Przejdź do zawartości

Alaksiej Ihnaszou

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Aleksiej Ignaszow)
Alaksiej Ihnaszou
Аляксей Ігнашоў
Ilustracja
Pseudonim

Czerwony Skorpion

Data i miejsce urodzenia

18 stycznia 1978
Mińsk, ZSRR

Obywatelstwo

Białoruś

Wzrost

196 cm

Masa ciała

116 (2010) kg

Styl walki

boks tajski

Bilans walk zawodowych
Liczba walk

37

Zwycięstwa

27

Przez nokauty

17

Porażki

10

Alaksiej Ihnaszou (białorus. Аляксей Ігнашоў, ros. Алексей Игнашов, Aleksiej Ignaszow; ur. 18 stycznia 1978) – białoruski kickbokser, zawodnik K-1, czterokrotny mistrz świata muay thai. Jest znany z eleganckiego, technicznego stylu walki oraz nokautujących ciosów kolanami.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Muay Thai

[edytuj | edytuj kod]

Jest uznawany za jednego z najlepszych przedstawicieli białoruskiej szkoły muay thai. Jest wychowankiem renomowanego mińskiego klubu Chinuk Gym. W 1998 roku został mistrzem Europy organizacji WPKL. W latach 1999–2000 zdobył cztery tytuły mistrza świata ISKA i WMC.

W 2000 roku wygrał preliminaryjny turniej K-1 w Mińsku, kończąc wszystkie walki przez nokaut. Sukces ten zaowocował zaproszeniem do udziału w turnieju w Nagoi, który był eliminacją do Finału K-1 World GP 2001 w Tokio. Ignaszow wygrał wszystkie swoje walki, zdobywając nominację.

W ćwierćfinale finałowego World GP znokautował ciosem kolanem Duńczyka Nicholasa Pettasa. W półfinale uległ jednak mistrzowi świata karate Kyokushin, Francisco Filho. Mimo porażki, Białorusin zdobył znaczną popularność, stając się czołowym kickbokserem świata młodego pokolenia. W ciągu następnych dwóch lat pokonał m.in. Cyrila Abidi, Petera Aertsa oraz Mike’a Bernardo.

Zwycięstwo nad Bernardo dało Ignaszowowi miejsce w Finale K-1 World GP 2003. Wielu ekspertów upatrywało w Białorusinie faworyta turnieju i nowego mistrza K-1. Nie spełnił on jednak pokładanych w nim nadziei i odpadł już w pierwszej, ćwierćfinałowej walce z Aertsem.

Następny rok był wyjątkowo pracowity dla Białorusina, gdyż walczył nie tylko w K-1, ale również dla organizacji Hero’s (na zasadach MMA) oraz It’s Showtime. Na gali tej ostatniej znokautował późniejszego czterokrotnego mistrza K-1 Semmy’ego Schilta.

Rok 2005 to pasmo niepowodzeń Ignaszowa. Cztery porażki z rzędu (z Remy Bonjaskym oraz niżej notowanymi Bjornem Bregym, Peterem Grahamem i Noboru Uchidą) oraz kontuzja kolana i problemy z nadwagą sprawiły, że wypadł z czołówki K-1.

W 2008 roku podpisał kontrakt na walki w cyklu KO World Series, ale zdążył stoczyć tylko jeden (przegrany) pojedynek zanim organizacja ta zbankrutowała. Następnie walczył bez znaczących sukcesów dla mniejszych organizacji. Do K-1 powrócił w kwietniu 2010 roku, gdy na gali w Jokohamie stoczył przegrany pojedynek z Badrem Hari. Miesiąc później wziął udział w roli jednego z faworytów w GP Wschodniej Europy w Bukareszcie, będącej eliminacją do Finału K-1 WGP. Wygrał dwa pierwsze pojedynki, jednak odnowiona kontuzja kolana zmusiła go do wycofania się z walki finałowej.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]

Profil i lista walk na oficjalnej stronie K-1

pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy