Metz
Metz je grad i općina od 117,890 stanovnika[1] u Regiji Grand Est u Departmanu Moselle na sjeveroistoku Francuske.
Metz
| |
---|---|
Pogled na centar grada | |
Koordinate: 49°7′N 6°10′E / 49.117°N 6.167°E | |
Država | Francuska |
Regija | Grand Est |
Departmani | Moselle |
Vlast | |
- gradonačelnik | Dominique Gros |
Površina | |
- Ukupna | 41.9 km²[1] |
Visina | 179 metara[1] |
Stanovništvo (2017.) | |
- Grad | 117,890[1] |
- Gustoća | 2,811 stan / km²[1] |
Vremenska zona | UTC+1 (UTC+2) |
Poštanski broj | 57000 |
Karta | |
Metz je odavnina važan administrativni centar, uloga mu je postala još značajnija kad je 1972. odabran da bude sjedište regionalne skupštine (tadašnje Lorraine). Nakon tog su ga i brojne druge organizacije odabrale za sjedište svoje aktivnosti.[2] Pored tog Metz je administrativni centar Departmana Moselle.
Geografske karakteristike
urediMetz leži na ušću rijeke Seille u Mosellu, sjeverozapadno od Strasbourga i južno od luksemburgške granice.[2]
Njegov historijski centar teško razoren u Drugom svjetskom ratu samo je djelomično obnovljen, ali su mu predgrađa jako nabujala.[2]
Historija
urediMetz je ime dobio po galskom plemenu Mediomatri, čija je prijestolnica bio, Rimljani su je zauzeli i [[fortifikacija|utvrdili. Još u 3. vijeku je prihvatio kršćanstvo, tako da je u 4. vijeku već postao sjedište biskupije. U 5. vijeku su ga zauzeli i opljačkali Huni, a nakon tog je podpao pod franačku vlast. Nakon podjele Karolinškog carstva - 843 Metz je postao prijestolnica Lorraine. Tokom srednjeg vijeka egzistirao je kao slobodni grad u Svetom Rimskom Carstvu i uspješno rastao.[2]
Za reformacije u 16. vijeku Metz je postao protestantski, pa je zbog tog postao trn u oku cara Svetog Rimskog Carstva Karla V (vladao 1547.-59.) kom se to nije svidjelo, pa ga je krenuo pokoriti - 1552. Opsjednutom Metzu u pomoć je pritekao 16. vijeku, kada je Metz postao francuski kralj Henri II, koji je bio gorljivi katolik pa je on uspješno odolio napadima. Kraljevina Francuska nakon tog je nastavila vladati gradom, pa je on Vestfalskim mirom 1648. zajedno sa zajedno sa Toulom i Verdunom dodjeljen Francuskoj.[2]
U vrijeme Francusko-pruskog rata 1870.-71, nakon neodlučne bitke francuske snage su se povukle u Metz, njemačke trupe su opsjedale grad, koji je nakon 54 dana opsade kapitulirao. Metz je nakon Prvog svjetskog rata vraćen Francuskoj.[2]
Za Drugog svjetskog rata Metz su zauzele jedinice Wehrmachta, pa je bio pod njemačkom okupacijom do 1944. kad je oslobođen nakon duge bitke.[2]
Znamenitosti
urediMetz je grad vrlo lijepih promenada duž obala rijeke Moselle i njenih rukavaca.[2] Najveća znamenitost je gotička katedrala Saint-Étienne, podignuta na mjestu dviju crkava iz 12. vijeka, koje su spojene u jedan objekt. Dva bočna zvonika izgrađena su početkom 13. vijeka.[2] Specifična je po neobično visokom transeptu i brodu (među najvišim među francuskim gotičkim crkvama) sa isto tako visokim prozorima, koji su dekorirani vitrajima (13 - 14. vijek).[2] Uz to ima i nešto suvremenijih izrađenih po skicama slikara Marc Chagalla]] i Jacques Villon|Jacquesa Villona]].[2]
Druga velika znamenitost su - Gradska vrata - Porte des Allemands (Nijemačka vrata), podignuta u periodu 13. - 15. vijek preko Seille tako da služe i kao most, sa dvije masivne kule, teško su oštećena za Drugog svjetskog rata, ali su do danas kompletno obnovljena. Gradski muzej ima kolekciju galsko-rimskih artefakata, koji su danas izloženi po ostacima rimskih termi otkrivenih 1935.[2]
U Metzu je 2010. otvorena filijala pariškog Centra Pompidou, u vrlo avangardnom objektu valovita krova, sa velikom kolekcijom djela Moderna umjetnost.[2]
Transport i privreda
urediMetz je veliko željezničko čvorište na pruzi Nancy-Luksemburg, a isto tako i centar kompleksne mreže cesta i autoputeva. Pored tog on je i lučki grad, jer je Moselle kanalizirana i plovna. Iz luke se uglavnom transportiraju žitarice.[2]
Šesnaestak km južno od grada nalazi se aerodrom - Aéroport de Metz–Nancy–Lorraine (IATA: ETZ, ICAO: LFJL).
Za razliku od nedalekih metalurških zona, Metz nikada nije bio mjesto velikih čeličana, ali zato danas po predgrađima ima dosta novopodignutih velikih tvornica.[2]