Demarkaciona linija (Francuska)
Za ostala značenja, vidi Demarkaciona linija (razvrstavanje).
Demarkaciona linija (fr. Ligne de démarcation; njem. Demarkationslinie) je naziv kojim se od 1940. do 1942. godine za vrijeme osovinske okupacije Francuske u Drugom svjetskom ratu označavalo razgraničenje između okupiranih područja pod neposrednom njemačkom vlašću i tzv. Slobodne zone (fr. Zone libre) pod vlašću višijske vlade. Uspostavljena je temeljem Drugog primirja u Compiegneu 22. juna 1940. godine, kojom su formalno okončana neprijateljstva između njemačke i francuske države nakon poraza francuskih snaga u bitci za Francusku. Linija ispočetka nije bila čvrsto određena, ali se okvirno kretala od područja na švicarskoj granici pa sve do granice sa Španijom, odnosno u ukupnoj dužini od 1200 km; pri tome je pod njemačkom vlašću ostala cjelokupna atlantska obala Francuske; čvrsto je određena tek 1941. godine.
Izmađu dva područja je uspostavljena de facto granica, odnosno stanovnici nisu mogli prelaziti iz njemačke u slobodnu zonu bez posebnih dozvola. Na jugoistoku Francuske je, pak, posebnim sporazumom sa fašističkom Italijom uspostavljena tzv. demilitarizirana zona od 50 km.
Demarkaciona linija je prestala postojati nakon savezničkog iskrcavanja u Sjevernoj Africi, kada je Adolf Hitler, strahujući od mogućnosti da višijske snage u Slobodnoj zoni prijeđu na stranu Saveznika, naredio operaciju njenoj zauzimanja, tokom koje je u novembru 1942. uspostavljen jedinstveni okupacioni režim; tada, je, međutim, uspostavljena i nova privremena demarkaciona linija koja je njemačku okupacionu zonu dijelila od italijanske; ona je, pak, prestala postojati nakon kapitulacije Italije u septembru 1943.