อัคบาชมีชื่อเสียงในสัญชาตญาณด้านช่างสนสัย และการป้องกัน มีความเป็นตัวของตัวเอง และก็ท้าทายในการฝึกให้เป็นเข้าเป็นสมาชิกของครอบครัว
แนวโน้มของของอัคบาชในการเป็นสุนัขเฝ้าระวังอาจทำให้เขาเป็นสุนัขที่มักจะ "เห่าเตื่อน" ซึ่งบางครั้งอาจจะมากเกินไป
ขนาด:
น้ำหนัก:
เพศผู้: 100-140 ปอนด์
เพศเมีย: 80-120 ปอนด์
ความสูง:
เพศผู้: 33 นิ้ว
เพศเมีย: 29 นิ้ว
ลักษณะเด่น:
หูพับตก (โดยธรรมชาติ)
ความคาดหวัง:
การออกกำลังกาย: 20-40 นาที/วัน
ระดับพลังงาน: ปานกลาง
อายุขัยเฉลี่ย: 9 - 11
น้ำลายสอ: ต่ำ การกรน: ต่ำ
การเห่า: สูง
การขุด : ปานกลาง ความต้องการการเอาใจใส่: ปานกลาง
สายพันธุ์เพื่อการ:
สุนัขเฝ้าแกะ
ขน:
ความยาว: ปานกลาง
ลักษณะ: สองชั้น
การดูและรักษาความสะอาด: ปานกลาง
การขึ้นทะเบียนของสมาคม:
การจัดกลุ่มตาม United Kennel Club (UKC): สุนัขอารักขา (Guardian Dog)
อัตราการพบ: หายาก
อัคบาชมีขนาดใหญ่ และพลังกำลังมาก ความสูงของอากบาสอยู่ระหว่างตั้งแต่ 28 ถึง 34 นิ้ว หนัก 80 ถึง 140 ปอนด์ (36 - 63 กิโลกรัม) และเพศผู้มีขนาดใหญ่กว่าเพศเมีย
สุนัขพันธุ์นี้ส่วนใหญ่มีสีขาวโดยบางครั้งอาจจะมีลายสี "บิสกิต" แต้มโดยเฉพาะอย่างยิ่งบริเวณศรีษะ เขาถูกเลือกให้เป็นสุนัขต้อนปศุสัตว์เนื่องจากสีขาวของเขาเพื่อให้เข้ากับฝูงสัตว์เพื่อไม่ให้ถูกเข้าใจผิดจากเชฟเฟอร์ดซึ่งส่วนใหญ่แล้วจะมีสีดำ
อัคบาชมีทั้งขนสั้นและขนยาว โดยจะมีขนสองชั้นทั้งสองแบบ ดังนั้นขนจึงร่วงมากในฤดูการผลัดขน ขนสามารถเป็นคลื่นและมีขนที่ยาวที่หลังขาและหาง หูตกลงดังนั้นในบางประเทศจึงได้จัดทรง นอกจากมีสีขาวแล้ว อัคบาชไม่ใช่สุนัขเผือก เขามีเส้นสีดำรอบดวงตา จมูกและปาก อัคบาชหลายตัวได้เกิดมาพร้อมกับนิ้วติ่งที่ขาหลัง เช่นเดียวกับสุนัขพันธุ์ เกรท ไพรีนีส (Great Pyreness) และบริอาร์ด (Briards) สุนัขพันธุ์นี้แม้ว่าจะเป็นสุนัขขนาดใหญ่ แต่ะว่าเขามีความกระฉับกระเฉงและว่องไว หลังที่อานเป็นตัวบ่งชี้หนึ่งด้านความเร็วในการวิ่ง
ลักษณะนิสัย:
สุนัขพันธุ์นี้ได้รับเลือกให้เป็นผู้เฝ้าระวัง บ่อยครั้งที่เขาจะสามารถทำหน้าที่โดยที่ไม่ต้องมีคนคอยควบคุมหรือออกคำสั่ง โดยสามารถตัดสินใจด้วยตนเองในขณะที่เฝ้าฝูงสัตว์ ซึ่งความเป็นตัวของตัวเองนี้ทำให้สุนัขพันธุ์ยากในการฝึกและต้องการความสม่ำเสมอในการฝึกจากผู้ฝึกที่มีความมั่นคง