Konférénsi Asia Afrika
Konférénsi Tingkat Tinggi Asia–Afrika (disingget KTT Asia Afrika atawa KAA; sok disebut ogé Konférénsi Bandung) mangrupa hiji konférénsi antara nagara Asia jeung Afrika, anu lolobana kakara miboga kamerdikaan. KAA digagas ku Indonésia, Myanmar (baheulana Birma), Sri Lanka (baheulana Ceylon), India jeung Pakistan, anu dikokolakeun ku Departemen Luar Negri Indonésia, Sunario. Rapat lumangsung antara 18 April-24 April 1955 di Gedung Merdeka, Bandung, Indonésia jeung Tujuan tina promosi gawé babarengan ékonomi jeung budaya Asia-Afrika jeung ngalawan kolonialisme atawa neocolonialism Amerika Serikat, Uni Soviet, atawa nagara imperialis séjénna.
Lobana anu ilu biung di ieu kagiatan aya 29 nagara nu ngalambangkeun leuwih ti satengah total pangeusi dunya dina waktu nu ngirim wawakil. Konperénsi Ieu ngagambarkeun naon anu maranéhanana tempo kakuatan salaku Kulon unwillingness konsultasi sareng maranéhna ngeunaan kaputusan anu mangaruhan Asia salila “Cold War”; masalah maranéhanana ngeunaan tensions antara Républik Rahayat Cina jeung Amérika Sarikat; kahayang maranéhna pikeun sumebarna katingtriman antara Cina jeung Barat; lawan maranéhna pikeun kolonialisme, utamana pangaruh Perancis di Afrika Selatan jeung aturan kolonial Perancis di Aljazair; Indonésia miboga kahayang pikeun ngamajukeun hak maranéhanana di konflik jeung Walanda ngeunaan Irian Barat.
Sapuluh poin hasil pasamoan ieu, mangka diasupkeun dina naon nu disebut Dasa Sila Bandung, nu ngandung “Pernyataan mengenai dukungan bagi kerusuhan dan kerjasama dunia". Dasa Sila Bandung ngasupkeun éta prinsip dina Piagam PBB jeung prinsip Nehru.
Konférénsi ieu pamustunganana ngarah ka ngadegna Gerakan Non-Blok dina taun 1961.
Cukang lantaran
[édit | édit sumber]Salaku hiji bangsa, urang bisa reueus, yén Konférénsi Afrika Asian kungsi diayakeun di nagara urang. Reueus yén saenyana pamanggih pikeun ieu hiji Konférénsi Tingkat Tinggi sabenerna diarahkeun ku Indonésia.
Dina kapésimistisan opat nagara séjén anu milu dina konferénsi di Colombo di Sri Lanka atawa baheulana kawanoh salaku Ceylon.
Indonésia terus ngayakinkeun opat anggahota wangunna pikeun ngalakonan konférénsi geus leuwih ti sakadar Lima Bangsa, India, Sri Lanka, Burma, Indonesia, jeung Pakistan. Gagasan pikeun ngayakeun hiji konférénsi anu leuwih luhur ieu téh dorongan ti présidén Soekarno tina hasil gempungan menteri jeung wawakil Indonésia di Tugu, Puncak. Pasamoan anu katelah Pertemuan Tugu dipigawé dina raraga nyiapkeun saacan Mr. Alisastroamijoyo indit ka Colombo nedunan uleman ti Perdana Menteri Ceylon, Sir John Kotelawala.
Pasamoan nu lumangsung dina 9 Maret ka 22, 1954 ieu dihadiran ku kapala wawakil Indonésia di Asia, Afrika, jeung Pasifik, diluluguan ku Menteri Luar Negri Indonésia, Sunario.
Rapat nu lumangsung salila dua minggu sapuk nolak ngadegna dua blok di dunya: Blok Barat jeung Blok Timur, jeung nolak ilubiung dina aktivitas dua kakuatan gedé, ku nyokot kawijakan Politik Bebas Aktif.
Ieu hal ogé diusulkeun pikeun ngabentuk grup tarung kakuatan imperialis-colonialist jeung ngayakeun konferensi.
Ngayakinkeun peserta kanggo nengetan ka sikap pulitik di dunya jeung gawé babarengan Asia Afrika. Boga bekel kalawan kasapukan di Pertemuan Tugu, Perdana Mentri Alisastroamijoyo indit ka Konférénsi Colombo nu lumangsung April 28 - 2 Méi 1954. Konférénsi ieu asalna dijieun keur ngabahas kaayaan kiwari Konflik Indo-China nu ngancam kaamanan jeung perdamaian di Asia jeung sakuliah dunya.
Agresi Komunis Internasional di Asia, isu kolonialisme di réa patempatan di dunya, jeung “perlombaan senjata” nu ngancam pemusnahan massal/tumpur. Dina sidang ka-6, ping 30 April 1954, Perdana Mentri Sastroamidjojo kasempetan ngajukeun usulan, sangkan diayakeun : “Suatu konferensi yang sama hakikatnya dengan Konferensi Kolombo sekarang, tapi lebih luas jangkauannya dengan tidak hanya memasukkan Negara-negara Asia, tetapi juga Negara-negara Afrika lainnya”.
Gagasan pikeun ngatur hiji konférénsi leuwih haget, bisa ditarima ku nagara séjén. Najan masih kokotéténgan pesimis kana naon anu direncanakeun.
Dina response kana pesimis teh, Alisastroamijoyo nétélakeun, “Saya akan merasa puas apabila Konferensi Kolombo dapat menyetujui bahwa Indonesia akan mensponsori sendiri Konferensi Asia Afrika, demikian.” Ahirna, peserta sapuk pikeun ngalakonan deui konférénsi di Bogor keur ngabahas rarancang ieu satuluyna.
Saméméh konférénsi Bogor réngsé, Présidén Soekarno ngirim Duta-duta Besar Keliling keur ngayakinkeun ka nagara-nagara sponsor éta. Sajaba ti éta, Pamaréntah Indonésia ogé geus ngalakonan pamaheutan ka 14 nagara. Ti 14 nu didatangan, 12 nagara méré jawaban nu positif, sapuk konférénsi dilaksanakeun dina wanci sagancangana di Indonésia.
Kacindekan
[édit | édit sumber]- 23 Agustus 1953 - Perdana Mentri Sastroamidjojo (Indonésia) di Dewan Perwakilan Rakyat Sementara ngusulkeun perluna gawé babarengan antara nagara-nagara di Asia jeung Afrika dina Perdamaian Dunia.
- 25 April 1954 - 2 Méi 1954 - Lumangsung Persidangan Kolombo di Sri Lanka. Hadir dina pasamoan sababaraha pamingpin ti India, Pakistan, Burma (ayeuna Myanmar), jeung Indonésia. Dina konférénsi ieu Indonésia méré usulan kudu dipelukeun ayana Konférénsi Asia Afrika.
- 28 - 29 Désémber 1954 - Pikeun ngasakeun pamanggih masalah Persidangan Asia-Afrika, diayakeun Persidangan Bogor. Dina sidang ieu ngarumuskeun dina leuwih jéntré, ngeunaan tujuan sidang, kitu ogé saha waé anu bakal diondang.
- 18 - 24 April 1955 – Konférénsi Asia-Afrika lumangsung di Gedung Merdeka, Bandung. Konférénsi ieu diresmikeun ku Présidén Soekarno jeung diluluguan ku Perdana Mentri Sastroamijoyo. Hasil uji coba ieu dina bentuk kasapukan katelah Dasa Sila Bandung.
Panggagas
[édit | édit sumber]| No | Ngaran | Asal nagara |
|---|---|---|
| 1 | Ali Sastroamidjojo | Indonésia |
| 2 | Mohammad Ali Bogra | Pakistan |
| 3 | Jawaharlal Néhru | India |
| 4 | Sir John Katelawa | Céylon |
| 5 | U Nu | Myanmar |
Nagara pamilon
[édit | édit sumber]- Afganistan
- Arab Saudi
- Burma
- Ceylon
- Républik Rakyat Tiongkok
- Ethiopia
- India
- Indonésia
- Irak
- Iran
- Jepang
- Kamboja
- Laos
- Lebanon
- Liberia
- Libya
- Mesir
- Nepal
- Pakistan
- Filipina
- Siprus
- Sudan
- Suriah
- Thailand
- Turki
- Républik Demokratik Vietnam
- Negara Vietnam (Républik Vietnam)
- Kerajaan Mutawakkilīyah Yaman
- Yordania