From wy- + srać.
wysrać pf (imperfective wysrywać)
- (transitive, reflexive with się, vulgar) to shit out, to drop a deuce, to take a crap
| Conjugation of wysrać pf
|
| wysrać
|
| wysram
|
wysramy
|
| wysrasz
|
wysracie
|
| wysra
|
wysrają
|
| wysra się
|
wysrałem,
-(e)m wysrał
|
wysrałam,
-(e)m wysrała
|
wysrałom,
-(e)m wysrało
|
wysraliśmy,
-(e)śmy wysrali
|
wysrałyśmy,
-(e)śmy wysrały
|
wysrałeś,
-(e)ś wysrał
|
wysrałaś,
-(e)ś wysrała
|
wysrałoś,
-(e)ś wysrało
|
wysraliście,
-(e)ście wysrali
|
wysrałyście,
-(e)ście wysrały
|
| wysrał
|
wysrała
|
wysrało
|
wysrali
|
wysrały
|
| wysrano
|
wysrałbym,
bym wysrał
|
wysrałabym,
bym wysrała
|
wysrałobym,
bym wysrało
|
wysralibyśmy,
byśmy wysrali
|
wysrałybyśmy,
byśmy wysrały
|
wysrałbyś,
byś wysrał
|
wysrałabyś,
byś wysrała
|
wysrałobyś,
byś wysrało
|
wysralibyście,
byście wysrali
|
wysrałybyście,
byście wysrały
|
wysrałby,
by wysrał
|
wysrałaby,
by wysrała
|
wysrałoby,
by wysrało
|
wysraliby,
by wysrali
|
wysrałyby,
by wysrały
|
| wysrano by
|
| niech wysram
|
wysrajmy
|
| wysraj
|
wysrajcie
|
| niech wysra
|
niech wysrają
|
| wysrany
|
wysrana
|
wysrane
|
wysrani
|
wysrane
|
| wysrawszy
|
| wysranie
|
- wysrać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wysrać in Polish dictionaries at PWN
