Museo nazionale del Risorgimento italiano
Museo nazionale del Risorgimento italiano – narodowe muzeum zjednoczenia Włoch (wł. Risorgimento) zlokalizowane w Palazzo Carignano w centrum Turynu (Włochy).
 Gmach muzeum – Palazzo Carignano | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres |
Via Accademia delle Scienze 5, 10123 Turyn – Crocetta Centre |
| Data założenia |
1878 |
| Zakres zbiorów |
eksponaty związane z historią Włoch XVIII-XX wieku |
Położenie na mapie Turynu  | |
Położenie na mapie Włoch  | |
Położenie na mapie Piemontu  | |
 45°04′07,8301″N 7°41′09,1910″E/45,068842 7,685886
| |
| Strona internetowa | |
Historia i ekspozycja
edytuj
Placówka w Turynie jest najstarszym i najbardziej znanym muzeum zjednoczenia Włoch, a jednocześnie jedynym, które ze względu na jakość i wielkość zbiorów, ma status narodowego[1]. Od 1908 do lat 30. XX wieku, mieściła się w Mole Antonelliana[2].
Muzeum powstało w 1878 roku[3]. Ekspozycja rozlokowana jest w trzydziestu salach i ukazuje proces zjednoczenia Włoch na tle wydarzeń europejskich (m.in. Republika Włoska z lat 1802–1805, okres okupacji francuskiej i wojny napoleońskie, działalność karbonariuszy, rozwój burżuazji i liberalizmu, statut albertyński, Wiosna Ludów, pierwsza wojna o niepodległość z lat 1848-1849, wygnanie i śmierć Karola Alberta, wojna krymska, Kongres Paryski, druga wojna o niepodległość, aneksje, plebiscyty z lat 1859-1860, narodziny królestwa, zdobycie Rzymu, rekonstrukcja gabinetu Camillo Cavoura, postać i znaczenie Garibaldiego, Włochy do wybuchu I wojny światowej). Integralną częścią ekspozycji jest sala Parlamentu Subalpejskiego z 1898 i Nowa Izba Deputowanych Królestwa Włoch, która nie została nigdy użyta do celów parlamentarnych z uwagi na przeniesienie stolicy królestwa z Turynu najpierw do Florencji, a potem do Rzymu[4].
Układ placówki daje możliwość wyboru różnych ścieżek zwiedzania, w zależności od posiadanego czasu i zainteresowania poszczególnymi tematami. Każda ze ścieżek może być zwiedzana z użyciem audioprzewodników[5].
Polonica
edytujW muzeum obecne są polonica (np. portrety polskich artystów i bohaterów narodowych, m.in. Tadeusza Kościuszki, księcia Józefa Poniatowskiego, czy Adama Mickiewicza). Emitowane filmy traktują też o rozbiorach Polski, powstaniach narodowych, insurekcji kościuszkowskiej, czy prześladowaniach przez zaborców bohaterów walczących o niepodległość Polski[6].
Biblioteka
edytujPrzy muzeum funkcjonuje biblioteka specjalizująca się w historii okresu Risorgimento, której idea narodziła się wraz z aktem powołania placówki. Rozwinęła się ona poprzez ukierunkowane zakupy i dużą liczbę darowizn. Wyjątkowo interesujący jest zbiór historycznych gazet, który stanowi jeden z najlepszych we Włoszech[3].
Galeria
edytuj-
Wejście -
Hol -
-
Nowa Izba Deputowanych Królestwa Włoch
Zobacz też
edytuj- pomnik Karola Alberta w Turynie (przed muzeum)
Przypisy
edytuj- ↑ Museo Nazionale del Risorgimento Italiano | Visita virtuale a Palazzo Carignano [online], 2011.museorisorgimentotorino.it [dostęp 2022-11-03].
- ↑ Museo Torino, Mole Antonelliana - MuseoTorino [online], www.museotorino.it [dostęp 2022-11-03] (wł.).
- ↑ a b Museo Risorgimento | Biblioteca - Archivi Storici - Gabinetto iconografico [online], 2011.museorisorgimentotorino.it [dostęp 2022-11-03].
- ↑ Musée National du Risorgimento italien. La visite commence, folder muzeum, Turyn, 2022 (fr.)
- ↑ Visita al Museo Nazionale del Risorgimento | Torino, Palazzo Carignano [online], 2011.museorisorgimentotorino.it [dostęp 2022-11-03].
- ↑ Polacy we Włoszech, Znany-nieznany Turyn: Museo del Risorgimento: lekcja włoskiej, polskiej i europejskiej historii [online], Polacy we Włoszech - wiadomości online, 28 stycznia 2022 [dostęp 2022-11-26] (pol.).