Zakon Braci Mniejszych Konwentualnych

Zakon Braci Mniejszych Konwentualnych (łac. Ordo Fratrum Minorum Conventualium, siglum: OFMConv, pot. franciszkanie, franciszkanie konwentualni, franciszkanie czarni) – katolicka wspólnota zakonna z grupy zakonów żebrzących, z rodziny franciszkańskiej, założona w 1209 przez św. Franciszka z Asyżu. Liczy ponad 4 tys. braci, z których 1/4 stanowią Polacy. Do wspólnoty należą na równych prawach zarówno kapłani, jak i bracia laicy. Kościół zalicza Braci Mniejszych Konwentualnych do instytutów kleryckich.

Franciszkanie
Dewiza: Pax et Bonum / Pokój i Dobro
Herb zakonu
Pełna nazwa

Zakon Braci Mniejszych Konwentualnych

Nazwa łacińska

Ordo Fratrum Minorum Conventualium

Skrót zakonny

OFMConv.

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Założyciel

św. Franciszek z Asyżu

Data założenia

1209

Data zatwierdzenia

1517 wyodrębnienie

Przełożony

Carlos Alberto Trovarelli

Liczba członków

4 408 (2008)[1]

Strona internetowa

Zakon ten dzieli pochodzenie od św. Franciszka i Regułę z dwoma innymi: Zakonem Braci Mniejszych, zwanych w Polsce potocznie: franciszkanami, franciszkanami brązowymi, bernardynami, reformatami oraz Zakonem Braci Mniejszych Kapucynów, zwanych krótko kapucynami. Prócz nich istnieją mniejsze instytuty zakonne opierające się o Regułę św. Franciszka. Do nich wszystkich odnosi się nazwa: I Zakon franciszkański.

Zakon posiada wiele potocznych nazw. W Polsce do nazwy franciszkanie dodaje się czasem przymiotnik: konwentualni, albo czarni. W krajach angielskojęzycznych funkcjonuje nazwa greyfriars (szarzy bracia), w Niemczech: die Minoriten (minoryci).

Strój zakonny

edytuj

Strój zakonny to czarny lub szary habit, przepasany białym sznurem (łac. cingulum) oraz kaptur z pelerynką.

Historia

edytuj

Zakon w Polsce

edytuj

Pierwsi franciszkanie pojawili się na ziemiach polskich w 1236 we Wrocławiu. Z końcem średniowiecza istniała już siatka klasztorów obejmujących całą Koronę Polską. Wskutek podziałów w łonie Zakonu cała prowincja polska przyjęła konwentualizm.

W ciągu wieków franciszkanie konwentualni wydali jednego świętego i kilku błogosławionych. Byli to m.in.: bł. Jakub Strzemię, bł. Rafał Chyliński. Największy wpływ na zakon i na cały Kościół polski miał św. Maksymilian Kolbe, który pod koniec I wojny światowej założył związany z duchowością franciszkańską ruch o nazwie Rycerstwo Niepokalanej (w 1917) oraz będący jego centralą klasztor w Niepokalanowie (w 1927). Działalność apostolska tego ośrodka zaowocowała licznymi inicjatywami, m.in.: Radiem Niepokalanów, Telewizją Niepokalanów, telewizją internetową FranciszkanieTV czy franciszkańskim wydawnictwem (WOF).

Prowincje Zakonu w Polsce

edytuj
  1. Prowincja św. Antoniego z Padwy i bł. Jakuba Strzemię w Krakowie, założona w 1517;
  2. Prowincja Matki Bożej Niepokalanej w Warszawie[2], założona w 1939;
  3. Prowincja św. Maksymiliana Marii Kolbego w Gdańsku, założona w 1986.

Przypisy

edytuj
  1. Dane statystyczne dotyczące franciszkanów konwentualnych (OFMConv) w świecie i w Polsce, Franciszkanie w liczbach, Franciszkanie.pl-Serwis Informacyjny
  2. http://www.franciszkanie-warszawa.pl/ Prowincja Franciszkanów Matki Bożej Niepokalanej w Warszawie
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy