Banal
Ang banal, na pinagmulan ng salitang kabanalan, ay nangangahulugang puro at itinabi o inilaan para sa Diyos at para magamit ng Diyos. Bilang halimbawa, banal mismo at perpekto ang Diyos sapagkat wala siyang ginagawang kamalian. Nais rin ng Diyos na maging banal ang tao kaya't sasapit ang isang araw na gagawin niyang walang bahid dungis ang mga tao.[1] Sa Kristiyanismo, naging o ginawang banal ang mga tagasunod ni Hesus dahil sa kanyang pagsasakripisyo o pagpapakasakit para sa kanila.[1]
Tingnan din
[baguhin | baguhin ang wikitext]- Pagiging matuwid at makatuwiran
Mga sanggunian
[baguhin | baguhin ang wikitext]- ↑ 1.0 1.1 The Committee on Bible Translation (1984). "Holy, sacred, sanctify". The New Testament, God's Word, The Holy Bible, New International Version (NIV). International Bible Society, Colorado, USA., Dictionary/Concordance, pahina B4, B5, B10 at B11.
Ang lathalaing ito na tungkol sa Pananampalataya ay isang usbong. Makatutulong ka sa Wikipedia sa pagpapalawig nito.