Jules Dupuit
Jules Dupuit | |
---|---|
Doğum | Fossano, Italy |
Ölüm | 5 Eylül 1866 (62 yaşında) Paris, Fransa |
Milliyet | Fransız |
Eğitim | École Polytechnique |
Kariyeri | |
Dalı | Ekonomi, Mühendislik |
Etkiledikleri | Alfred Marshall |
Bu madde önerilmeyen biçimde kaynaklandırılmıştır.Bu şablonun nasıl ve ne zaman kaldırılması gerektiğini öğrenin) ( |
Arsène Jules Étienne Juvenel Dupuit (18 Mayıs 1804 - 5 Eylül 1866), İtalya doğumlu bir Fransız inşaat mühendisi ve ekonomisttir.
Fossano, İtalya'da Napolyon Bonapart yönetiminde doğdu. On yaşındayken ailesiyle birlikte Versailles'da eğitim gördüğü Fransa'ya göç etti ve mezuniyette Fizik ödülünü kazandı. Daha sonra École Polytechnique'de inşaat mühendisi olarak okudu. Çeşitli bölgesel görevlerde giderek daha fazla sorumluluk üstlendi. 1843'te Fransız karayolu sistemindeki çalışmalarından dolayı Légion d'honneur aldı ve kısa bir süre sonra Paris'e taşındı. Ayrıca 1848'de taşkın yönetimi okudu ve Paris'in kanalizasyon sistemi inşaatına nezaret etti. Paris'te öldü.
Mühendislik soruları, kendi kendine öğrendiği ekonomiye ilgisini uyandırdı. 1844 tarihli makalesi, bir köprü için optimum geçiş ücreti'ne karar vermekle ilgiliydi. Azalan marjinal fayda eğrisini burada tanıttı. Bir malın tüketilen miktarı arttıkça, malın kullanıcı için marjinal faydası azalır. Dolayısıyla geçiş ücreti ne kadar düşükse (düşük marjinal fayda), köprüyü o kadar çok kişi kullanır (daha yüksek tüketim). Tersine, miktar arttıkça (köprüde izin verilen insanlar), bir kişinin o mal için ödeme isteği (fiyat) azalır.
Bu nedenle, azalan marjinal fayda kavramı, kendisini aşağı doğru eğimli bir talep fonksiyonu olarak dönüştürmelidir. Bu şekilde talep eğrisini marjinal fayda eğrisi olarak tanımladı. Bu, bir ekonomistin marjinal faydadan türetilen bir talep teorisini ilk kez ortaya atışıydı. Talep eğrisi ilk kez çizilmese de, ilk kez iddia edilmek yerine kanıtlandı. Ancak Dupuit, teorisine bir arz eğrisi dahil etmedi.
Dupuit, "göreli fayda"yı, fiyatın üzerindeki talep/marjinal fayda eğrisinin altında kalan alan olarak tanımlamaya devam etti ve bunu, farklı fiyatların refah etkilerinin ölçüsü olarak kullandı - fiyat (veya köprü geçiş ücreti) sıfır olduğunda kamu refahının maksimize edildiği sonucuna vararak. Bu daha sonra Marshall'ın "tüketici fazlası" olarak bilindi.
Dupuit'in bir iktisatçı olarak ünü, bırakınız yapsınlar ekonomisini savunmasına değil ("Ticari Özgürlük"ü 1861'de yazdı) süreli yayınlara sık sık yaptığı katkılara dayanır. Kamu hizmetlerinin net ekonomik faydasını değerlendirmek isteyen Dupuit, ekonomik kalkınma kapasitelerini analiz etti ve fayda teorisi için bir çerçeve oluşturmaya ve bayındırlık işlerinden elde edilen refahı ölçmeye çalıştı. Ayrıca tekel ve fiyat ayrımcılığı üzerine de yazdı.
Dupuit ayrıca yeraltı suyu akışını hesaplayan yeraltı suyu akış denklemini de dikkate aldı. Yeraltı suyunun hidrostatik olduğunu ve yatay olarak aktığını varsayarak denklemin analitik çözümler için basitleştirilebileceğini varsaydı. Bu varsayım bugün düzenli olarak kullanılmaktadır ve hidrojeologlar tarafından Dupuit varsayımı olarak bilinir.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- Hager, W.H. (2004): Jules Dupuit—Eminent Hydraulic Engineer. Hydraulic Engineering Dergisi, Cilt 130, Sayı 9, s. 843–848. DOI:10.1061/(ASCE)0733-9429(2004)130:9(843)
- Dupuit, Arsène Jules Étienne Juvénal (1844): De la mesure de l’utilité des travaux publics, Annales des ponts et chaussées, İkinci seri, 8.
- RH Barback tarafından şu şekilde çevrilmiştir: On the measurement of the utility of public works, International Economic Papers, 1952, 2, 83–110
- reprinted in: Kenneth J. Arrow and Tibor Scitovsky, eds., Readings in welfare economics (Richard D. Irwin, Homewood, IL, 1969), 255–283.
- Robert Ekelund ve Robert F. Hébert: Secret Origins of Modern Microeconomics: Dupuit and the Engineers Chicago Üniversitesi Yayınları, 1999.