Sibnica (Sopot)
Za ostale upotrebe, v. Sibnica.| Sibnica | |
|---|---|
| Osnovni podaci | |
| Država |  Srbija
|
| Grad | Beograd |
| Gradska opština | Sopot |
| Stanovništvo | |
| Stanovništvo (2022) | 686 |
| Geografija | |
| Koordinate | 44°27′33″N 20°27′08″E / 44.459166°N 20.452166°E |
  Sibnica Sibnica (Srbije) | |
| Ostali podaci | |
| Poštanski kod | 11454 |
| Pozivni broj | 011 |
| Registarska oznaka | BG |
Koordinate: 44° 27′ 33" SGŠ, 20° 27′ 08" IGD
Sibnica je naselje u Gradskoj opštini Sopot u Gradu Beogradu. Prema popisu iz 2002. bilo je 686 stanovnika (prema popisu iz 1991. bilo je 754 stanovnika).
Sibnica se nalazi jugozapadno od Sopota. Sibnica je staro naselje. U blizini crkve je staro groblje, koje se u narodu zove „madžarskim“. Sa ovog groblja je uziman kamen, koji je upotrebljen za zidanje crkve i škole. Po predanju je kod Seone, u ataru ovoga sela, postojalo selo Seonica, koje je uništeno. U blizini Seonice postojao je manastir koji je propao, po predanju zbog toga što su kaluđeri zaklali jedno dete koje su hajduci tu sklonili. Zbog toga su hajduci poubijali kaluđere, manastir je opusteo, a zatim je i selo Seonica uništeno. Mesto manastira se zove Manastirine. Tu se i danas vide tragovi temelja zgrade, a iskopavani su i starinski novac i drugi predmeti.
Po predanju selo nije oduvek bilo na današnjem mestu. Sibnica je ranije bila na mestu, koje se zove Selište, imeđu Paun-potoka i Duboke jame. Zbog Turskih zuluma ovo mesto je napušteno. Tadašnji stanovnici, kojih je bilo samo četiri kuće, „izmestili“ su se na današnje mesto. Danas su u Selištu njive i livade, i pri oranju se ponekad nalazi na verige, vatralje i dr. Pored druma, u blizini česme i mehane, postojao je za vreme Turaka han, koji je, čim je planuo Prvi ustanak, bio upaljen.
Prve pisani podatci o Sibnici su iz prvih decenija 18. veka. Na jednoj austrijskoj karti s početka osamnaestog veka uneto je naseljeno mesto Subniza. Godine 1732. selo je imalo 14 kuća i staru crkvu sa duvavarovima od dasaka, šindrom pokrivenom. Prvih decenija 19. veka Sibnica je pripadala Katićevoj knežini i imala je 1818. godine 58, a 1822. godine 58 kuće. Godine 1846. Sibnica je imala 86 kuća i bila je sresko mesto za srez Turijski. Po popisu iz 1921. godine selo je imalo 234 kuće sa 1266 stanovnika.
Za najstarije porodice smatraju se: Ivankovići (koji su se ranije prezivali Odžakovići), Obradovići (i od njih kasnije izdvojeni Pop Lazići), Mandići (danas sa raznim prezimenima), Skorupanovići i Jakovljevići, nepoznatog porekla. Za ostale porodice poznato je oddakle su doseljene. U izvodu iz pisma kapetana Katića od 28. decembra 1832. godine u „Spisku novograđenih crkava u kapetaniji turijskoj“ pominje se crkva sibnička, građena 1821. godine (podaci krajem 1921. godine).[1][2] Najstarije porodice koje naseljavaju selo Sibnicu su tu došle početkom 18. veka, najverovatnije za vreme Austrijske Srbije. Ove porodice su došle najvećim delom iz oblasti Kosova i Stare Raške, ali i iz Hercegovine.
U Sibnici je u vreme Srpske despotovine bila izgrađena crkva svetog Nikole sa zidinama koje su je opasivale. Sredinom 30-ih godina 20. veka, crkva je zbog svoje dotrajalosti i nedovoljne prostranosti da primi sve vernike srušena. Na njenom mestu je izgrađena nova u moravskom stilu. Bedemi iz doba despota Stefana Lazarevića su ostali i do dan danas. U porti crkve se takođe nalazi i memorijalno groblje meštana Sibnice, vojnika koji su poginuli u Prvom svetskom ratu i čije se pravo mesto pokopa ne zna.
Selo Sibnica je imalo vrlo važnu ulogu i u stvaranju moderne Srbije. Nakon što je ubio Turke u Orašcu, Karađorđe je 15. februara 1804. došao u obližnje šumadijsko selo Sibnicu i sa njenim meštanima pobio lokalne Turke i spalio njihov han. Ovaj deo istorije sela Sibnice je opevan u epskoj pesmi Početak bune protiv dahija koju je ispevao Filip Višnjić, a zapisao Vuk Stefanović Karadžić.
U naselju Sibnica živi 569 punoletnih stanovnika, a prosečna starost stanovništva iznosi 48,2 godina (47,7 kod muškaraca i 48,6 kod žena). U naselju ima 270 domaćinstava, a prosečan broj članova po domaćinstvu je 2,53.
Ovo naselje je u velikim delom naseljeno Srbima (prema popisu iz 2002. godine), a u poslednja tri popisa, primećen je pad u broju stanovnika.
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Etnički sastav prema popisu iz 2002. | ||||
|---|---|---|---|---|
| Srbi | 679 | 98.97% | ||
| Hrvati | 1 | 0.14% | ||
| nepoznato | 0 | 0.0% | ||
| m | ž | |||
| ? | 0 | 0 | ||
| 80+ | 18 | 11 | ||
| 75-79 | 13 | 28 | ||
| 70-74 | 32 | 31 | ||
| 65-69 | 30 | 48 | ||
| 60-64 | 36 | 31 | ||
| 55-59 | 19 | 16 | ||
| 50-54 | 26 | 21 | ||
| 45-49 | 23 | 13 | ||
| 40-44 | 27 | 23 | ||
| 35-39 | 24 | 10 | ||
| 30-34 | 18 | 22 | ||
| 25-29 | 11 | 14 | ||
| 20-24 | 7 | 10 | ||
| 15-19 | 21 | 11 | ||
| 10-14 | 23 | 23 | ||
| 5-9 | 8 | 19 | ||
| 0-4 | 10 | 9 | ||
| prosek | 47.7 | 48.6 | ||
|
|
|
|
| Pol | Ukupno | Poljoprivreda, lov i šumarstvo | Ribarstvo | Vađenje rude i kamena | Prerađivačka industrija | Proizvodnja i snabdevanje... | Građevinarstvo | Trgovina | Hoteli i restorani | Saobraćaj, skladištenje i veze |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Muški | 159 | 65 | - | 14 | 14 | 2 | 16 | 13 | 1 | 17 |
| Ženski | 73 | 50 | - | - | 3 | - | - | 6 | - | 1 |
| Oba | 232 | 115 | - | 14 | 17 | 2 | 16 | 19 | 1 | 18 |
| Pol | Finansijsko posredovanje | Nekretnine | Državna uprava i odbrana | Obrazovanje | Zdravstveni i socijalni rad | Ostale uslužne aktivnosti | Privatna domaćinstva | Eksteritorijalne organizacije i tela | Nepoznato | |
| Muški | 2 | 3 | 4 | 1 | 3 | 4 | - | - | - | |
| Ženski | - | 3 | - | 4 | 3 | 1 | 1 | - | 1 | |
| Oba | 2 | 6 | 4 | 5 | 6 | 5 | 1 | - | 1 |
- ↑ Podaci su uzeti iz: „Naselja“ knj.26 (dr. B. M. Drobnjaković. Kosamj) i iz „Letopisa“ opštine Sibnice, Br.573.
- ↑ Literatura „Letopis Podunavskih mesta“(Beč 1998) period 1812 – 1935 g. Letopisa, po predanju, Podunavskih mesta i običaji nastanak sela ko su bili Dosenjenici čime se bavili meštani
- ↑ Knjiga 9, Stanovništvo, uporedni pregled broja stanovnika 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 2002, podaci po naseljima, Republički zavod za statistiku, Beograd, maj 2004, ISBN 86-84433-14-9
- ↑ Knjiga 2, Stanovništvo, pol i starost, podaci po naseljima, Republički zavod za statistiku, Beograd, februar 2003, ISBN 86-84433-01-7
- Izvor Monografija Podunavske oblasti 1812-1927. objavjeno (1927 g.)„Napredak Pančevo,,
- „Letopis“: Podunavska mesta i običaji M. Marina (Beč 1999 g.). Letopis period 1812 – 2009 g. Sastavio od Pisanih tragova, Letopisa, po predanju mesta u Južnoj Srbiji, mesta i običaji nastanak sela ko su bili Doseljenici čime se bavili meštani
- Napomena
U uvodnom delu autor je dao kratak istorijski pregled ovog područja od praistorijskih vremena do stvaranje države Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca.
- Mape, aerodromi i vremenska situacija lokacija (Fallingrain)
- Satelitska mapa (Wikimapia)
- Gugl satelitska mapa (Maplandia)
- Plan naselja na mapi (Mapquest)
| Naseljena mesta opštine Sopot |
|---|
|
Babe • Guberevac • Drlupa • Dučina • Đurinci • Mala Ivanča • Mali Požarevac • Nemenikuće • Parcani • Popović • Ralja • Rogača • Ropočevo • Sibnica • Slatina • Sopot • Stojnik |