Przejdź do zawartości

North American Soccer League

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z NASL)
North American Soccer League
Państwo

 Stany Zjednoczone
 Kanada

Oficjalny skrót

NASL

Dyscyplina

piłka nożna

Data założenia

1967

Data rozwiązania

1985

Rozgrywki
Liczba drużyn

24

Zwycięzcy
Pierwszy zwycięzca

Atlanta Chiefs

Ostatni zwycięzca

Chicago Sting (1984)

Najwięcej zwycięstw

New York Cosmos (5)

Ten artykuł dotyczy amerykańskiej ligi piłkarskiej istniejącej w latach 1968–1984. Zobacz też: North American Soccer League (od 2011).

North American Soccer League (NASL) – nieistniejąca już liga zawodowa znajdująca się na najwyższym szczeblu rozgrywek w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie. Istniała ona w latach 1968–1984.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W 1967 roku wystartowały dwie piłkarskie ligi w USA: United Soccer Association i NPSL. NPSL miało podpisać kontrakt telewizyjny z CBS, ale liczba transmitowanych meczów nie zgadzała się z warunkami umowy, w związku z tym w 1968 obie ligi połączyły się w jedną ligę North American Soccer League (NASL), która przetrwała do 1984 roku.

Wpływ na popularność NASL miały sukcesy powstałego w 1971 roku New York Cosmos, w którym grali światowej klasy piłkarze m.in. Pele, Franz Beckenbauer, Johan Cruyff, Johan Neeskens. Spowodowało to przybycie do ligi NASL innych znanych piłkarzy m.in. Eusebio, Kazimierz Deyna.

W późniejszym okresie popularność ligi NASL zaczęła słabnąć, a właściciele klubu chcąc dorównać sukcesom New York Cosmos, wydawali duże sumy pieniędzy na piłkarzy, które niestety były tylko ich stratą.

Władze ligi NASL wówczas kłóciły się z władzami MISL o wynagrodzenia, niską frekwencję i brak zainteresowania ze strony amerykańskich stacji telewizyjnych[1].

Władze ligi NASL planowały rozegranie rozgrywek w sezonie 1985, ale Chicago Sting, Minnesota Strikers, New York Cosmos i San Diego Sockers przeszły do MISL[2]. W dniu 28 marca 1985 roku, NASL zawiesiła działalność, kiedy tylko Toronto Blizzard i Minnesota Strikers były zainteresowane dalszą grą w lidze NASL[3]. W tym czasie planowano wznowienie ligi w 1986 roku[4].

Jedną z głównych przyczyn rozwiązania ligi było odebranie Kolumbii roli gospodarza Mistrzostw Świata w 1986 roku na rzecz Meksyku.

Obecnie niewiele drużyn zostało na piłkarskiej mapie USA. W obecnej najwyższej klasie rozgrywkowej w kraju Major League Soccer (MLS) występują: Portland Timbers, San Jose Earthquakes, Seattle Sounders i Vancouver Whitecaps.

Progresja NASL
Sezon Drużyny Liczba meczów
1968 17 drużyn 32 mecze
1969 5 drużyn 16 meczów
1970 6 drużyn 24 mecze
1971 8 drużyn
1972 14 drużyn
1973 9 drużyn 19 meczów
1974 15 drużyn 20 meczów
1975 20 drużyn 22 mecze
1976
1977 18 drużyn 26 meczów
1978 24 drużyny 30 meczów
1979
1980 32 drużyny
1981 21 drużyn
1982 14 drużyn
1983 12 drużyn 30 meczów
1984 9 drużyn 24 mecze

Mistrzowie NASL

[edytuj | edytuj kod]

Sezon

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Mistrz Wicemistrz Król strzelców (Liczba goli) Trener mistrzów
1968 Atlanta Chiefs San Diego Toros Polska Janusz Kowalik (30) Walia Phil Woosnam
1969 Kansas City Spurs Atlanta Chiefs Kaizer Motaung (30) Janos Bedl
1970 Rochester Lancers Washington Darts Grecja Kirk Apostolidis (30) Włochy Sal DeRosa
1971 Dallas Tornado Atlanta Chiefs Stany Zjednoczone Carlos Metidieri (19) Anglia Ron Newman
1972 New York Cosmos St. Louis Stars Bermudy Randy Horton (9) Stany Zjednoczone Gordon Bradley
1973 Philadelphia Atoms Dallas Tornado Stany Zjednoczone Kyle Rote Jr. (18) Stany Zjednoczone Al Miller
1974 Los Angeles Aztecs Miami Toros Stany Zjednoczone Paul Child (20) Albania Alex Perolli
1975 Tampa Bay Rowdies Portland Timbers Trynidad i Tobago Steve David (21) Włochy Eddie Firmani
1976 Toronto Metros-Croatia Minnesota Kicks Włochy Giorgio Chinaglia (19) Domagoj Kapetanović
1977 New York Cosmos Seattle Sounders Trynidad i Tobago Steve David (24) Włochy Eddie Firmani
1978 New York Cosmos Tampa Bay Rowdies Włochy Giorgio Chinaglia (30) Włochy Eddie Firmani
1979 Vancouver Whitecaps Tampa Bay Rowdies Chile Oscar Fabbiani (26) Anglia Tony Waiters[5]
1980 New York Cosmos Fort Lauderdale Strikers Włochy Giorgio Chinaglia (32) Niemcy Hennes Weisweiler
& Turcja Yasin Özdenak
1981 Chicago Sting New York Cosmos Włochy Giorgio Chinaglia (32) Stany Zjednoczone Willy Roy
1982 New York Cosmos Seattle Sounders Włochy Giorgio Chinaglia (32) Brazylia Júlio Mazzei
1983 Tulsa Roughnecks Toronto Blizzard Paragwaj Roberto Cabañas (28) Walia Terry Hennessey
1984 Chicago Sting Toronto Blizzard Steve Zungul (24) Stany Zjednoczone Willy Roy

Osiągnięcia według klubów

[edytuj | edytuj kod]
Klub Zwycięstwa Finały Zwycięstwa w sezonach
New York Cosmos 5 1 1972, 1977, 1978, 1980, 1982
Chicago Sting 2 0 1981, 1984
Atlanta Chiefs 1 2 1968
Tampa Bay Rowdies 1 2 1975
Toronto Metros/Blizzard 1 2 1976
Dallas Tornado 1 1 1971
Kansas City Spurs 1 0 1969
Rochester Lancers 1 0 1970
Philadelphia Atoms 1 0 1973
Los Angeles Aztecs 1 0 1974
Vancouver Whitecaps 1 0 1979
Tulsa Roughnecks 1 0 1983
Seattle Sounders 0 2 –
San Diego Toros 0 1 –
Washington Darts 0 1 –
St. Louis Stars 0 1 –
Miami Toros 0 1 –
Portland Timbers 0 1 –
Minnesota Kicks 0 1 –
Fort Lauderdale Strikers 0 1 –

Mistrzowie halowego NASL

[edytuj | edytuj kod]

Sezon

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Mistrz Wicemistrz Król strzelców Trener mistrzów
1971 Dallas Tornado Rochester Lancers Stany Zjednoczone Mike Renshaw
Stany Zjednoczone Jim Benedek
Kanada Dragan Popović		 Anglia Ron Newman
1975 San Jose Earthquakes Tampa Bay Rowdies Stany Zjednoczone Paul Child Ivan Toplak
1976 Tampa Bay Rowdies Rochester Lancers Stany Zjednoczone Juli Veee Włochy Eddie Firmani
1979 Dallas Tornado Tampa Bay Rowdies Szkocja Jim Ryan Stany Zjednoczone Al Miller
1979–80 Tampa Bay Rowdies Memphis Rogues David Byrne Anglia Gordon Jago
1980–81 Edmonton Drillers Chicago Sting Karl-Heinz Granitza Finlandia Timo Liekoski
1981–82 San Diego Sockers Tampa Bay Rowdies Stany Zjednoczone Juli Veee Anglia Ron Newman
1983 Tampa Bay Rowdies Montreal Manic Anglia Laurie Abrahams
Kanada Dale Mitchell		 Stany Zjednoczone Al Miller
1983–84 San Diego Sockers New York Cosmos Steve Zungul Anglia Ron Newman

Osiągnięcia według klubów

[edytuj | edytuj kod]
Klub Zwycięstwa Finały Zwycięstwa w sezonach
Tampa Bay Rowdies 3 3 1976, 1980, 1983
Dallas Tornado 2 0 1971, 1979
San Diego Sockers 2 0 1982, 1984
San Jose Earthquakes 1 0 1975
Edmonton Drillers 1 0 1981
Rochester Lancers 0 1 –
Memphis Rogues 0 1 –
Chicago Sting 0 1 –
Montreal Manic 0 1 –
New York Cosmos 0 1 –

Drużyny NASL 1968–84

[edytuj | edytuj kod]
Pierwszy sezon Drużyna Sukcesor Ostatni sezon
1968 Atlanta Chiefs Atlanta Apollos (1973) 1973
1968 Baltimore Bays 1969
1968 Boston Beacons 1968
1968 Chicago Mustangs 1968
1968 Cleveland Stokers 1968
1968 Dallas Tornado 1981
1968 Detroit Cougars 1968
1968 Houston Stars 1968
1968 Los Angeles Wolves 1968
1968 Kansas City Spurs 1970
1968 New York Generals 1968
1968 Oakland Clippers 1968
1968 San Diego Toros 1968
1968 St. Louis Stars California Surf (1977/81) 1981
1968 Toronto Falcons 1973
1968 Vancouver Royals 1968
1968 Washington Whips 1968
1970 Rochester Lancers 1980
1970 Washington Darts Miami Gatos (1972)
Miami Toros (1973/76)
Fort Lauderdale Strikers (1977/83)
Minnesota Strikers (1983/84) 		1984
1971 Montreal Olympique 1974
1971 New York Cosmos 1984
1971 Toronto Metros Toronto Metros-Croatia (1975/78)
Toronto Blizzard (1978–1984) 		1984
1973 Philadelphia Atoms 1976
1974 Baltimore Comets San Diego Jaws (1976)
Las Vegas Quicksilver (1977)
San Diego Sockers (1978–1984) 		1984
1974 Boston Minutemen 1976
1974 Denver Dynamos Minnesota Kicks (1976–1981) 1981
1974 Los Angeles Aztecs 1981
1974 San Jose Earthquakes Golden Bay Earthquakes (1983–1984) 1984
1974 Seattle Sounders 1983
1974 Vancouver Whitecaps 1984
1974 Washington Diplomats 1980
1975 Chicago Sting 1984
1975 Hartford Bicentennials Connecticut Bicentennials (1977)
Oakland Stompers (1978)
Edmonton Drillers (1979–1982) 		1982
1975 Portland Timbers 1982
1975 San Antonio Thunder Team Hawaii (1977)
Tulsa Roughnecks (1978–1984) 		1984
1975 Tampa Bay Rowdies 1984
1978 Colorado Caribous Atlanta Chiefs (1979–1981) 1981
1978 Detroit Express Washington Diplomats (1980–1981) 1981
1978 Houston Hurricane 1980
1978 New England Tea Men Jacksonville Tea Men (1981–1982) 1982
1978 Memphis Rogues Calgary Boomers (1980–1981) 1981
1978 Philadelphia Fury Montreal Manic (1981–1983) 1983
1983 Team America 1983

