-04-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-03)]. (ang.).
- ↑ Grand Slam 1971. wru.co.uk. [dostęp 2012-04-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-27)]. (ang.).
- ↑ Grand Slam 1976. wru.co.uk. [dostęp 2012-04-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-26)]. (ang.).
- ↑ Grand Slam 1978. wru.co.uk. [dostęp 2012-04-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-27)]. (ang.).
- ↑ Grand Slam 2005. wru.co.uk. [dostęp 2012-04-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-01)]. (ang.).
- ↑ Grand Slam 2008. wru.co.uk. [dostęp 2012-04-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-19)]. (ang.).
- ↑ Grand Slam 2012. wru.co.uk. [dostęp 2012-04-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-27)]. (ang.).
- ↑ Équipe de France. 68 : les enragés du chelem. ladepeche.fr. [dostęp 2012-04-24]. (fr.).
- ↑ 1977 : Un très Grand Chelem à 15 s'il vous plaît !. ladepeche.fr. [dostęp 2012-04-24]. (fr.).
- ↑ Grand Chelem, retour sur 1987 : l'essai de rêve de Sella. ladepeche.fr. [dostęp 2012-04-24]. (fr.).
- ↑ Grand Chelem force 7 !. ladepeche.fr. [dostęp 2012-04-24]. (fr.).
- ↑ France survived a late English fightback at the Stade de France to win the Grand Slam. news.bbc.co.uk. [dostęp 2012-04-24]. (ang.).
- ↑ VI Nations. Grand Chelem: la preuve par neuf !. ladepeche.fr. [dostęp 2012-04-24]. (fr.).
- ↑ First Scottish Grand Slam. bbc.co.uk. [dostęp 2012-04-24]. (ang.).
- ↑ The Grand Slam of 1984. bbc.co.uk. [dostęp 2012-04-24]. (ang.).
- ↑ Grand Slam 1990. bbc.co.uk. [dostęp 2012-04-24]. (ang.).
- ↑ It Was 60 Years Ago Today. irishrugby.ie. [dostęp 2012-04-24]. (ang.).
- ↑ Ireland Are Grand Slam Champions!. irishrugby.ie. [dostęp 2012-04-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-23)]. (ang.).
- ↑ Grand Slam Mission Complete As Ireland Make It A Clean Sweep At Twickenham. irishrugby.ie. [dostęp 2018-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-27)]. (ang.).
- ↑ All Blacks-Wales: By the numbers. nzherald.co.nz. [dostęp 2012-04-24]. (ang.).
- ↑ Varsity Match hat-tricks, Grand Slam tours of the Home Unions and New Year's Day Tests. espnscrum.com. [dostęp 2012-04-24]. (ang.).
- ↑ All Blacks secure fourth Grand Slam. nzherald.co.nz. [dostęp 2012-04-24]. (ang.).
- ↑ History favours Springbok slam. news.bbc.co.uk. [dostęp 2012-04-24]. (ang.).
- ↑ World Cup squad a bit clearer after Grand Slam success. allblacks.com. [dostęp 2012-04-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-03)]. (ang.).
- ↑ 1984 Grand Slam Wallabies to celebrate 20-year reunion at Tom Slack Dinner. wallabies.rugby.com.au @ web.archive.org. [dostęp 2012-04-24]. (ang.).
- ↑ Springboks confirm Grand Slam tour. allblacks.com. [dostęp 2012-04-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-03)]. (ang.).
- ↑ Fixtures & Results > 1958. aru.rugby.com.au. [dostęp 2012-04-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-18)]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Six Nations roll of honour. bbc.co.uk. [dostęp 2012-04-24]. (ang.).
- Six Nations Championship. espnscrum.com. [dostęp 2012-04-24]. (ang.).
- Going grand-slamming. rugby365.com. [dostęp 2012-04-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-11-07)]. (ang.).
- The grandest of slams. telegraph.co.uk. [dostęp 2012-04-24]. (ang.).
- Petites histoires de grands chelems. rugbyrama.fr. [dostęp 2012-04-24]. (fr.).
- Les huit précédents Grands Chelems du rugby français. nordeclair.fr. [dostęp 2012-04-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-03)]. (fr.).
- La saga des Grands Chelems. rmcsport.fr. [dostęp 2012-04-24]. (fr.).
- Grand Chelem : les huit précédents. ladepeche.fr. [dostęp 2012-04-24]. (fr.).
- Grading the All Blacks' Grand Slams. tvnz.co.nz. [dostęp 2012-04-24]. (ang.).
- A look at the All Blacks touring Grand Slams. allblacks.com. [dostęp 2012-04-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-06)]. (ang.).