Hipoxeo de Hal Saflieni: Diferenzas entre revisións
a primeira edición de esta páxina procede da información de en:Ħal Saflieni Hypogeum |
(Sen diferenzas.)
|
Revisión como estaba o 31 de decembro de 2023 ás 11:43
O Hipoxeo de Ħal Saflieni é unha estrutura subterránea do Neolítico que data da fase Saflieni (3300 – 3000 a.C.) na prehistoria maltesa, situada en Paola, Malta. A miúdo denomínase simplemente Hipoxeo (maltés: Ipoġew), que significa literalmente "subterráneo" en grego. Pénsase que o Hipoxeo foi un santuario e necrópole, cos restos estimados de máis de 7.000 persoas documentados polos arqueólogos,[1] e está entre os exemplos mellor conservados da cultura maltesa de construción de templos que tamén produciu os Templos megalíticos e o Círculo de pedra de Xagħra.
Etimoloxía
Este hipoxeo recibe o nome da localidade baixo a que se atopa, é dicir, Ħal Saflieni,[2] unha aldea que xa non existe.[3][4] Hal significa "aldea" e saflieni significa "baixo"; como ambas palabras son de orixe árabe-berber, o nome "Hal Saflieni" debe aparecer despois da chegada dos musulmáns a Malta.[5]
Historia
O Hipoxeo descubríuse por accidente en 1902 cando os traballadores que cortaban cisternas para unha nova urbanización romperon o seu tellado.[6][7] Os traballadores intentaron ocultar o templo nun primeiro momento, pero finalmente atopouse. O estudo da estrutura realizouno por primeira vez por Manuel Magri, quen dirixiu as escavacións en nome do Comité de Museos, a partir de novembro de 1903.[8] Durante as escavacións, unha parte do contido do Hipoxeo , incluíndo nxoval funerario e restos humanos, foron baleirados e descartados sen ser debidamente catalogados.[9] Para confundir aínda máis as cousas, Magri morreu en 1907 mentres realizaba traballo misioneiro en Túnez e perdeuse o seu informe sobre o Hipoxeo.[6]
As escavacións continuaron baixo Sir Themistocles Zammit, quen intentou salvar o que puido.[9] Zammit comezou a publicar unha serie de informes en 1910 e continuou escavando ata 1911, depositando os seus achados no Museo Nacional de Arqueoloxía na Valletta.[10] O Hipoxeo abriuse por primeira vez aos visitantes en 1908, mentres as escavacións estaban en curso.[11]
As catro casas contemporáneas construídas no lugar do hipoxeo demoleronse para construír un museo.[12] Entre 1990 e 1993 tiveron lugar outras escavacións por Anthony Pace, Nathaniel Cutajar e Reuben Grima. O Hipoxeo pechouse aos visitantes entre 1991 e 2000 por obras de restauración e para organizalo para visitas,[13] e desde a súa reapertura, Heritage Malta (o organismo gobernamental que coida dos sitios históricos) só permite a entrada de 80 persoas ao día, mentres que o microclima do sitio está estrictamente regulado.[14][15] En 2011 realizouse un programa máis intensivo. lanzado para supervisar a decadencia do sitio.[13] A investigación científica sobre o Hipoxeo está en curso e, en 2014, un equipo internacional de científicos visitouno para estudar a acústica.[16]
O Hipoxeo reabriu en maio de 2017 despois de pechar durante un ano para mellorar o seu sistema de xestión ambiental.[13]
Notas
- Referencias
- ↑ Sagona, Claudia (2015). The Archaeology of Malta: From the Neolithic through the Roman Period. Cambridge University Press. ISBN 978-1107006690.
- ↑ Zammit, Themistocles (1910). The Hal-Saflieni Prehistoric Hypogeum at Casal Paula, Malta: First Report. Valletta: Valletta Museum. p. 3.
This hypogeum, discovered accidentally in 1902, takes its name from the locality under which it lies, called Hal-Saflieni.
- ↑ Wettinger, Godfrey (2000). Place-names of the Maltese Islands ca. 1300-1800. San Gwann: Publishers Enterprises Group. ISBN 9990992495.
- ↑ Cilia La Corte, John. "Lost villages in Malta". Digital Genealogy. Consultado o 2023-10-27.
- ↑ Wettinger, Godfrey (1975). "The Lost Villages and Hamlets of Malta". En Luttrell, Anthony T. Medieval Malta: Studies on Malta before the Knights. London: British School at Rome. p. 202.
- ↑ 6,0 6,1 McDonald, Neil (2016). Malta & Gozo A Megalithic Journey. lulu.com. ISBN 978-1326598358.
- ↑ Vella, Fiona (23 de xullo de 2019). "Hypogeum skulls to be studied". Times of Malta. p. 13.
- ↑ https://www.um.edu.mt/library/oar/bitstream/123456789/45738/1/Il-Għerien%20ta%27%20Ħal%20Saflieni.pdf Modelo:Bare URL PDF
- ↑ 9,0 9,1 "The Death Cults of Prehistoric Malta". Scientific American. Consultado o 10 de marzo de 2016.
- ↑ Haughton, Brian (2008). Haunted Spaces, Sacred Places. New Page Books. p. 232. ISBN 978-1601630001. Parámetro descoñecido
|url-access=ignorado (Axuda) - ↑ "Ħal Saflieni Hypogeum". Heritage Malta. Consultado o 4 de decembro de 2014.
- ↑ https://culture.gov.mt/en/culturalheritage/Documents/form/MAR1991.pdf Modelo:Bare URL PDF
- ↑ 13,0 13,1 13,2 Stacey McKenna, Malta’s Hypogeum, One of the World’s Best Preserved Prehistoric Sites, Reopens to the Public, Smithsonianmag.com, 23 de maio de 2017
- ↑ "O Hipoxeo de Hal Saflieni". maltassist.com. Consultado o 4 de decembro de 2014.
- ↑ Pace, Anthony (2004). The Ħal Saflieni Hypogeum Paola. Santa Venera: Midsea Books Ltd. ISBN 9993239933.
- ↑ . 21 de xaneiro de 2014 http://www.timesofmalta.com/articles/view/20140121/local/international-team-of-scientists-to-study-hypogeum-acoustics.503522. Consultado o 4 de decembro de 2014. Parámetro descoñecido
|title.=ignorado (Axuda); Parámetro descoñecido|traballo=ignorado (Axuda); Falta o|title=(Axuda)
Véxase tamén
 |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Hipoxeo de Hal Saflieni  |