blutjung

blutjung (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈbluːtˈjʊŋ] ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) młodziutki, młodociany

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der blutjunge ein blutjunger blutjunger	die blutjunge eine blutjunge blutjunge	das blutjunge ein blutjunges blutjunges	die blutjungen blutjungen blutjunge
Gen.	słaba mieszana mocna	des blutjungen eines blutjungen blutjungen	der blutjungen einer blutjungen blutjunger	des blutjungen eines blutjungen blutjungen	der blutjungen blutjungen blutjunger
Dat.	słaba mieszana mocna	dem blutjungen einem blutjungen blutjungem	der blutjungen einer blutjungen blutjunger	dem blutjungen einem blutjungen blutjungem	den blutjungen blutjungen blutjungen
Akk.	słaba mieszana mocna	den blutjungen einen blutjungen blutjungen	die blutjunge eine blutjunge blutjunge	das blutjunge ein blutjunges blutjunges	die blutjungen blutjungen blutjunge

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: