Abd al-Rahman I

Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Abd al-Rahman.

Abd al-Rahman I

Biografía
Nacemento	731 (Gregoriano) Damasco, Siria
Morte	30 de setembro de 788 (56/57 anos) Qurtuba
Lugar de sepultura	Alcázar Califal (Córdoba)
1º Emir de Córdoba
756 (Gregoriano) – 788 (Gregoriano) ← Yusuf ibn 'Abd al-Rahman al-Fihri (pt) – Hisham →
Datos persoais
Relixión	Sunnismo
Actividade
Ocupación	político, gobernante, líder militar
Familia
Familia	Umayyad of Córdoba (en)
Fillos	Hisham
Pai	Muawiya ibn Hisham
Irmáns	Aban ibn Mu'awiya ibn Hisham
Descrito pola fonte	Enciclopedia militar Sytin Encyclopedic Lexicon (en) Pequeno Dicionario Enciclopédico de Brockhaus e Efron

Estatua de Abderramán I. Almuñécar, España

Abd al-Rahman I (Abderramán, Abd ar-Rahman ou ‘Abd al-Rahmán), nado en Damasco en 731 e finado en Córdoba en 788, foi un Califa andalusí.

Foi o fundador dunha dinastía musulmá que gobernou al-Andalus por case tres séculos, e membro da dinastía omeia, pois era neto de Hisham ibn Abd al-Malik, o décimo califa Omeia.

Traxectoria

Era coñecido como o emigrante, tivo que fuxir de Damasco cando os abásidas derrotaron aos omeias e procurou refuxio en Palestina e Siria. A través de Exipto chegou ao norte de África e despois de catro anos refuxiouse entre a tribo bérber dos Nazca (Mauritania) da cal proviña a súa nai. De aí pasa á Península Ibérica, onde contaba cun certo número de partidarios e se sentía máis a salvo da persecución dos axentes ao servizo dos abásidas, que pretendían acabar con todos os membros da dinastía omeia.

Desembarcou no porto de Almuñécar o 14 de agosto do 755, contando co apoio das tribos iemenís e sirias de al-Andalus. En marzo do 756 entrou en Sevilla e o 15 de maio derrotou ao emir Yusuf al-Fihri, entrou en Córdoba e foi proclamado emir.

Durante o seu reinado dedicouse a establecer un estado centralizado. Tivo que facer fronte a sublevacións e revoltas incluída a dalgúns membros da súa familia. Protexeu os artistas e poetas, e foi ele mesmo autor de poesías. Recibiu o alcume de O Xusto.

Tamén, baixo o seu reinado, iníciase a construción no ano 785 da Mesquita de Córdoba sobre a localización da Basílica visigoda de San Vicenzo Mártir, que foi construída no século VI. No mesmo terreo iníciase a edificación do oratorio ou haram no ano 786.

Morreu após trinta e dous anos de reinado, deixando o trono ao seu fillo Hicham, en detrimento de Solimán e de Abd-Alláh, seus irmáns mais vellos.