Józef Skrzek
Józef Franciszek[a] Skrzek (ur. 2 lipca 1948 w Michałkowicach[1][2]) – polski multiinstrumentalista, wokalista i kompozytor, starszy brat Jana Skrzeka.
 Józef Skrzek (2019) | |
| Imię i nazwisko |
Józef Franciszek[a] Skrzek |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
2 lipca 1948 |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Powiązania | |
| Zespoły | |
| SBB | |
| Odznaczenia | |
  
| |
| Strona internetowa | |
Życiorys
edytuj
Od najmłodszych lat pobierał lekcje gry na fortepianie. W 1967 ukończył średnią szkołę muzyczną w Katowicach w klasie fortepianu (drugi instrument – skrzypce).
W 1969 rozpoczął swoją karierę od tria Mariolaine & Swinging Soul Corporation, które towarzyszyło wokalistce z Indonezji Mariolaine. W tym samym czasie współpracował już z grupą Breakout oraz z mało znanymi grupami górnośląskimi Ślężanie i Ametysty.
Na początku 1970 został oficjalnie stałym członkiem zespołu Breakout, który wspomagał grając na pianinie, gitarze basowej oraz śpiewając. Wraz z zespołem nagrał płytę 70a. Po kłótni z Józefem Hajdaszem, podczas meczu piłkarskiego, opuścił zespół w grudniu 1970.
W 1971 roku założył zespół Silesian Blues Band, w którym poza nim grali Apostolis Anthimos (gitara) i Jerzy Piotrowski (perkusja). W latach 1972–1973 trzej muzycy współpracowali z Czesławem Niemenem, Helmutem Nadolskim i Andrzejem Przybielskim pod nazwą Grupa Niemen, nagrywając kolejno albumy:
- Strange Is This World (1972)
- Ode to Venus (bez udziału Nadolskiego i Przybielskiego) (1973)
- Niemen Vol. 1 i Niemen Vol. 2 (oba albumy połączono w reedycji CD jako „Marionetki”) (1973).
W 1974 reaktywował zespół Silesian Blues Band, który został przemianowany na SBB. W 1980 grupa rozpadła się, a Skrzek rozpoczął karierę solową (LPs: Pamiętnik Karoliny, Ojciec chrzestny Dominika, Ogród Luizy, Józefina itd). Przez następne lata zajmował się tworzeniem muzyki teatralnej i kościelnej, jednak co jakiś czas łączył się z muzykami tworząc na krótko zespoły bez większej historii, lub reaktywował SBB i występował okazjonalnie na różnych festiwalach. W 1993 gościnnie współpracował z zespołem Kat przy nagrywaniu albumu Ballady, grając na fortepianie utwory: „Legenda wyśniona”, „Delirium Tremens” i „Niewinność”.
Muzyk zaprzyjaźniony jest z michałkowicką Szkołą Podstawową nr 13, gdzie często gra i śpiewa podczas różnych uroczystości.
Często współpracuje z reżyserem Lechem Majewskim, z którym stworzył utwory muzyczne do filmów Majewskiego: Pokój saren (1997), Wojaczek (1999), Angelus (2001) oraz Młyn i krzyż (2010).
W 2005 został laureatem Nagrody im. Wojciecha Korfantego[3], a w 2008 – Cegły Janoscha, nagrody przyznawanej przez czytelników katowickiego wydania „Gazety Wyborczej” za rozsławianie Górnego Śląska.
30 czerwca 2012 w Bydgoszczy odbyła się premiera pierwszego polskiego opartego na zasadach Teatru Tworzenia, awangardowego oratorium „Terrarium” autorstwa Józefa Skrzeka i Jarosława Pijarowskiego.
W 2013 roku został laureatem złotego „Fryderyka” za całokształt osiągnięć artystycznych[4].
W sierpniu 2017 razem z J. Pijarowskim zostali laureatami nagrody ekspresjonistycznej FENIKS im. Tadeusza Micińskiego za ekspresję artystyczną i nowatorstwo formalne w bogatej twórczości muzycznej[5].
16 października 2017 roku z rąk wiceministra kultury Jarosława Sellina otrzymał złoty medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. 12 grudnia 2018 został odznaczony przez prezydenta Andrzeja Dudę Medalem Stulecia Odzyskanej Niepodległości[6]. W 2019 otrzymał Krzyż Wolności i Solidarności[7].
Dyskografia
edytuj
- 1979 – Pamiętnik Karoliny
- 1980 – Ojciec chrzestny Dominika
- 1981 – Józefina
- 1981 – Ogród Luizy (z Haliną Frąckowiak)
- 1982 – Wojna światów – następne stulecie – soundtrack do filmu Piotra Szulkina
- 1983 – Ambitus Extended (z Tomaszem Szukalskim)
- 1985 – Podróż w krainę wyobraźni
- 1987 – Kantata Maryjna
- 1989 – Live
- 1990 – Wracam
- 1993 – Twój dom wschodzącego słońca
- 1997 – Anioł się zwiastuje
- 1997 – Kantata Maryjna – Live
- 1997 – Kolędy
- 1997 – Pokój Saren (z Lechem Majewskim)
- 1998 – Czas (z Michałem Banasikiem)
- 1998 – Pokój Saren Piano
- 2001 – Dzwonią dzwoneczki, muzyka gra, a kolęda nadal trwa
- 2001 – Jesteś, który jesteś (z Wiesławem Komasą)
- 2002 – Koncert Świętokrzyski
- 2003 – Akustycznie
- 2003 – Epitafium Dusz – Koncert na cześć zaginionych...
- 2003 – Kantata Maryjna
- 2003 – U stóp krzyża
- 2005 – Planetarium (z Colinem Bassem)
- 2005 – Viator – Znak Pokoju
- 2006 – Maria z Magdali
- 2007 – La Tempete
- 2007 – Viator 1973–2007 (wydawnictwo zawierające 20 płyt Skrzeka z oficjalnej dyskografii, jak i niepublikowanych) – złota płyta[10]
- 2008 – Dwa Braty (z Janem Skrzekiem)
- 2013 – Terrarium: Organ Works (z Jarosławem Pijarowskim)
- 2013 – Terrarium: Live in Bydgoszcz (z Jarosławem Pijarowskim)
- 2013 – The dream Off Penderecki (z Teatrem Tworzenia)
- 2014 – Człowiek z Wysokiego Zamku (z Jarosławem Pijarowskim i Władysławem Komendarkiem)
- 2014 – The Stratomusica Suite (z Przemysławem Rudziem)
- 2015 – Tryptyk Bydgoski – część pierwsza Józef Skrzek „Kościół”[11]
- 2015 – Requiem dla chwil minionych (z Jarosławem Pijarowskim)
- 2016 – Live In Studio M (DVD – Video) – (Radio Opole – 16.12.2016)
- 2016 – Skrzek Kolędy (81–82)
- 2016 – Ela & Józef Skrzek – Kolędowo (EP)
- 2017 – Katharsis (A Small Victory) (z Teatrem Tworzenia)[12]
- 2017 – Stories z Krzysztofem „Pumą” Piaseckim.
- 2017 – Around The Worls In Eighty Moogs (nagrania koncertowe (2003–2009))
- 2017 – Maria Kantata (album zarejestrowano 7.10.2017 r. w Szt. Istvan Bazylika (Budapeszt)
- 2018 – Miłość – Józef Skrzek & Henryk Jan Bator
- 2019 – Living After Life (z Teatrem Tworzenia)
- 2020 – KANTATA MARYJNA (Koncert zarejestrowany 31 maja 2020 roku w Archikatedrze Chrystusa Króla w Katowicach w czasie pandemii, w pustej przestrzeni katedry.) PRK DVD001
- 2020 – Pandemonicon (z Teatrem Tworzenia)
- 2024 – Forbidden Archaeology (Opus 1,1) (z Teatrem Tworzenia)
- 2024 – Forbidden Archaeology (Opus 2,2) lamentation for civilization (you choose which one...) z Teatrem Tworzenia
Płyty i wydawnictwa poświęcone i dedykowane żonie artysty – Alinie:
- 2022 – Alina Skrzek – Marzenia VIA CD006
Zobacz też
edytujFilmografia
edytuj- Golem (1980, film fantastycznonaukowy, reżyseria: Piotr Szulkin), kompozytor, a także jako muzyk na planie programu telewizyjnego
- Ogród rozkoszy ziemskich (2003, dramat obyczajowy, reżyseria: Lech Majewski), kompozytor
- Historia polskiego rocka (2008, film dokumentalny, reżyseria: Leszek Gnoiński, Wojciech Słota)
Uwagi
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Leszek Gnoiński, Jan Skaradziński, Encyklopedia Polskiego Rocka, Warszawa: Świat Książki, 1997, s. 392, ISBN 83-7129-570-7, OCLC 43868642.
- ↑ Józef Skrzek – Biografia. skrzek.com. [dostęp 2015-05-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-19)]. (pol.).
- ↑ Laureaci Nagrody im. Wojciecha Korfantego w l. 2001–2010. [w:] Związek Górnośląski [on-line]. zg.org.pl, 2016-11-02. [dostęp 2019-08-16]. (pol.).
- ↑ Skrzek laureatem Złotego Fryderyka. ZPAV, 2013-02-17. [dostęp 2017-07-10].
- ↑ Informacja o przyznaniu nagrody Fenix 2017. wyborcza.pl, 09-08-2017. [dostęp 2017-08-10].
- ↑ Prezydent nadał Medale Stulecia Odzyskanej Niepodległości. prezydent.pl, 2018-12-12. [dostęp 2018-12-16].
- ↑ M.P. z 2019 r. poz. 306
- ↑ Józef Skrzek – Dyskografia. skrzek.com. [dostęp 2009-10-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-03-01)]. (pol.).
- ↑ Józef Skrzek – Płyty. skrzek.com. [dostęp 2015-05-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-19)]. (pol.).
- ↑ Złote płyty CD przyznane w 2007 roku [online], ZPAV [dostęp 2020-06-24].
- ↑ Informacja o płycie. [dostęp 2015-12-10].
- ↑ Informacja o albumie. Discogs.com. [dostęp 2017-07-06].