blå

blå (język duński)

blå

lygten giver blåt (1.1) lys

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) niebieski (kolor)

rzeczownik, rodzaj nijaki

(2.1) błękit, kolor niebieski

odmiana:

(1) blå, blåt, blå

(2) et blå; nieodm.

przykłady:

(1.1) Mine nye bukser er blå. → Moje nowe spodnie są niebieskie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

(1) den blå time • blå flag • blåt øje • blå bog • blåt blod

(2) øjets blå • tage ud i det blå • himmelblå

etymologia:

st.nord. blár

uwagi:

źródła:

blå (język norweski (bokmål))

(1.1) blå

wymowa:

​ ​ ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) niebieski

(1.2) błękitny

odmiana:

(1.1) blå, blått, blå(e)

przykłady:

(1.1) Hun har blå øyne. → Ona ma niebieskie oczy.

(1.2) Himmelen var blå, sola skinte, jeg satt på gresset og tenkte på min kjæreste. → Niebo było błękitne, świeciło słońce, siedziałem na trawie myśląc o swojej ukochanej.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

blå (język norweski (nynorsk))

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) niebieski

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

blå (język szwedzki)

blå

wymowa:

[blå:] ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) niebieski

odmiana:

(1.1) blå, blått, blå/blåa

przykłady:

(1.1) Har du en blå penna? → Czy masz niebieski długopis?

składnia:

kolokacje:

(1.1) blåhake • blå kronduva • koboltblå • marinblå • mörkblå

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. blåaktig

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: kolory w języku szwedzkim

źródła: