Δυτικές Ινδίες

Οι Δυτικές Ινδίες (αγγλικά: West Indies) είναι περιοχή του Βόρειου Ατλαντικού Ωκεανού και της Καραϊβικής, η οποία περιλαμβάνει τις νησιωτικές χώρες και τα περιβάλλοντα ύδατα τριών μεγάλων αρχιπελάγων: τις Μεγάλες Αντίλλες, τις Μικρές Αντίλλες, και το Αρχιπέλαγος Λουκάγιαν.^[1]

Η περιοχή περιλαμβάνει όλα τα νησιά εντός της Θάλασσα της Καραϊβικής καθώς και ορισμένα γειτνιάζοντα νησιά, συν τις Μπαχάμες και τα Νησιά Τερκς και Κέικος τα οποία ανήκουν στον Ατλαντικό Ωκεανό. Ανάλογα με το πλαίσιο, κάποιες αναφορές στις δυτικές Ινδίες μπορεί να περιλαμβάνουν ορισμένες χώρες της βόρειας Νότιας Αμερικής που έχουν ιστορικές και πολιτισμικές ομοιότητες με τα νησιά των Δυτικών Ινδιών.

Ιστορία

Οι χώρες της Λεκάνης της καραϊβικής

Οι ιθαγενείς ήταν οι πρώτοι κάτοικοι των δυτικών Ινδιών. Το 1492, ο Χριστόφορος Κολόμβος ήταν ο πρώτος Ευρωπαίους που πάτησε τα νησιά, ενώ πιστεύεται ότι το πρώτο νησί που πάτησε το πόδι του ήταν οι Μπαχάμες. Μετά το πρώτο από τα ταξίδια του Χριστόφορου Κολόμβου στην Αμερική, οι Ευρωπαίοι άρχισαν να χρησιμοποιούν τον όρο Δυτικές Ινδίες για να διακρίνει την περιοχή από τις ανατολικές Ινδίες της Νότιας και Νοτιοανατολικής Ασίας.

Στα τέλη του δέκατου έκτου αιώνα, γαλλικά, αγγλικά και ολλανδικά πλοία, έμποροι και πειρατές άρχισαν τις εργασίες τους στην Καραϊβική Θάλασσα. Αυτές οι τρεις χώρες εισβάλλουν και απειλούν ισπανικά και πορτογαλικά πλοία και παράκτιες περιοχές. Συχνά κατέφευγαν και επισκεύαζαν τα πλοία τους σε περιοχές όπου οι Ισπανοί δεν μπορούσαν να κατακτήσουν, π.χ. τα νησιά των Αντιλλών, τη βόρεια ακτή της Νότιας Αμερικής συμπεριλαμβανομένου του στομίου του Ορινόκο, και την Ατλαντική Ακτή της Κεντρικής Αμερικής. Στις μικρές Αντίλλες κατάφεραν να καθιερωθούν μετά τον αποικισμό του Αγίου Χριστοφόρου το 1624 και του Μπαρμπάντος σε 1626. Όταν έλαβε χώρα η επανάσταση της Ζάχαρης στα μέσα του δέκατου έβδομου αιώνα, χιλιάδες Αφρικανοί μεταφέρθηκαν βίαια για να εργαστούν ως σκλάβοι. Αυτοί οι Αφρικανοί έγραψαν μια δημογραφική επανάσταση, όπου αντικατέστησαν ή ενώθηκαν με τους Καραΐβους (αυτόχθονες) ή τους Ευρωπαίους έποικους που μεταφέρθηκαν εκεί ως μισθωμένοι υπηρέτες.

Ο αγώνας ανάμεσα στους βορειοευρωπαίους και τους Ισπανούς για την εξάπλωση προς τα νότια συνεχίστηκε στα μέσα προς τα τέλη του δέκατου έβδομου αιώνα, καθώς οι Άγγλοι, Ολλανδοί, Γάλλοι και Ισπανοί (και σε πολλές περιπτώσεις οι Αφρικανοί σκλάβοι τους) κατέλαβαν τις Γουιάνες (οι οποίες προσαρτήθηκαν στους τρεις πρώτους), ενώ η κοιλάδα του Ορινόκου προσαρτήθηκε στην Ισπανική αποικιακή αυτοκρατορία. Οι Ολλανδοί, σε συμμαχία με τους Καραΐβους του Ορινόκου, θα φέρουν τους αγώνες για επέκταση βαθιά στη Βόρεια Αμερική, πρώτα κατά μήκος του Ορινόκου και στη συνέχεια κατά μήκος των βόρειων περιοχών του Αμαζονίου.

Δεδομένου ότι καμία Ευρωπαϊκή χώρα δεν είχε καταλάβει μεγάλο μέρος της Κεντρικής Αμερικής, σταδιακά οι Άγγλοι της Τζαμάικα συμμάχησαν με το βασίλειο Μισκίτο της σύγχρονης Νικαράγουας και της Ονδούρας, ενώ μετά άρχισαν την παρουσία τους στην περιοχή του σύγχρονου Μπελίζ. Αυτές οι διασυνδεδεμένες εμπορικές και διπλωματικές σχέσεις αποτελούσαν τη ζώνη Δυτικής Καραϊβικής η οποία υπήρχε από τις αρχές του δέκατου όγδοου αιώνα. Στο Βασίλειο Μισκίτο, η άνοδος των Μισκίτο-Ζάμπος στην εξουσία, οι οποίοι κατάγονταν από τους επιζώντες μιας εξέγερσης σε πλοίο δουλεμπορίας τη δεκαετία του 1640 και η εισαγωγή Αφρικανών σκλάβων από τους Βρετανούς αποίκους στην περιοχή των Μισκίτο και στο Μπελίζ, επίσης μετέτρεψε τη περιοχή σε μια περιοχή με υψηλά ποσοστά ατόμων αφρικανικής καταγωγής, τα οποία βρίσκονταν στο μεγαλύτερο μέρος της Καραϊβικής.

Από το 17ο μέχρι το 19ο αιώνα, οι Ευρωπαϊκές αποικίες στις Δυτικές Ινδίες ήταν οι Γαλλικές Δυτικές Ινδίες, οι Βρετανικές Δυτικές Ινδίες, οι δανικές Δυτικές Ινδίες, τις Ολλανδικές Αντίλλες (Ολλανδικές Δυτικές Ινδίες), και οι Ισπανικές Δυτικές Ινδίες.

Το 1916, η Δανία πώλησε τις Δανικές Δυτικές Ινδίες στις Ηνωμένες Πολιτείες^[2] για 25 εκατομμύρια δολάρια σε χρυσό, σύμφωνα με τη Συνθήκη των Δανικών Δυτικών Ινδιών. Οι Δανικές Δυτικές Ινδίες έγινε νησιωτική περιοχή των ΗΠΑ με την ονομασία Παρθένοι Νήσοι των Ηνωμένων Πολιτειών.

Το 1958-1962, το Ηνωμένο Βασίλειο αναδιοργάνωσε όλες τις επικράτειες του στις Δυτικές Ινδίες (εκτός από τα Βρετανικά Παρθένα Νησιά και τις Μπαχάμες) στην Ομοσπονδία Δυτικών Ινδιών. Πίστευαν ότι η ομοσπονδία θα εξελιχθεί σε ενιαίο και ανεξάρτητο έθνος. Ωστόσο, η Ομοσπονδία είχε περιορισμένη εξουσία, διάφορα πρακτικά προβλήματα και έλλειψη υποστήριξης από τους κατοίκους της. Τελικώς, η ομοσπονδία διαλύθηκε από τους Βρετανούς το 1963, με τη μετατροπή 9 επαρχιών σε ανεξάρτητα κράτη. Τέσσερις άλλες επαρχίες έγιναν υπερπόντιες επικράτειες της Βρετανίας. Ωστόσο, στο κρίκετ οι χώρες των Δυτικών Ινδιών αγωνίζονται ως ενιαία ομάδα (Δυτικές Ινδίες).

Οι όροι Δυτικές Ινδίες και Δυτική Ινδία χρησιμοποιήθηκε για αρκετές εταιρείες τον 17ο και 18ο αιώνα, όπως τη Δανική Εταιρεία Δυτικών Ινδιών, την Ολλανδική Εταιρεία Δυτικών Ινδιών, τη Γαλλική Εταιρεία Δυτικών Ινδιών και τη Σουηδική Εταιρεία Δυτικών Ινδιών.^[3]

Ο επίσημος όρος των Ηνωμένων Πολιτειών για να αναφερθούν σε άτομα από τις Δυτικές Ινδίες είναι ο «Δυτικός Ινδός».^[4]

Χώρες και επικράτειες ανά αρχιπέλαγος

Μεγάλες Αντίλες

Κέιμαν Νήσοι ! Κέιμαν Νήσοι (Ηνωμένο Βασίλειο)
Κούβα ! Κούβα
Δομινικανή Δημοκρατία
Αϊτή ! Αϊτή
Τζαμάικα ! Τζαμάικα
Πουέρτο Ρίκο ! Πουέρτο Ρίκο (Ηνωμένες Πολιτείες)

Μικρές Αντίλλες

Ανγκουίλα ! Ανγκουίλα (Ηνωμένο Βασίλειο)
Αντίγκουα και Μπαρμπούντα
Αρούμπα ! Αρούμπα (Ολλανδία)
Μπαρμπάντος ! Μπαρμπάντος
Μποναίρ ! Μποναίρ (Ολλανδία)
Βρετανικές Παρθένοι Νήσοι (Ηνωμένο Βασίλειο)
Κουρασάο ! Κουρασάο (Ολλανδία)
Δομινίκα ! Δομινίκα
Γρενάδα ! Γρενάδα
Γουιάνα ! Γουιάνα
Γουαδελούπη ! Γουαδελούπη (Γαλλία)
Μαρτινίκα ! Μαρτινίκα (Γαλλία)
Μοντσεράτ ! Μοντσεράτ (Ηνωμένο Βασίλειο)
Νουέβα Εσπάρτα (Βενεζουέλα)
Σάμπα (Ολλανδία) ! Σάμπα (Ολλανδία)
Άγιος Βαρθολομαίος (Γαλλία)
Άγιος Χριστόφορος και Νέβις
Αγία Λουκία
Άγιος Μαρτίνος (Γαλλία)
Άγιος Βικέντιος και Γρεναδίνες
Άγιος Ευστάθιος ! Άγιος Ευστάθιος (Ολλανδία)
Άγιος Μαρτίνος (Ολλανδία)
Τρινιντάντ και Tομπάγκο
Αμερικανικές Παρθένοι Νήσοι (Ηνωμένες Πολιτείες)

Αρχιπέλαγος Λουκαγιάν

Μπαχάμες ! Μπαχάμες
Νήσοι Τερκς και Κέικος (Ηνωμένο Βασίλειο)

Παραπομπές

↑ Caldecott, Alfred (1898). The Church in the West Indies. London: Frank Cass and Co. σελ. 11. Ανακτήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2013.
↑ «Two telegrams about the sale - The Danish West-Indies» (στα αγγλικά). The Danish West-Indies. https://www.virgin-islands-history.org/en/history/sale-of-the-danish-west-indian-islands-to-the-usa/two-telegrams-about-the-sale/. Ανακτήθηκε στις 2017-10-13.
↑ Garrison, William L.· Levinson, David M. (2014). The Transportation Experience: Policy, Planning, and Deployment (στα Αγγλικά). OUP USA. ISBN 9780199862719.
↑ «Info Please U.S. Social Statistics». Ανακτήθηκε στις 1 Οκτωβρίου 2015.

Περαιτέρω ανάγνωση

Cromwell, Jesse. "More than Slaves and Sugar: Recent Historiography of the Trans-imperial Caribbean and Its Sinew Populations." History Compass (2014) 12#10 pp 770–783.
Higman, Barry W. A Concise History of the Caribbean. (2011)
Jones, Alfred Lewis (1905). «The West Indies». The Empire and the century. London: John Murray. σελίδες 877–882.
Martin, Tony, Caribbean History: From Pre-colonial Origins to the Present (2011)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Caribbean στο Wikimedia Commons

[1] Caldecott, Alfred (1898). The Church in the West Indies. London: Frank Cass and Co. σελ. 11. Ανακτήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2013.

[2] «Two telegrams about the sale - The Danish West-Indies» (στα αγγλικά). The Danish West-Indies. https://www.virgin-islands-history.org/en/history/sale-of-the-danish-west-indian-islands-to-the-usa/two-telegrams-about-the-sale/. Ανακτήθηκε στις 2017-10-13.

[3] Garrison, William L.· Levinson, David M. (2014). The Transportation Experience: Policy, Planning, and Deployment (στα Αγγλικά). OUP USA. ISBN 9780199862719.

[4] «Info Please U.S. Social Statistics». Ανακτήθηκε στις 1 Οκτωβρίου 2015.

[1]

[2]

[3]

[4]