Guèrra de Succession de Bretanha

Guèrra de Succession de Bretanha
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Representacion de la batalha d'Auray
Informacions generalas
Data	1341 - 1364
Luòc	Bretanha
Eissida	Victòria de l'Ostau de Montfòrt (tractat de Guerande)
Belligerants
Partisans de l'Ostau de Montfòrt Anglatèrra	Partisans de l'Ostau de Blois França

La Guèrra de Succession de Bretanha se debanèt de 1341 a 1364. Opausèt per la succession au tròne de Bretanha lei partisans de l'Ostau de Montfòrt ai partisans de l'Ostau de Blois. En causa dau debanament simultanèu de la Guèrra de Cent Ans e de la posicion estrategica de Bretanha entre França e leis illas britanicas, cada camp recebiguèt l'ajuda de França (Ostau de Blois) o d'Anglatèrra (Ostau de Montfòrt). Lo conflicte s'acabèt en 1364 durant la batalha d'Auray onte moriguèt lo cap de l'Ostau de Blois.

Pasmens, Anglatèrra aprofichèt pas lo succès de son aliat còntra lei Francés. D'efèct, en causa de sa frontiera comuna ambé lo rèi de França, Bretanha preferiguèt abandonar la causa anglesa e s'aliar ambé lei Francés. Un nombre important de chivaliers bretons, coma du Guesclin, van alora participar ai succès dei campanhas de Carles V de França.