Ptolemeusz z Mauretanii
król Mauretanii
Ptolemeusz z Mauretanii (gr. Ptolemajos) (ur. 1 p.n.e., zm. 40 n.e.) – król Mauretanii w latach 23–40[1].
| |
| król Mauretanii | |
| Okres |
od 23 n.e. |
|---|---|
| Dane biograficzne | |
| Data urodzenia | |
| Data śmierci |
40 n.e. |
| Ojciec | |
| Matka | |
Ptolemeusz był synem króla Juby II i Kleopatry Selene, córki królowej Egiptu Kleopatry VII i Marka Antoniusza. Zasiadał na tronie mauretańskim jako następca Juby w latach 23–40. Został zabity z rozkazu cesarza Kaliguli. Powodem uśmiercenia była zazdrość Kaliguli o to, że Ptolemeusz pokazał się publicznie w bardziej okazałym płaszczu niż cesarz[2]. Jego królestwo Kaligula włączył do cesarstwa jako prowincję Mauretanię, podzieloną później przez Klaudiusza na dwie: Mauretania Caesariensis i Mauretania Tingitana. Był po kądzieli ostatnim przedstawicielem dynastii Ptolemeuszy[3][1].
Przypisy
edytuj- ↑ a b Kwiatkowski 2002 ↓, s. 971.
- ↑ Swetoniusz ↓, Kaligula 35.
- ↑ Świderkówna 2008 ↓, s. 242.
Bibliografia
edytuj- Źródła
- Gajusz Swetoniusz Trankwillus: Żywoty cezarów. Przekład i wstęp Janina Niemirska-Pliszczyńska, przedmowa Józef Wolski. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1987. ISBN 83-04-01648-6.
- Opracowania
- Sally-Ann Ashton: Ostatnie królowe Egiptu. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona, 2006. ISBN 83-11-10557-X.
- Bogusław Kwiatkowski: Poczet faraonów: życie, legenda, odkrycia. Warszawa: Wydawnictwo Iskry, 2002. ISBN 83-207-1677-2.
- Anna Świderkówna: Siedem Kleopatr. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2008. ISBN 978-83-01-15489-9.