Lingua Hibernica
Lingua Hibernica Gaeilge na hÉireann | |
---|---|
IPA | [ ˈgeːlʲɟə ] |
Taxinomia | Lingua Celtica e familia Indoeuropaea |
Locutores | 1 800 000 |
Sigla | 1 ga, 2 gle, 3 gle |
Status publicus | |
Officialis | Hibernia |
Privata | — |
Litterae | Litterae Hibernicae |
Scriptura | Latina |
Procuratio | — |
Familiae linguisticae coloribus Vicipaedicis pictae |
Lingua Hibernica[1] (Hibernice Gaeilge na hÉireann ; confer nomen Latinum "Gadelica") est lingua Indoeuropaea e ramo Celtico. Cum Gadelica et Monensi grex linguarum Goedelicarum seu Gadelicarum constituit.
Hibernica fuit olim omnium insulae Hiberniae incolarum lingua materna; hodie permulti ut sermo nationalis recognoscunt sed paucissimi quotidie utuntur: e saeculo sexto decimo inrepsit gradatim lingua Anglica. In parvis regionibus occidentalibus terrae, Gaeltachtaí appellatis, loquuntur homines Hibernice quotidie volubiliterque.
Secundum formam civitatis Irlandiae est lingua Hibernica lingua prima ex officio reipublicae; lingua secunda ex officio lingua Anglica est. Usque ab Kalendis Ianuariis anno 2007 lingua Hibernica est vicesima tertia lingua ex officio in Unione Europaea.
Dialecti
[recensere | fontem recensere]Lingua Hibernica in tres dialectos divisa est. Dialectus Momoniae in meridie in Comitatu Kerriensi, Waterfordiensi Corcagiensique auditur, dialectus Connaciae in occidente in Comitatu Gallivensi Maigonensique, et dialectus Ultoniae in septemtrionibus in Comitatu Dungalensi. Lingua scripta exemplaris Caighdeán Oifigiúil vocatur et in characteribus omnium trium fundatur.
Notae
[recensere | fontem recensere]- ↑ Conradus Gesnerus, Mithridates: de differentiis linguarum (1555) textus f. 49r
Nexus interni
[recensere | fontem recensere]Nexus externus
[recensere | fontem recensere]- Die araner mundart (descriptio phonologica dialecti Insularum Aran, anno 1899; Germanice)
Haec stipula ad linguam vel ad linguisticam spectat. Amplifica, si potes! |