αλεπού

greacă

(Ελληνικά)

Etimologie

Din greacă antică ἀλώπηξ (alṓpēks) < proto-elină *alōpēḱos.

Pronunție

• AFI: /a.lɛ.'pu/

Substantiv

αλεπού (alepoú)

Declinarea substantivului αλεπού
f.	Singular	Plural
Nominativ	αλεπού	αλεπούδες
Genitiv	αλεπούς	αλεπούδων
Acuzativ	αλεπού	αλεπούδες
Vocativ	αλεπού	αλεπούδες

1. (zool.) vulpe
2. (fig.) persoană vicleană, vulpe

Sinonime

• 1: (zool.) (ieșit din uz) αλουπού

Cuvinte derivate

• αλεπουδίτσα
• αλεπουδάκι
• αλεπουδιά
• αλεπόπουλο
• αλεπουδίσιος

Cuvinte compuse

• αλεποουρά
• αλεπότρυπα
• αλεποφωλιά

Referințe

• Βικιλεξικό
• Wiktionary