แนวโน้มของของอัคบาชในการเป็นสุนัขเฝ้าระวังอาจทำให้เขาเป็นสุนัขที่มักจะ "เห่าเตื่อน" ซึ่งบางครั้งอาจจะมากเกินไป บางครั้งอัคบาชมีพฤติกรรมขุดเพื่อทำให้ตนเองอบอุ่นหรือเย็นในขณะที่ทำงาน อัคบาชไม่ได้เข้าได้ดีกับสุนัขตัวอื่นเสมอไป หากว่าไม่ได้ถูกเลี้ยงมาด้วยกัน เนื่องจากเขาเป็น "นักล่า" (predators) แต่หากว่าเขาได้เลี้ยงมาพร้อมกับเด็กหรือสัตว์เลี้ยงอื่น เขาจะอารักขาได้ดี
อย่างน้อยในกลุ่มของสุนัขเพื่อการช่วยเหลือหรือบริการจะเลือกอัคบาชหนึ่งตัว เพื่อทำหน้าที่ในการช่วยเหลือผู้พิการจากคุณสมบัติความเป็นตัวของตัวเอง การป้องกัน และแนวโน้มที่จะใกล้ชิดคลุกคลีอย่างดี
การอาศัยอยู่กับ:
จากพื้นเพของความเป็นสุนัขทำงาน ทำให้อัคบาชเป็นสุนัขที่ดูแลง่าย สามารถที่จะอยู่ได้โดย่ทานอาหารในปริมาณน้อย ด้วยขนที่หนาควรได้รับการแปรงขนอย่างสม่ำเสมออย่างน้อยสัปดาห์ละครั้ง และในฤดูการผลัดขนอาจจะมากกว่านั้น ควรได้รับการออกกำลังกายทุกวัน แต่สุนัขพันธุ์นี้ไม่ใช่แบบที่จะวิ่งทั้งวัน เขาจะนั่งอย่างอดทนในการเฝ้าดูฝูงสัตว์ สุนัขเด็กจะต้องการการออกกำลังกายมากกว่าผู้ใหญ่
อัคบาชเป็นสุนัขที่มีสุขภาพแข็งแรง แต่อย่างไรก็ตามการป้องกันและดูแลสุขภาพทุกวันยังคงปฎิบัติ ก่อนจะเลือกอัคบาชเป็นสัตว์เลี้ยงของครอบครัวควรจะพิจารณาถึงพื้นฐานของการเป็นสุนัขอารักขาขอเขาด้วย อัคบาชจะทำหน้าที่อารักขาอย่างจริงจังดังนั้น เขาจึงควรได้รับการฝึกเข้าสังคมตั้งแต่สมัยเด็ก
ประวัติ:
อัคบาชได้รับการพัฒนาขึ้นในประเทศตุรกีในฐานะสุนัขเฝ้าปศุสัตว์ มีการรายงานเกี่ยวกับสุนัขพันธุ์นี้ย้อนกลับไปไกลถึง 750 - 300 ปีก่อนคริสตกาล ที่ได้อธิบายเกี่ยวกับสุนัขพันธุ์นี้ใส่ปลอกคอแหลมเพื่อป้องกันคอของเขาจากการสู้กับนักล่าต่างๆ เนื่องจากสุนัขพันธุ์นี้ได้รับการพัฒนาในแหล่งอารยธรรมในยุคแรก จึงมีความเป็นไปได้ว่าสุนัขหลายสายพันธุ์ตั้งแต่มาสทิฟฟ์ ไปจนถึง ไซท์ฮาวด์มีส่วนนำมาในการพัฒนาสายพันธุ์นี้
สุนัขเฝ้าสัตว์ได้รับการออกแบบให้ดูแลฝูงสัตว์ที่เฝ้า (ซึ่งผู้ที่ถูกเฝ้าสามารถเป็นได้ตั้งแต่แพะ แกะ หรือว่าเด็กๆ) พวกเขาจึงมีแนวโน้มที่จะเป็นตัวของตัวเองโดยไม่จำเป็นได้รับความช่วยเหลือหรือว่าแนะนำจากมนุษย์มากนัก เขาจะตื่นตัวกัสิ่งแวดล้อมรอบตัวและมีหูและสายตาว่องไว สุนัขพันธุ์นี้ทำงานทั้งเฝ้าฝูงสัตว์ในสหรัฐอเมริการและยังเป็นทั้งสุนัขให้ความช่วยเหลือและบริการด้วย
