Grand Prix-wegrace van België 1979

De Grand Prix-wegrace van België 1979 was de achtste race van het wereldkampioenschap wegrace-seizoen 1979. De races werden verreden op 1 juli 1979 op het Circuit de Spa-Francorchamps nabij Malmedy, (Liège). De Belgische Grand Prix werd door de meeste topcoureurs geboycot vanwege het gladde asfalt.

Vlag van België Grand Prix-wegrace van België 1979
Circuit de Spa-Francorchamps
Officiële naam G.P. Moto 1979
Land Vlag van België België
Datum 1 juli 1979
Organisator FIM
500 cc
Poleposition Vlag van Venezuela Johnny Cecotto
Snelste ronde Vlag van Australië Kenny Blake
Eerste Vlag van Nieuw-Zeeland Dennis Ireland
Tweede Vlag van Australië Kenny Blake
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Gary Lingham
250 cc
Poleposition Vlag van Verenigd Koninkrijk Chas Mortimer
Snelste ronde Vlag van Oostenrijk Eduard Stöllinger
Eerste Vlag van Oostenrijk Eduard Stöllinger
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Chas Mortimer
Derde Vlag van Australië Murray Sayle
125 cc
Poleposition Vlag van Spanje (21 jan. 1977 - 18 dec. 1981) Ángel Nieto
Snelste ronde Vlag van Frankrijk Jean-François Lecureux
Eerste Vlag van Australië Barry Smith
Tweede Vlag van Spanje (21 jan. 1977 - 18 dec. 1981) Marcelino García
Derde Vlag van Nederland Martin van Soest
50 cc
Poleposition Vlag van Italië Eugenio Lazzarini
Snelste ronde Vlag van Zwitserland Stefan Dörflinger
Eerste Vlag van Nederland Henk van Kessel
Tweede Vlag van Nederland Theo Timmer
Derde Vlag van Duitsland Rudolf Kunz
Zijspan
Poleposition Vlag van Zwitserland Rolf Biland/Vlag van Zwitserland Kurt Waltisperg
Snelste ronde Vlag van Duitsland Rolf Steinhausen/Vlag van Verenigd Koninkrijk Kenny Arthur
Eerste Vlag van Duitsland Rolf Steinhausen/Vlag van Verenigd Koninkrijk Kenny Arthur
Tweede Vlag van Zwitserland Rolf Biland/Vlag van Zwitserland Kurt Waltisperg
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Dick Greasley/Vlag van Verenigd Koninkrijk John Parkins

Algemeen

bewerken

Het circuit van Spa-Francorchamps was helemaal vernieuwd, van 14 naar 7 kilometer ingekort en opnieuw geasfalteerd, maar de "feestelijke" opening tijdens de Belgische Grand Prix werd een aanfluiting. De FIM had vijf weken voor de Grand Prix het circuit goedgekeurd, maar toen Kenny Roberts vier weken voor de GP een promotiebezoek bracht had het wegdek nog geen toplaag en waren er nog geen vangrails geplaatst. Al tijdens de vrijdagochtendtraining ontdekten de coureurs dat het circuit spiegelglad was en sommigen probeerden het zelfs met regenbanden terwijl er geen druppel gevallen was. De zijspanrijders hadden minder problemen met het wegdek, maar tekenend was dat ze in de training zelfs sneller waren dan de 500cc-rijders. Spoedoverleg leidde ertoe dat de aanwezige Minister van Openbare Werken Guy Mathot een groot aantal mensen van de Civiele Bescherming mobiliseerde die tot diep in de nacht met brandweer-, borstel- en veegwagens het wegdek te lijf gingen. Het hielp niet en hoewel Kenny Roberts, Kork Ballington en Barry Sheene zaterdag nog een vergadering belegden, reden de eerste coureurs toen al met hun caravans weg. 's Avonds gaven de coureurs een persconferentie waarin ze meedeelden dat ze niets tegen de organisatie of de FIM hadden, maar dat het circuit niet veilig genoeg was doordat er te veel olie in het asfalt verwerkt was. In de nacht van zaterdag op zondag ontstonden rellen onder het publiek, dat betaald had maar inmiddels al coureurs naar huis had zien gaan. Jack Middelburg en Boet van Dulmen wilden nog wel rijden, maar stonden voor onoverkomelijke problemen: ze werden bedreigd door fans van Wil Hartog en moesten de vlucht nemen. De coureurs die wel aan de start kwamen bewezen volgens de FIM dat er wel gereden kon worden, maar de machines werden duidelijk minder plat gelegd dan normaal.

Nasleep

bewerken

De FIM schorste in eerste instantie Kenny Roberts en Virginio Ferrari als de grootste "oproerkraaiers" en de Belgische Motorrijdersbond schorste een viertal coureurs, maar het Committee voor Veiligheid, Sportcoördinatie en Wedstrijden van de FIM zette de schorsing om in een voorwaardelijke schorsing en een boete en de BMB volgde dat voorbeeld. Na afloop van de trainingen van de volgende Grand Prix in Zweden gaven de coureurs een communiqué uit waarin om te beginnen gemeld werd dat de boetes niet betaald zouden worden. Bovendien werden er voor het seizoen 1980 een aantal eisen gesteld:

  • Volledige reis- en verblijfsvergoeding voor de wedstrijden in de VS, Canada, Venezuela, Zweden, Finland en Spanje.
  • Extra veiligheidsmaatregelen op de Nürburgring, het Karlskoga Motorstadion, het Circuit Imatra en Spa-Francorchamps.
  • Onder geen enkele voorwaarde een eventuele Grand Prix van Zwitserland,[1] ook niet als die in een ander land werd georganiseerd.
  • Verhoging van het minimum-startgeld met 200%.
  • Adequate persaccommodatie op alle circuits.
  • Aan het einde van elk seizoen een verkiezing van drie rijdersvertegenwoordigers in de CCR (Commision for Road Racing).
  • Op elk circuit een behoorlijk (bewoonbaar) rennerskwartier.

500cc-klasse

bewerken

De 500cc-race werd zonder de toprijders een Australisch onderonsje, dat ruim werd gewonnen door Dennis Ireland voor zijn landgenoot Kenny Blake. De Brit Gary Lingham werd derde en er kwamen slechts tien rijders aan de finish. Het niveau van de race kwam goed naar voren in de persoon van de winnaar: Ireland scoorde in deze race 15 punten van het totaal van 17 punten in zijn hele carrière.

Uitslag 500cc-klasse

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Dennis Ireland Suzuki 57' 09" 67 15
2   Kenny Blake Yamaha +5" 25 12
3   Gary Lingham Suzuki +11" 08 10
4   Gustav Reiner Suzuki +38" 93 8
5   Henk de Vries Suzuki +1' 38" 23 6
6   Josef Hage Suzuki +1' 38" 40 5
7   Jacky Matagne Suzuki +2' 46" 86 4
8   Gerhard Vogt Suzuki +1 ronde 3
9   Guy Cooremans Suzuki +1 ronde 2
10   Dieter Heinen Yamaha +2 ronden 1
DNS   Johnny Cecotto Yamaha boycot
DNS   Michel Rougerie Suzuki boycot
DNS   Jack Middelburg Suzuki bedreigd[2]
DNS   Boet van Dulmen Suzuki bedreigd[2]
DNS   Steve Parrish Suzuki boycot
DNS   Barry Sheene Suzuki boycot
DNS   Randy Mamola Yamaha boycot
DNS   Alex George Suzuki boycot
DNS   Marco Lucchinelli Suzuki boycot
DNS   Christian Sarron Yamaha boycot
DNS   Tony Head Suzuki boycot
DNS   Jacky Matagne Suzuki boycot
DNS   Philippe Coulon Suzuki boycot
DNS   Franco Uncini Suzuki boycot
DNS   Gianni Rolando Suzuki boycot
DNS   Wil Hartog Suzuki boycot
DNS   Willem Zoet Suzuki boycot
DNS   Kenny Roberts Yamaha boycot
DNS   Ikujiro Takaï Yamaha boycot
DNS   Bernard Fau Suzuki boycot
DNS   Sergio Pellandini Suzuki boycot
DNS   Virginio Ferrari Suzuki boycot
DNS   Graziano Rossi Morbidelli boycot
DNS   Max Wiener Suzuki boycot
DNS   Börge Nielsen Suzuki boycot

250cc-klasse

bewerken

De Oostenrijkse bergklimkampioen Eduard "Edi" Stöllinger en Chas Mortimer vochten de hele wedstrijd om de leiding. Het pleit werd op de streep beslist omdat de Kawasaki van Stöllinger een fractie sneller was dan Mortimers Yamaha. De strijd om de derde plaats was ook al spannend en werd gewonnen door de Australiër Murray Sayle, die de Spanjaard Fernando González De Nicolás nipt versloeg.

Uitslag 250cc-klasse

bewerken
Pos. Coureur Merk Tijd Punten
1   Eduard Stöllinger Kawasaki 52' 16" 61 15
2   Chas Mortimer Yamaha +0" 47 12
3   Murray Sayle Yamaha +27" 25 10
4   Fernando González De Nicolás Yamaha +28" 35 8
5   Graeme McGregor Yamaha +49" 91 6
6   Michel Simeon Yamaha +1' 20" 57 5
7   Jeffrey Sayle Yamaha +1' 21" 49 4
8   José Lazo Yamaha +1' 22" 85 3
9   Yoshimi Matsumoto Yamaha +1' 23" 55 2
10   Rini van Kasteren Yamaha +1' 58" 23 1
11   Josef Hage Yamaha
12   José Tellevia Yamaha
13   Jacques Bolle Yamaha
14   Patrick de Radiguès Yamaha +1 ronde
15   Michel Steven Yamaha +1 ronde
16   Roger Kockelman Yamaha +1 ronde
17   Oronzo Memola Yamaha +1 ronde
18   Valerio Pessotto Yamaha +1 ronde
19   Reino Eskelinen Yamaha +1 ronde
20   Olivier Gauthier Yamaha +1 ronde
21   Graham Singer Yamaha +2 ronden
22   Hermano Sobral Yamaha +2 ronden
23   Jean-Marc Toffolo Kawasaki +8 ronden
DNF   Hermano Sobral Yamaha
DNF   Olivier Liégeois Yamaha
DNF   Hans Merkl Yamaha
DNF   José Moreno Yamaha
DNF   Roger Kockelmann Yamaha
DNF   Patrick de Radiguès Yamaha
DNF   Jean Claude Baele Yamaha
DNF   Jean-Marc Toffolo Yamaha
DNF   Richard Gauthier Yamaha
DNF   Oronzo Memola Yamaha
DNF   Graham Singer Yamaha
DNF   Guy Origer Yamaha
DNF   Valerio Pessotto Yamaha
DNF   Bert Struyk Yamaha
DNF   Michel Steven Yamaha
DNF   Reino Eskelinen Yamaha
DNS   Walter Villa Yamaha boycot
DNS   Didier de Radiguès Yamaha boycot
DNS   Randy Mamola Kawasaki boycot
DNS   Graziano Rossi Morbidelli boycot
DNS   Richard Hubin Yamaha boycot
DNS   Paolo Pileri Yamaha boycot
DNS   Vic Soussan Yamaha boycot
DNS   Sadao Asami Yamaha boycot
DNS   Eero Hyvärinen Yamaha boycot
DNS   Jean-François Baldé Kawasaki boycot
DNS   Kork Ballington Kawasaki boycot
DNS   Carlos Lavado Yamaha boycot
DNS   Klaas Hernamdt Yamaha boycot
DNS   Eric Saul Yamaha boycot
DNS   Hans Müller Yamaha boycot
DNS   Raymon Roche Yamaha boycot
DNS   Olivier Chevallier Yamaha boycot
DNS   Roland Freymond Yamaha boycot
DNS   Harald Bartol Yamaha boycot
DNS   Pentti Korhonen Yamaha boycot
DNS   Toni Mang Yamaha boycot

125cc-klasse

bewerken

Thierry Espié stond op de tweede plaats in het 125cc-wereldkampioenschap, maar hij kon niet rijden doordat hij in Assen een voet gebroken had. De andere kopmannen in het kampioenschap, Ángel Nieto, Maurizo Massimiani, Hans Müller, Walter Koschine en Gert Bender deden mee aan de boycot. De snelste start was voor Fernando González De Nicolás, maar na de vijfde ronde nam veteraan Barry Smith[3] de leiding over. Doordat zowel González De Nicolás als Ernst Fagerer uitvielen werd Martin van Soest achter Marcelino García derde.

Uitslag 125cc-klasse

bewerken
Pos. Coureur Merk Tijd Punten
1   Barry Smith Morbidelli 46' 59" 27 15
2   Marcelino García Morbidelli +23" 67 12
3   Martin van Soest Morbidelli +42" 54 10
4   Patrick Hérouard Morbidelli +46" 93 8
5   Jean-François Lecureux Morbidelli +50" 20 6
6   Paul Bordes Morbidelli +1' 06" 60 5
7   Anton Straver Morbidelli +1' 09" 51 4
8   François Granon Morbidelli +1' 27" 60 3
9   Jan Huberts MBA +1' 58" 83 2
10   René Rénier Morbidelli +1' 58" 99 1
11   Freddy Blaise Morbidelli
12   Jean-Claude Baele Honda
13   José de Faveri Honda +1 ronde
14   Ernst Fagerer Morbidelli +1 ronde
DNF   Fernando González De Nicolás onbekend
DNF   Henk van Kessel Condor
DNS   Ángel Nieto Minarelli boycot
DNS   Ricardo Tormo Bultaco boycot
DNS   Eugenio Lazzarini Morbidelli boycot
DNS   Hans Müller MBA boycot
DNS   Walter Koschine Fantic boycot
DNS   Gert Bender Bender boycot
DNS   Maurizio Massimiani MBA boycot
DNS   Harald Bartol Morbidelli boycot
DNS   Stefan Dörflinger Morbidelli boycot
DNS   Pier Paolo Bianchi Minarelli boycot
DNS   August Auinger Morbidelli boycot
DNS   Jean-Louis Guignabodet Morbidelli boycot
DNS   Bruno Kneubühler MBA boycot
DNS   Per Edvard Carlsson Morbidelli boycot
DNS   Matti Kinnunen MBA boycot

50cc-klasse

bewerken

Door het beperkte vermogen hadden de 50cc-rijders waarschijnlijk de minste problemen met het gladde asfalt in Francorchamps, maar de belangrijkste coureurs kwamen niet aan de start. De eerste startrij was dan ook leeg. Serge Julin, Claudio Lusuardi en Wolfgang Müller waren als snelste weg, maar toen Julin in de derde ronde de leiding nam viel hij hard bij Eau Rouge. Müller viel uit waardoor Henk van Kessel aan de leiding kwam. Rudi Kunz kwam nog even dicht bij hem, maar van Kessel nam weer afstand waarna Kunz te maken kreeg met Theo Timmer. In de zevende ronde schoof Timmer op naar de tweede plaats, maar hij kon van Kessel niet meer bedreigen.

Uitslag 50cc-klasse

bewerken
Pos. Coureur Merk Tijd Punten
1   Henk van Kessel Sparta 34' 23" 27 15
2   Theo Timmer Bultaco +20" 26 12
3   Rudolf Kunz Kreidler +24" 79 10
4   Jacky Hutteau ABF +28" 47 8
5   Ingo Emmerich Kreidler +38" 31 6
6   Enrico Cereda UFO 5
7   Ezio Saffiotti Paolucci 4
8   Gerhard Singer Kreidler 3
9   Rudi Oosting BGS 2
10   Cees van Dongen Kreidler 1
11   Joaquín Galí Bultaco +1' 32" 08
DNF   Serge Julin Kreidler val
DNF   Wolfgang Müller Kreidler val
DNS   Eugenio Lazzarini Van Veen-Kreidler boycot
DNS   Stefan Dörflinger Kreidler boycot
DNS   Ricardo Tormo Bultaco boycot
DNS   Gerhard Waibel Kreidler boycot
DNS   Patrick Plisson ABF boycot
DNS   Rolf Blatter Kreidler boycot
DNS   Hagen Klein Hess Spezial boycot
DNS   Peter Looijesteijn Kreidler boycot

Zijspanklasse B2A

bewerken

De zijspanrijders hadden minder problemen met het gladde asfalt in Spa-Francorchamps, behalve het feit dat de slicks niet goed op temperatuur kwamen. Er was een normaal startveld in de B2A-klasse. Siegfried Schauzu en Lorenzo Puzo mochten een ronde aan de leiding rijden, tot Rolf Biland/Kurt Waltisperg de eerste plaats overnamen. In de tiende ronde kwamen de hevig vechtende combinaties van Rolf Steinhausen/Kenny Arthur en Werner Schwärzel/Andreas Huber dicht bij en Steinhausen nam de leiding voor het eerst over. De volgende twee ronden ging Biland weer op kop, maar daarna wist Steinhausen definitief weg te rijden. Schwärzel crashte vier ronden voor het einde, waardoor Dick Greasley en John Parkins derde werden.

Uitslag zijspanklasse B2A

bewerken
Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd Punten
1   Rolf Steinhausen   Kenny Arthur KSA-Yamaha 51' 24" 94 15
2   Rolf Biland   Kurt Waltisperg Schmid-Yamaha 12
3   Dick Greasley   John Parkins Yamaha 10
4   Siegfried Schauzu   Lorenzo Puzo Busch-Yamaha 8
5   Alain Michel   Stuart Collins Seymaz-Yamaha 6
6   Mick Boddice   Mick Burns Yamaha 5
7   Otto Haller   Rainer Gundel Krauser-Yamaha 4
8   Hermann Huber   Bernhard Schappacher Krauser-Yamaha 3
9   Peter Frick   Pascal Mottier Yamaha 2
10   Walter Ohrmann   Erich Schmitz Yamaha 1
DNF   Werner Schwärzel   Andreas Huber Yamaha ongeval
DNF   Amedeo Zini   Andrea Fornaro Busch-König
DNF   Peter Campbell   Richard Goodwin Yamaha ongeval
DNF   Egbert Streuer   Johan van der Kaap Schmid-Yamaha
DNF   Cees Smit   Charles Vroegop Seymaz-Yamaha drijfstang
Vorige race:
TT Assen 1979
FIM wereldkampioenschap wegrace
31e seizoen (1979)
Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Zweden 1979

Vorige race:
Grand Prix-wegrace van België 1978
Grand Prix-wegrace van België Volgende race:
Grand Prix-wegrace van België 1980
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy