Ο Πιέτρο Μπαντόλιο (ιταλικά: Pietro Badoglio, 28 Σεπτεμβρίου 1871 - 1 Νοεμβρίου 1956) ήταν Ιταλός στρατάρχης, διπλωμάτης, αντιβασιλεύς και πολιτικός.

Πιέτρο Μπαντόλιο
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Pietro Badoglio (Ιταλικά)
Γέννηση28  Σεπτεμβρίου 1871[1][2][3]
Γρατζάνο Μπατόλιο[4][5][6]
Θάνατος1  Νοεμβρίου 1956[1][2][3]
Γρατζάνο Μπατόλιο[4][5]
Χώρα πολιτογράφησηςΙταλία (1946–1956)
Βασίλειο της Ιταλίας (1871–1946)
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΙταλικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΙταλικά[2][7]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός[5]
διπλωμάτης
στρατιωτικός
Περίοδος ακμής1892
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/Κίνημαανεξάρτητος/η πολιτικός
Οικογένεια
ΤέκναMario Badoglio[8]
ΓονείςMario Badoglio[8] και Antoinetta Pittarelli[8]
ΣυγγενείςPietro Badoglio (εγγονός)
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςστρατάρχης/Ιταλική Βασιλική Αεροπορία
Πόλεμοι/μάχεςΑ΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, Δεύτερος Ιταλο-Αιθιοπικός Πόλεμος, Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, Β΄ Ιταλο-Λιβυκός Πόλεμος και Ιταλοτουρκικός πόλεμος
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΠρωθυπουργός του Βασιλείου της Ιταλίας (1943–1944)
υπουργός Εξωτερικών του Βασιλείου της Ιταλίας (Φεβρουάριος 1944 – Ιουνίου 1944)
minister of Italian Africa of the Kingdom of Italy (Φεβρουάριος 1944 – Ιουνίου 1944)
πρέσβης
γερουσιαστής του Βασιλείου της Ιταλίας
ΒραβεύσειςΙππότης του Τάγματος του Παναγίου Ευαγγελισμού
Knight Grand Cross of the Military Order of Italy
Μεγαλόσταυρος Ιππότης του Τάγματος των Αγίων Μαυρικίου και Λαζάρου
Μεγαλόσταυρους ιππότης του Τάγματος του Στέμματος της Ιταλίας
Ιππότης Μεγαλόσταυρος του Αποικιακού Τάγματος του Άστρου της Ιταλίας
Αργυρό Μετάλλιο Στρατιωτικής Ανδρείας
Τάγμα του Παναγίου Τάφου
Maurician medal
Συμμαχικό μετάλλιο της νίκης
Χάλκινο Μετάλλιο Στρατιωτικής Ανδρείας
Silver Medal for Civil Valor
Ιταλικός Σταυρός Πολεμικής Αξίας
gold medal to award long periods of command in the Italian military
d:Q43299507
Commemorative Medal for the Italo-Turkish War 1911-1912
d:Q1473443
Αναμνηστικό μετάλλιο του Ιταλο-Αυστριακού πολέμου 1915-1918)
Αναμνηστικό Μετάλλιο της ενοποίησης της Ιταλίας
Αναμνηστικό Μετάλλιο των στρατιωτικών επιχειρήσεων στην Ανατολική Αφρική
Μετάλλιο Αξίας για τους εθελοντές της εκστρατείας στην Ανατολική Αφρική το 1935-1936
Medal of merit for the Avezzano earthquake of 1915
Υπογραφή
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφία

Επεξεργασία

Γεννήθηκε το 1871. Ακολούθησε τον στρατιωτικό κλάδο και κατά τον Ιταλοτουρκικό πόλεμο του 1911 υπηρέτησε στο επιτελείο της Τρίπολης. Στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο σχεδίασε και εκτέλεσε με επιτυχία επίθεση στο όρος Σαμποτίνο που προηγήθηκε της πτώσης της Γκορίτσια, τον Αύγουστο του 1916. Στη μάχη του Καπορέτο διοικούσε το 27ο Σώμα Στρατού. Τον Φεβρουάριο του 1918 ανέλαβε τη θέση του υπαρχηγού στο Γενικό Επιτελείο υπό τον Ντιάζ. Διεύθυνε ο ίδιος τις προκαταρκτικές διαπραγματεύσεις της ανακωχής την οποία και υπέγραψε ως αντιπρόσωπος της Ιταλίας.

Το 1919 έγινε στρατηγός και το 1923 ανέλαβε πρέσβης της Ιταλίας στη Βραζιλία απ' όπου και ανακλήθηκε και ανέλαβε Διοικητής της Λιβύης κατά το χρονικό διάστημα 1928-1933. Στις 25 Ιουνίου 1926 προήχθη στον βαθμό του στρατάρχη. Στη συνέχεια ανέλαβε αρχιστράτηγος των ιταλικών δυνάμεων κατά τον ιταλο-αβησσυνιακό πόλεμο οπότε και ορίστηκε Αντιβασιλεύς της Ιταλικής Ανατολικής Αφρικής.

Κατά τον Β΄ παγκόσμιο Πόλεμο υπήρξε αρχηγός του Γενικού Επιτελείου. Υπό τις διαταγές του καταλήφθηκε το Βασίλειο της Αλβανίας και στη συνέχεια ξεκίνησε ο Ελληνοϊταλικός πόλεμος του 1940. Μετά την απόβαση των συμμάχων στη Σικελία προσπάθησε την απαγκίστρωση της Ιταλίας από τον Άξονα. Μετά τη σύλληψη του Μπενίτο Μουσολίνι στις 25 Ιουλίου του 1943 ανέλαβε κατ' εντολή του Βασιλέως τη προεδρία της ιταλικής κυβέρνησης. Τη θέση αυτή διατήρησε μέχρι τις 9 Ιουνίου 1944, μετά την παραίτηση του Βασιλέως Βίκτωρα Εμμανουήλ Γ΄, οπότε και παρέδωσε στην υπό τον Ιβανόε Μπονόμι δημοκρατική κυβέρνηση.

Το 1947 εισήχθηκε σε δίκη για συνεργασία με το φασιστικό καθεστώς όπου και καταδικάστηκε με συνέπεια ν' αποβληθεί της Γερουσίας της οποίας αποτελούσε μέλος. Πέθανε στο Μιλάνο το 1956.

  • La guerra d'Etiopia, με πρόλογο του Μπενίτο Μουσσολίνι, Milano, Mondadori, 1936.
  • La via che conduce agli alleati, Venezia, Milano, Edizioni Erre, 1944.
  • Rivelazioni su Fiume, Roma, D. De Luigi, 1946.
  • L'Italia nella seconda guerra mondiale: prima e dopo il 25 luglio 1943, Milano, Mondadori, 1982.
  • Il memoriale di Pietro Badoglio su Caporetto (επιμ. Gian Luca Badoglio), Udine, P. Gaspari, 2000.

Παραπομπές

Επεξεργασία
  • Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ηλίου τ. 13ος, σ. 892.
  • Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια Δρανδάκη τ. ΙΖ΄, σ. 502, και τ. Γ΄ (συμπληρ.), σ. 737.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία
  •   Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Pietro Badoglio στο Wikimedia Commons


pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy