Carla Accardi
Carla Accardi edo Carolina Accardi (Trapani, Italia, 1924ko urriaren 9a – Erroma, 2014ko otsailaren 23a) Arte Informel eta Arte Povera mugimenduekin lotutako margolari abstraktua izan zen eta Forma (1947) eta Continuità (1961) arte-talde italiarren kide sortzailea. [1]
Carla Accardi | |
---|---|
Bizitza | |
Jaiotza | Trapani, 1924ko urriaren 9a |
Herrialdea | Italiako Erresuma (1924ko urriaren 9a - 1946ko ekainaren 18a) Italia (1946ko ekainaren 18a - 2014ko otsailaren 23a) |
Heriotza | Erroma, 2014ko otsailaren 23a (89 urte) |
Hezkuntza | |
Hizkuntzak | italiera |
Jarduerak | |
Jarduerak | margolaria, eskultorea eta artista bisuala |
Lantokia(k) | Paris eta Erroma |
Mugimendua | Movimento Arte Concreta (en) |
Biografia
aldatuCarla Accardi Trapani hirian jaio zen, Sizilian, 1924ko urriaren 9an.[1] Arte ederrak ikasi zituen Palermon eta Florentzian, 1946an Erromara bizitzera joan aurretik. Han, Antonio Sanfilippo (1923-1980) senarrarekin eta Pietro Consagra (1920-2005), Mino Guerrini, Ugo Attardi (1923-2006), Achille Perilli, Giulio Turcato eta Piero Dorazio, “Forma 1” talde artistikoa sortu zuen, eta Mingiono Guitalini, zuzendari lanetan. Accardi Sanfilipporekin ezkondu zen 1949an.[2] 1950ean egin zuen nbere lehen erakusketa Erromako Libreria Age d'Or-en eta hurrengo urtean Milango Libreria Salton sarri.Ondoren, arte jakin bat garatzen lagundu zuen. [3] Accardiren lana oso ezaguna egin zen Frantzian, Michel Tapié kritikariari eske.[4]
Lana
aldatuAccardiren lehen pinturak autorretratuak ziren, baina Erromara eramateak lan esperimentalagoa ekarri zuen. 1946an, Italiako abangoardiako mugimenduarekin bat egin zuen. 1960ko hamarkadan, Accardi zuri-beltzeko lehen pinturak egiten hasi zen, monokromia, kolorea eta formak ardatz hartuta. [5] Alberto Magnelli eta Hans Hartungen lan estatiko eta energetikoak zuri-beltzean pintatzen hasi zen. Pintura zuri eta beltz horiek “Integrazione series” gisa aipatu ziren.[6]
1960aren erdialdean, Stella eta II Stellarekin (I. eta II. izarra), kolore bizi eta bizietara joan zen.[7] Sicofoil izeneko material plastiko argi bat ere erabiltzen hasi zen, honela deskribatzen zuena: "zerbait argitsua, nahasketa eta inguruko ingurunearekiko jariakortasuna: agian, pinturaren balio tonikoa kentzeko. "[7]"Plastiko gardeneko dendak egiteko materiala erabili zuen material, forma pintatuekin apaintzen zirenak. Arte mota horiek erabili ondoren, hala nola pintura beltza eta zuria eta Sicofoil, kolore aldaera handiagoa hartu zuen mihiseko pinturara itzuli zenean.[6]
1970eko hamarkadaren amaieran, mugimendu feministaren parte bihurtu zen Carla Lonzi kritikariarekin. Elkarrekin sortu zuten Rivolta femminile 1970ean, Italiako lehen talde feminista eta editorialetako bat. [8][8] Accardi italiar Avant-Gardeko kide giltzarritzat hartu da, eta haren artelanak eragina izan zuen Arte Povera mugimenduan 1960aren amaieran.[9][10] Accardiren banakako lehen erakusketa 2001ean izan zen Estatu Batuetan, MoMA PS1en.[11][12]
Lan ezagunen artean honako hauek daude: 1960 Bianco nero su turchese (1960), Azzurroviolarancio (1962), Bozetto Bronzo (1964), Segni Rosa eta Verde (1968), Segni Rosa (1971), Per L'Infinito lo Scirocco (1987), Apparenti Tinte (1990), Grigio Rosso (1992), Verde Rosso (1997), Viola Arancio (2005), Blu (2007), Rosso du Grigio (2008), Senza Titulo (2011), L'Enigma dell'ora, Melodie Fluvial eta Mistero en forme (2012).
Erakustaldiak
aldatuBakarkako erakusketak
aldatu2007
Greta Meert galeria; Brusela
2004
Arte Garaikidearen Makro Museoa Erroma; Erroma, Italia
Galerie Meert Rihoux; Brussels, Belgium
2003
Carla Accardi- Opere recenti, Galleria Astuni; Pietrasanta, Italia.
2002
Galerie Meert Rioux; Brussels
Ljubljanako Arte Modernoko galleria; Eslovenia
Paris Hiriko Arte Modernoaren Museoa; Paris[7]
Carla Accardi, Galleria Pecci; Milan, Italia
2001
Triplice Tenda, P.S. Arte Garaikideko Zentro bat; New York
Carla Accardi.' Artista dell'anno saria, Palazzo Crepadona; Belluno
Carla Accardi.' Artista dell'anno saria, Galleria Civica; Cortina d'Ampezzo
Carla Accardi Disegni, Galleria Santo Ficara; Florentzia
2000
Carla Accardi: Sicofoil, Massimo Minini galleria; Brescia
Carla Accardi: Opere recenti, Galerie Meert; Rihoux, Brusela
Carla Accardi: Pietrose distanze, Galleria Astuni; Fano, Pesaro, Urbino
1999
Carla Accardi: Triplice Tenda, Kunstmuseum; Bonn
Transparences, Studio Simonis; Paris
1999
Carla Accardi: Triplice Tenda, Kunstmuseum; Bonn
Transparences, Studio Simonis; Paris
1998
Carla Accardi: Triplice Tenda, Castello di Rivoli; Turin
Ambiente Arancio, Musee d-Art moderne et contemporain; Strasbourg, Frantzia
Carla Accardi: Opere 1947–1997, Chiesa della Badia Grande eta Laboratori Officina; Trapani
Carla Accardi, Overbeck Gesellschaft; Lubeck, Germany
1997:
Galleria Cesare Manso; Pescara, Italia
Vannuci galleria; Pistoia, Italia
Atelier del Bosco a Villa Medici, Academie de France; Rome
Dove nasce il segno (oeuvres 1953) Studio Simonis; Paris
Carla Accardi: Ambiente arancio 1967, Telecarte, Galerie Meert; Rihoux, Brussels
1996
Stadtische Galerie; Wolfsburg
Fumagalli galleria; Bergamo
1995
Kunstverein; Ludwishafen, Alemania
Galleria delle Arti; Citta di Castello, Italia
Giochi galleggianti e trasparenze, Centro d'Arte Contemporanea Spazio Umano; Milan
1994
Una forma d'esistenza, Fumagalli Arte Contemporanea; Balergia
Opere 1954–1993, Galerie Meert; Rihoux, Brusela
1950
Carla Accardi.' 15 Tempere Galleria Age d'Or; Erroma, Italia
Taldekako erakusketak
aldatu2007
Carla Accardik Lucio Fontanarekin (Martha Herford) topo egin du; Alemania
2006
Cenni e Barlumi, Galleria Massimo Minini; Brescia
Espazio infinitua, Carla Accardi eta Lucio Fontana. Galleria Sperone Westwater; New York
Camere kamerak, Soinu Artearen Museoa; Erroma
Italia, artean egina – Orain, MOCA Shanghai; Shanghai
Venezia 1948-1986 -:a scena dell'arte, Peggy Guggenheim Collection; Venezia
Immaginario Femminile, Gall. Biasutti & Biasutti; Torino
2005
Obras 1955–2004, Sperone Westwater Gallery, New York eta Casa italiana Zerrilli Marimo; New Yorkeko Unibertsitatea, AEB.
Segnali italianik 'Arte garaikidea Farnesina, Galleria dell Accademia serba delle Scienze e delle Arti' erakusketa jarri du; Belgrad
Accardi Turcato. Carte, Galleria Santo Picara; Firenze
2004
Forma 1 eta I suoi artisti, Riga, Casa delle Terre Nere; Lettonia
Capricci, Pinacoteca Comunale; Assisi
Accardi castellani Asdruball, Il velocidad dei sedni gall. San Picara; Firenze
Carla Accardi, Francesco Impellizzeri, Gall, A.A.M. Arkitektura Arte Modernoa; Erroma
Da Balla alla Transavanguardia, Tresnale; Milan
Carla Accardi, Valery Koshlyakov, Sissi, Macro, Erroma Italia; Dorf in die Metropole Kunstlerhaus Bethanien, Berlin, Staatliche Kunsthalle Baden-Baden; Baden-Baden, Alemania
2003
Si adagiarono sparse, Magazzino d'Arte Modernoa; Erroma
Incontri, Galleria Borghese; Erroma
Galerie Meert Rihoux; Brusela
2002
TRE – generazioni a confronto III, L.I. Art Laboratorio Incontri d'Arte; Erroma, Italia
2001
Italiako Ganbera, Vistamare associazione culturale; Pescara
Bisita Guidatara, Kalkografia Nazionalera; Erroma
XX. mendeko artisti italiani Secolo alla Farnesina Ministero degli Affari Esteri; Erroma
Italiens Klassische Moderne, Carla Accardi, Piero Dorazio, Achille Perilli, Frankfurter Westen Galerie; Frankfurt
Belvedere italiarra, 1945–2001. Linee di tendenza dell'arte contemporanea; Varsovia
1989- Berliner Mauer Kunst fur ein Europa im Aufbruch, Wallraf-Richartz-Museum/Fondation Corboud Josef-Haubrich, Kunsthalle Koln; Kolonia
2000
Miracoli a Milano 1955-1965 Artisti Gallerie Tendenze, Comune di Milano, Museo del Permanente; Milan
Wollways, Fondation Pistoletto; Paris
Novacento Arte e Storia in Italia, Scuderie Papali al Quirinale; Rome
Verso Sud, Palazzo Doria Pamphilj; Valmontone, Rome
Giganti, Scavi dei Fori Imperiali; Rome
Biennale de La Havane
Forma 1 eta I suoi artisti, Galleria Comunale d'Arte Modernoa eta Garaikidea; Rome
Artisti Collezionisti, Palazzo delle Papesse Arte Garaikidearen Zentroa; Siena
1999
L'ultimo Disegno del 1999, Zerynthia Associazione per l'Arte Contemporanea; Rome
Minimalia, P.S. 1 Contemporary Art Center; New York
Perhe?, aurkariaren 1. zenbakiaren aurkezpena, Fossa dei serpenti; Milan
Urrezko Funtsa, Accardi, Gilardi, Ontani, Paolini, Salvatori, Salbu, Galleria Santo Ficara; Florence
Art Club 1945–1964, la línea astratta, Basilica Palladian di Vicenza; Vicenza
1947
Arte giovane italiarra; Prague, Czech Republic [9]
Erreferentziak
aldatu- ↑ a b «Addio a Carla Accardi, protagonista dell'astrattismo italiano» la Repubblica 2014-02-23.
- ↑ (Ingelesez) «Accardi, Carla» Grove Art Online doi: . (Noiz kontsultatua: 2022-03-06).
- ↑ (Ingelesez) «Italy» Grove Art Online doi: . (Noiz kontsultatua: 2022-03-06).
- ↑ (Ingelesez) «The Guggenheim Museums and Foundation» The Guggenheim Museums and Foundation (Noiz kontsultatua: 2022-03-06).
- ↑ (Ingelesez) «Infinite Space - Exhibitions - Sperone Westwater» www.speronewestwater.com (Noiz kontsultatua: 2022-03-06).
- ↑ a b Accardi, Carla. Oxford University Press 2011-10-31 (Noiz kontsultatua: 2022-03-06).
- ↑ Banaigs, Colette. (2009-04-24). «Propositions pour une « visite active » au Musée d'art moderne de la ville de Paris» Museum International (Edition Francaise) 36 (4): 190–194. doi: . ISSN 1020-2226. (Noiz kontsultatua: 2022-03-06).
- ↑ (Ingelesez) «Spaces of self-consciousness: Carla Accardi\"s environments and the rise of Italian feminism | Women & Performance: a journal of feminist theory | onAcademic» www.onacademic.com (Noiz kontsultatua: 2022-03-06).
- ↑ a b www.artnet.com (Noiz kontsultatua: 2022-03-06).
- ↑ (Ingelesez) «Pier Paolo Pancotto on Carla Accardi (1924–2014)» www.artforum.com (Noiz kontsultatua: 2022-03-06).
- ↑ Accardi, Carla. Erakusketa. .
- ↑ Carla Accardi. 2022-03-06 (Noiz kontsultatua: 2022-03-06).