Komisarze

[edytuj | edytuj kod]
  • 1967: Dick Walsh (USA)
  • 1967: Ken Macker (NPSL)
  • 1968: Walsh and Macker (współkomisarze)
  • 1969–83: Phil Woosnam
  • 1983–84: Howard J. Samuels
  • 1984–85: Clive Toye

Nagrody indywidualne

[edytuj | edytuj kod]
Sezon MVP Odkrycie Trener
1968 Polska Janusz Kowalik Kaizer Motaung Walia Phil Woosnam
1969 Urugwaj Cirilo Fernandez Urugwaj Cirilo Fernandez Węgry Janos Bedl
1970 Stany Zjednoczone Carlos Metidieri Stany Zjednoczone Jim Leeker Włochy Sal DeRosa
1971 Stany Zjednoczone Carlos Metidieri Bermudy Randy Horton Anglia Ron Newman
1972 Bermudy Randy Horton Stany Zjednoczone Mike Winter Polska Kazimierz Frankiewicz
1973 Trynidad i Tobago Warren Archibald Stany Zjednoczone Kyle Rote Jr. Stany Zjednoczone Al Miller
1974 Anglia Peter Silvester Stany Zjednoczone Doug McMillan Szkocja John Young
1975 Trynidad i Tobago Steve David Stany Zjednoczone Chris Bahr Anglia John Sewell
1976 Brazylia Pelé Stany Zjednoczone Steve Pecher Włochy Eddie Firmani
1977 Franz Beckenbauer Stany Zjednoczone Jim McAlister Anglia Ron Newman
1978 Anglia Mike Flanagan Stany Zjednoczone Gary Etherington Anglia Tony Waiters
1979 Holandia Johan Cruyff Stany Zjednoczone Larry Hulcer Finlandia Timo Liekoski
1980 Anglia Roger Davies Stany Zjednoczone Jeff Durgan Anglia Alan Hinton
1981 Włochy Giorgio Chinaglia Stany Zjednoczone Joe Morrone Jr. Stany Zjednoczone Willy Roy
1982 Anglia Peter Ward Stany Zjednoczone Pedro DeBrito Irlandia Johnny Giles
1983 Paragwaj Roberto Cabanas Stany Zjednoczone Gregg Thompson Dragan Popović
1984 Steve Zungul Stany Zjednoczone Roy Wegerle Anglia Ron Newman

Najpopularniejsi gracze NASL

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Soccer It flourishes for participants, but suffers at gate [dostęp 1983-12-18] (ang.).
  2. ↑ MISL takes four NASL teams [dostęp 1984-08-31] (ang.).
  3. ↑ NASL down to two teams, Ducks won’t play for this season [dostęp 1985-03-29] (ang.).
  4. ↑ „NASL suspends operations for 1985” page 1D Minneapolis Star and Tribune March 29, 1985.
  5. ↑ Tony Waiters. [dostęp 2012-08-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-06-04)].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Piłka nożna w Kanadzie
Reprezentacje
mężczyźni
kobiety
Rozgrywki ligowe
mężczyźni
wspólnie z USA
dawne
kobiety
Rozgrywki pucharowe
mężczyźni
kobiety
Rozgrywki młodzieżowe
Nagrody i wyróżnienia
Inne

Kanada

Piłka nożna w Stanach Zjednoczonych
Reprezentacje
mężczyźni
kobiety
Rozgrywki ligowe
mężczyźni
dawne
D2 Pro League
USL First Division
USL Second Division
USL Second Division
A-League
NASL
kobiety
dawne
Women’s United Soccer Association
Women’s Professional Soccer
W-League
WPSL Elite League
Women’s Premier Soccer League
USASA
Rozgrywki pucharowe
mężczyźni
turnieje międzyn.
kobiety
turnieje międzyn.
Rozgrywki młodzieżowe
Nagrody i wyróżnienia
Inne

Stany Zjednoczone

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=North_American_Soccer_League&oldid=75521827”
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy