A To Z India - March 2024
A To Z India - March 2024
A To Z India - March 2024
Kothamangalam Subbu
A Man of Multiple Talents
Scriptwriter, Composer, Lyricist
Born on 10th November 1910
Indian Culture ● Indian Art ● Indian Lifestyle ● Indian Religion
Submit your artwork, articles & essays to the
e.mail id: editor.indira@gmail.com
08
different culture.
inside
GRAPHICS ENGINEER:
CELLULAR JAIL IN ANDAMAN: Chandra
THE STORIES OF HORROR
A visit to the Cellular Jail, Editorial Office:
Kalapaani, comes as a morbid E002, Premier
shock in Paradise. It was here, Grihalakshmi
that hundreds of freedom Apartments,
fighters were jailed, tortured, Elango Nagar South,
maimed and boxed inside an Virugambakkam,
unthinkable life. A TO Z INDIA: Editorial Address Chennai - 600092,
Tamil Nadu, India.
Communication Details:
MOBILE: +91-7550160116
e.mail id:
editor.indira@gmail.com
Disclaimer:
A TO Z INDIA Magazine
has made a constant care
to make sure that
content is accurate on
the date of publication.
The views expressed in
the articles reflect the
author(s) opinions.
Sri Ramakrishna Jayanti 2024 date is March 12 as per Hindu Tithi. Dwitiya Tithi Begins - 10:44 AM on Mar
11, 2024; Dwitiya Tithi Ends - 07:13 AM on Mar 12, 2024.
Poomodal is the ritual of embellishing the idol with fresh Chetthy flowers, while the second ritual is about
breaking coconuts into two equal parts before the goddess by the priest. It is believe that by performing the
ritual of Muttarukkal, the Goddess removes all the hurdles from the life of her devotees. If the offered
coconut is not broken into two equal halves, then other fresh coconuts are broken until one is not broken
into considered manner - making sure the obstacle is gone away due to the kindness of Durga Devi.
Mukasura, a devil took the form of a wild boar and started thrashing the plants and shrubs around the
Arjuna, while he was in deep meditation. Both Arjuna and Lord Shiva shot the wild boar and then argued
over whose arrow killed the animal. Finally, they decided to fight against each other using bow and
declared that the winner will get the honor of hunting the wild boar. Both indulged in a battle that grew
violent, in which Arjuna was defeated. Downhearted by the defeat, Arjuna started praying. He started
flowering a big stone, by assuming it the incarnation of Goddess Parasakthi. He was surprised to see the
flowers were falling on the feet of Lord Shiva and Devi Parvathy. Both were very happy to see Arjuna’s
dedication towards them and blessed him with the arrow.
Key Features:
Every year, thousands of devotees come to Kadampuzha Temple
to seek the blessings of Goddess Durga. The Muttarukkal ritual
is performed only in the morning between 5 am and 7 am, while
the Poomoodal ritual is done between 9 am and 11 am. After
completing these two main rituals, the temple is closed.
Thereafter, it is opened to the devotees at 6 pm and soon closes
at 7 pm. Food offering or Annadaanam is done at the temple
everyday. Entering into the temple makes the devotees forget
all their worries and gives them the much-needed positive
energy to live the life contently.
Karthikai Day of the Vrishchikam Month is grandly celebrated here. Like any other temple in Kerala,
Kadampuzha Devi Temple also has some special and influential days to visit. These include Tuesdays,
Fridays and Sundays.
How to Reach:
Kadampuzha Temple is easily reachable from Calicut Airport, which is the nearest. There are also nearby
railway stations like Thirur and Kuttippuram. Both stations are 18 km away from the temple. Buses can also
be good options to reach the temple. There are few buses that run direct to the temple. These buses can be
taken from Guruvayur, Calicut, Manjeri, Palghat, and Nilambur. If one wishes to board bus from other
places, then it is required to get down in Vettichira on NH 17, from where autorikshaws can be hired to reach
the Kadampuzha Devi Temple, which is just 2 km away.
If you hail from Tamil Nadu and were particularly young during the 1950s and 60s it's impossible for you
to forget the name Kothamangalam Subbu of the Tamil film industry. If you don't, let's find out who this
Padma Shri recipient was?
Kothamangalam Subbu was a man of multiple talents which included being a scriptwriter a composer,
lyricist, folklore at sport and a fine connoisseur of arts and literature. He was born on 10th November 1910
near Pattukkottai, Tamil Nadu. His education remains limited to standards 7 and 8, proof that education has
little to do with creativity. He worked as an accountant. However, he found an invisible force pulling him
towards the film industry. His friend, Kothamangalam Cheenu who was an actor recommended him to
studios. By the 1930s, the blossoming Tamil Industry found he was a natural at everything and he started
receiving roles. Subbu's production house was later renamed 'Gemini Studio'. More or less Subbu had a great
role in putting Gemini Studio on the map of World theatre.
Even with no higher education, he decided to learn English on his own. He started reading books and
mastered it by the time he became a well-known figure. He wasn't one of those people who you would call-
'Jack of all trades and master of none.' Subbu mastered each and every aspect of his versatile roles. As a
folklore artist, under the pen name of Kalaimani, he presented many Villuppattu, Harikatha and
Therukkoothu programmes on a variety of subjects such as Gandhi Mahan Kathai which narrated the entire
life of Mahatma Gandhi in folklore form and Dasavatharam. As a lyricist, he has written many songs for
Germini studios' movies. His songs were somewhat controversial however popular since he loved writing
about satires. His songs from 'Amma Pasikkuthe’ to ‘Mylapore Vikkalaththu ' shows his amazing range. Even
his poem has received tributes from veterans like Ki.Va.Ja., TK Chidamabaranatha Mudaliar and Editor Va.
Ra of Manikkodi. As a director, Subbu directed the epic film of Avvaiyar, whose lead actor was K.B
Sundarambal, a great artist of that time. He also cast his wife, Sundari Bai, in a minor role who acted the
role of an incorrigible lady who refuses to serve Avvaiyar food.
In Miss Malini, a very very famous movie, Subbu acted as the main actor. You might remember a movie
called Mr Sampath based on R.K. Narayan's novel. Actually, it was the Tamil version that was aired first
which won the hearts of the audience and later a Hindi remake was made. Subbu with his wife played the
lead roles in the movie 'Dasi Aparanji'. Subbu definitely made it into the film industry as a successful artist
in various forms but his most well-known work always remain 'Thillana Mohanambal'. Subbu was the
author of this novel, which was a weekly serial, the Anantha Vikatan. He later turned it into a script for the
movie which was has a cult following in India. He received a Padma Shri for this particular work of his. The
movie is critically acclaimed for its subtle portrayal of the socio-cultural environment and the Thanjavur
culture of dance and music prevailing at that time. The movie was a commercial success too running in
theatres for 175 days. It won two National Awards- a silver medal in Best feature Film in Tamil and Best
Cinematography. It became an inspiration for upcoming movies which were based on musical themes like
this one. He was a man with an encyclopedic knowledge of music, dance and film. Not only based on
bookish knowledge, he always knew how to pull out fresh ideas which would dazzle the audience.
His works were loaded with information, just examples, an element of humour, good songs many of which
he wrote, amusing wordplays and most importantly his commitment to the world of art and literature could
be felt even when he didn't appear on the screen.
Unfortunately, his name seems to be disappearing in the industry after his death in 1974 as his audience
lacks youngsters. However, a classic simply isn't forgotten. Ananda Vikatan magazine continues to print the
work of Subbu to carry forward his legacy in Tamil literature.
பாரதத் தின் கண் மருத்துவத் தின் அடையாளமாகத் திகழும் சென் னை, சங் கர
நேத் ராலயா கண் மருத்துவமனையின் நிறுவனர் பத் மபூஷண் டாக் டர் எஸ் எஸ்
பத் ரிநாத் (24.02.1940 – 21.11.2023) அவர் களின் நினைவாக அவரது பிறந் த நாளை ஒட்டி,
அவரது கண் மருத்துவ சேவைப் பாரம் பரியம் வருங் கால தலைமுறையினருக்கும்
தொடரும் என் பதை உறுதி செய் வதற் காக, சங் கர நேத் ராலயாவின் தலைவர் டாக் டர் டி
எஸ் சுரேந் திரன் 'டாக் டர் எஸ் எஸ் பத் ரிநாத் அறக் கட் டளை நிதி'யை தொடங் கியுள் ளார் .
இதன் மூலம் ஒரு சிறப் புச் சொற் பொழிவு ஏற் பாடு செய்து அதன் மூலம் கண்
மருத்துவத்துறையினர் அனைவரும் புகழ் பெற் ற அறிஞர் களைச் சந் தித்துக்
கற்றுக் கொள் ள அனுமதிக் கவும் , கண் மருத்துவம் மற்றும் அது தொடர் பான
படிப் புகளைத் தொடரும் தகுதியுள் ள மாணவர் களுக்கு கல் வி மானியங் கள் , கண்
மருத்துவம் சார் ந் த கருத் தரங்குகளில் கலந்து கொள் ள உதவும் வகையில் பயண
மானியங் கள் மற்றும் அவை சார் ந் த ஆதரவை வழங் கவும் இந் த அறக் கட் டளை நிதி
பயன் படுத் தப் படும் . டாக் டர் எஸ் எஸ் பத் ரிநாத் அறக் கட் டளையின் முதலாவது
சொற் பொழிவினை காந் தியடிகளின் பேரனும் - ஸ் ரீ ராஜகோபாலாச் சாரியார்
அவர் களின் பேரனும் , மேற்கு வங் க முன் னாள் ஆளுநருமான ஸ் ரீ கோபாலகிருஷ் ண
காந் தி அவர் கள் 'காந் தியின் கண் ணாடிகள் ' எனும் தலைப் பில் 17.02.2024 அன்று சங் கர
நேத் ராலயாவில் நடைபெற் ற அறக் கட் டளை நிகழ் ச் சியில் வழங் கினார் . இந் தப் புலமை
மிக் க, பன் மொழிப் புலமையாளர் கண் மருத்துவ சேவைத் துறைக்குப் பொருத் தமான
ஒரு தலைப் பில் பேசுவதைக் கேட் பது மெய் சிலிர் க் க வைத் தது.
முன் னதாக செல் வி. பவ் யா கணபதி இறைவணக் கம் பாடினார் . சங் கர நேத் ராலயாவின்
தலைவர் மற்றும் குழந் தைகள் கண் மருத்துவத்துறை இயக்குநர் டாக் டர் டி எஸ்
சுரேந் திரன் வரவேற் புரை நிகழ் த் தி சிறப் பு விருந் தினரை சபைக்கு அறிமுகம்
செய்துவைத் தார் . மருத்துவ ஆராய் ச் சி அறக் கட் டளையின் தலைவர் மற்றும் செயல்
மருத்துவ இயக்குநர் டாக் டர் கிரிஷ் ஷிவா ராவ் மற்றும் கௌரவ செயலாளர் திரு ஜி
ராமச் சந் திரன் மற்றும் சிறப் பு விருந் தினருக்கு பொன் னாடை போர் த் தி நினைவுப் பரிசு
வழங் கி கௌரவித் தார் கள் .
நிகழ் ச் சியில் டாக் டர் பத் ரிநாத் அவர் களையும் திரு கோபால கிருஷ் ண காந் தியையும்
ஓவியமாக வரைந்து சிறப் பு விருந் தினருக்கு பரிசளிக் கப் பட் டது. அந் த ஓவியத் தை
வரைந் த மிகையெதார் த் த ஓவியக் கலைஞர் செல் வி ப் ரீத் தா லெக்ஷ் மணன் சிறப் பு
விருந் தினரால் கௌரவிக் கப் பட் டார் .
ஆக, பாரதம் குறித்து தொலைநோக்கு பார் வை கொண் டவர் காந் தியடிகள் , கண் ணாடி
அணிய தேவைப் படும் பொதுவான வயதுகளான 40 முதல் 50 வயது கால கட் டங் களில்
அவர் கண் ணாடி அணியாமல் இருந் தார் என் பது தெரிகிறது. மேலும் 1920 மற்றும் 1921
இல் எடுக் கப் பட் ட அவரது புகைப் படங் கள் மற்றும் அதே ஆண்டுகளில் இரண்டு
கார் ட்டூன் களின் அவர் கண் ணாடிகள் மற்றும் சட் டை மற்றும் வேட்டிகளை
அணிந்துள் ளார் , ஆக 1920 ஆம் ஆண்டிலிருந்து கண் ணாடி அணிவது பொதுவாக
பலருக்கும் தெரிந் திருக்கும் . அதே நேரத் தில் 1919 இல் மதுரைக்கு விஜயம் செய் த பிறகு
சட் டை அணிவதை கைவிட்டு விட் டார் என் பதை கருத் தில் கொள் ள வேண்டும் . ஆனால்
கார் ட்டூனில் கண் ணாடியும் , இடுப் புக்கு மேல் சட் டையும் அணிந் திருப் பது, அந் த
கார் ட்டூனை வரைந் த கார் ட்டூனிஸ் ட்டின் தனிப் பட் ட ரசனையாக இருக் கலாம் .
1925 ஆம் ஆண்டு பிப் ரவரி 15 ஆம் தேதி ராஜ் கோட்டில் காந் தியின் புகைப் படம்
எடுக் கப் பட் டது. ஆனால் அந் தக் காலப் புகைப் படங் கள் அனைத்தும் அவர் கண் ணாடி
அணிந் திருப் பதை காட் டவில் லை. காந் திக்கு 1925-ல் 57 வயது. அப் போது அவர்
நிச் சயமாக கண் ணாடிகளை இடையிடையே பயன் படுத் திக் கொண்டிருந் தார் என்று
தெரிகிறது, படிக்கும் போதும் , பயணங் களின் போதும் மட்டும் அவர் கண் ணாடி
அணிந் திருக் கலாம் . ஆனால் , 1930 வாக் கில் , அவர் குஜராத் தில் கடற் கரையில்
புகழ் பெற் ற உப் பு சத் தியாக் கிரக அணிவகுப் பை தண்டி கிராமத் திற்கு வழி நடத் திய
போது, அவரைப் பற் றிய புகைப் படங் களில் அவரது முகம் பிரபலமான வட் ட வடிவ
கண் ணாடியிலிருந்து பிரிக் க முடியாததாகிவிட் டது.
இந் தியா சுதந் திரம் பெறுவதற்கு முன் பு காந் தியின் ஒரு சகா போல உடனேயே இருந் த
மாபெரும் மானுடவியலாளர் திரு நிர் மல் குமார் போஸ் ஒரு நாட்குறிப் பு பராமரித்து
வந் தார் , அந் த குறிப் புகள் ஒரு முக் கியமான ஆவணமாகிறது. அதில் அவர் ஒரு தகவல்
குறிப் பிடுகிறார் : "காந் தி தனது கண் ணாடியையும் தினமும் குளிப் பாட்டுவார் ."
1945 இல் அவர் செய் த இந் த காரியம் அவருடைய கண் ணாடிகள் குறித்து நமக்கு
சுவாரசியமான தகவல் களை தருகிறது:
“நான் என் முகத் தை கழுவும் போதெல் லாம் , எனது கண் ணாடியை கட்டிவிட்டுத் தான்
முகத் தைக் கழுவுவது வழக் கம் . ஆனால் ஒரு சந் தர் ப் பத் தில் முகத் தைக் கழுவும் முன்
கண் ணாடியை கழற் ற மறந்து போய் விட் டேன் . அப் போது வேறு ஏதோ ஒன்று என்
கவனம் ஈர் த் திருக்கும் போது, கண் ணாடியை கழற் ற மறந் திருக் கலாம் , கண் ணாடி
அணிந் த நிலையிலேயே முகத் தை கழுவியிருக் கலாம் . ஆனால் இது ஒரு ஆபத் தான
விஷயம் என நினைக் கிறேன் . இதை ஒரு ஒழுங் கின் மை என்று கூட சொல் லலாம் ” -
என்று குறிப் பிடுகிறார் . 'கண் ணாடி அணிந் திருக்கும் போது கண் கள் கூசுவது
தவிர் ப் பதற் காக பயன் படுத் தப் படும் சாயம் பயன் படுத் தப் பட் ட கண் ணாடிகளைப்
பயன் படுத் தி வந் திருக் கிறார் . (He seems to have used tinted lenses as well, presumably to cut the
glare). ஆக காந் தியடிகள் தகுந் த மூக்குக் கண் ணாடி லென் ஸ் களை தேர் ந் தெடுப் பதில்
மிகவும் அக் கறை உள் ளவராக இருந் திருக் கிறார் என் பதும் தெரிகிறது.
அதுமட்டுமல் ல அந் த காலகட் டத் தில் கண்ணுக்கு கண் ணாடி பயன் படுத்துவது என் பது
”நவீன” கருவியாக அல் லது மேல் தட்டு நாகரீகத் தை வெளிப் படுத்தும் கருவியாக
நினைக் கப் பட்டு வந் த காலத் தில் , அவர் மேல் பூச்சு பூசப் பட் ட கண் ணாடியை
பயன் படுத் தி இருக் கிறார் என் பது அவர் தனது கண் பார் வை குறித்து கொண்டிருந் த
அக் கறையும் வெளிப் படுகிறது. சுகாதாரம் குறித்து அவர் மிகுந் த அக் கறை
கொண் டவராக இருந் தார் . காந் தியடிகள் விஞ் ஞானி அல் ல, ஆனால் அறிவியலையும்
தொழில்நுட் பத் தையும் சராசரி வாழ் க் கையின் ஆபத்துகளிலிருந்தும் சீரழிவிலிருந்து
மீட்டுக் கொள் வதற்கும் பயன் படுத் தக்கூடிய கருவிகள் பயன் படுத்துவதை
ஊக்குவித் தார் . விஞ் ஞானம் மற்றும் தொழில்நுட் பத் தின் மீதான அவரது
அணுகுமுறை, மருத்துவ அறிவியல் மற்றும் தொழில்நுட் பம் உட் பட, அறிவார் ந் த
மற்றும் இரக் கமுள் ள வாழ் க் கையின் ஒரு பகுதியாக காந் தியின் வளர் ந்து வரும்
சுகாதாரப் பாதுகாப் பு உணர் வில் கண் மருத்துவத் தில் கண் ணாடிகள் தொழில்நுட் பம்
வளர் ந்து கொண் டே இருக் கிறது.
1931 ஆம் வருடம் தனது மகன் தனது மகன் ஹரி கண் நோயால் சிரமப் பட்டு வந் த போது,
ஒரு கடிதத் தில் அவனது கண் களை விரைவில் குணப் படுத்துங் கள் . வெது
வெதுவெதுப் பான உப் பு நீ ரில் கண் களை கழுவவும் என்று எழுதியிருக் கிறார் .
பொதுவாக சுகாதாரத் தில் மிகவும் அக் கறை கொண் டவர் மகாத் மா காந் தியடிகள் ,
உடற் பயிற் சிகளில் மிகுந் த ஆர் வம் கொண் டவராக இருந் தார் . 1933 ஆம் வருடம்
பிப் ரவரி மாதம் நியூ ஜெர் சியில் இருந் த பார் வை மருத்துவர் ஹாரி ஜெ. எர் லிச் சிற்கு
”குறைபாடுள் ள பார் வையை உடற் பயிற் சிகளால் குணப் படுத் த முடியுமா?” என்று
கேட் டார் . இது கண் பராமரிப் பில் அவருக்கு இருந் த ஆர் வம் , மருந் தைச்
சார் ந் திருக் காமல் , அதன் தொனியில் அக் கறையுடன் கவனம் செலுத்துவதன் மூலம்
உடலை ஆரோக் கியமாக வைத் திருப் பதில் அவர் கொண்டிருந் த ஆர் வத் தின் ஒரு
பகுதியாக தெரிகிறது.
காந் தியின் அமெரிக் க நண் பர் ரிச் சர் ட் பி. கிரெக் காந் திக்கு உடற் பயிற் சிகளின்
நன் மைகள் பற் றி எழுதியிருக் கிறார் . ஜனவரி 4, 1945 அன்று, கண் தொடர் பான
பிரச் சனையால் பாதிக் கப் பட்டு தேர் வுக்கு படித்துக் கொண்டிருந் த தனது பேத் தி
சுமித் ராவுக்கு அவர் எழுதிய கடிதத் தில் ,” 'முதலில் , உன் கண் களைப் பற் றி கவனமாக
இருக் கவும் . தேர் வில் தேர் ச் சி பெற அவசரப் படக்கூடாது. உன் னால் ஆரோக் கியத் தையும்
கண் களையும் கவனித்துக் கொண் டே உங் களால் முடிந் த வேலைகள் செய் யலாம் ”
என்று எழுதியிருக் கிறார் . இதிலிருந்து ஆரோக் கியத் திற்கு அவர் அளித் த முன்னுரிமை
தெளிவாக தெரிகிறது. மகாத் மா காந் தியின் நூற் றாண்டு விழாவின் போது,
உலகமெங் கிலும் வெளியிடப் பட் ட தபால் தலைகளில் கண் ணாடி அணிந் த காந் தி,
இரண்டு முகங் களைக் காட்டும் விதமாக உள் ள பல தபால் தலைகளில் காந் தியடிகள்
கண் ணாடிகள் அணிந்து காணப் பட் டார் . குறிப் பாக 1969 ஆம் ஆண்டு அவரது பிறந் த
நூற் றாண்டு விழாவின் போது. அவரது இரு குவிய கண் ணாடிகளின் ஒரு ஜோடி புது
தில் லி ராஜ் காட்டில் உள் ள தேசிய காந் தி அருங் காட் சியகத் திற்கு வழங் கப் பட் டது.
என் தந் தை தேவதாஸ் காந் தியால் 1954 இல் வழங் கப் பட் ட அந் த கண் ணாடி இன்னும்
அங் கே உள் ளது. அதன் பிளாஸ்டிக் சட் டகம் (ஃப் ரேம் ) உடைந்து உள் ளன. லென் ஸ் கள்
மஞ் சள் நிறமாக மாறியுள் ளது. அவை அதன் கருப் பு தோல் பெட்டியில் அப் படியே
உள் ளன. மற் றொரு கண் ணாடி மதுரை காந் தி மியூசியத் தில் உள் ளது. அதுவும் எனது
மறைந் த தந் தையால் நன் கொடை அளிக் கப் பட் டது என நம் புகிறேன் .
காந் தி அருங் காட் சியகங் கள் அந் த கண் ணாடிகள் பற் றி ஒரு அறிவியல்பூர் வமான
ஆய் வில் ஈடுபட் டால் , அவருக்கு கண் பரிசோதனை செய்து அதை பரிந்துரை செய் த
ஆப் டோமெட் ரிஸ்டின் தொழில்நுட் பம் வெளியாகலாம் .
ஜனவரி 30, 1948 அன்று சுடப் பட்டு வீழ் ந் த போது அவர் அணிந் திருந் த கண் ணாடி என் ன
ஆனது என் பதையும் நான் அறிய விரும் புகிறேன் . நாம் வணிக யுகத் தில் வாழ் கிறோம் .
மார் ச் 2009 இல் , சில காந் தியடிகள் பயன் படுத் திய பொருட் கள் நியூயார் க் நகரத் தில் 2.8
மில் லியன் டாலர் களுக்கு ஏலத் தில் விற் கப் பட் டன. ஏலத் தில் வந் த பொருட் களில் ஒன்று,
1930 ஆம் ஆண்டில் ஜூனாகத் நவாபுக்கு காந் தியால் வழங் கப் பட் டதாகக் கூறப் படும் ஒரு
ஜோடி கண் ணாடி ஆகும் . இந் த கண் ணாடி குறித்து ஏதேனும் கடித ஆதாரமோ, டைரி
குறிப் புகள் போன் றோ ஏதேனும் ஒரு நேரடி ஆதாரம் கூட எதுவுமே இல் லை.
ஏலத் தில் விற் கப் பட் ட கண் ணாடிகளின் உண் மையான தன் மையை நான்
நம் பவில் லை. அதற் கான தனிப் பட் ட காரணம் ஏதுமில் லை என் றாலும் , பொதுவாக
அவர் அணிவது வட் ட வடிவமான கண் ணாடிகள் . அப் படித் தான் அனைத்து
புகைப் படங் களும் காணப் படுகின் றன. ஆனால் ஏலத் தில் விற் கப் பட் ட தங் க நிற ஓவல்
வடிவ கண் ணாடிகளை அவர் அணிந் திருப் பதை காட்டும் அவரது புகைப் படம் எதுவும்
இல் லை. அவர் ஒன்றுக்கு மேற் பட் ட ஜோடி கண் ணாடிகளை வைத் திருந் தார் மற்றும்
அவர் அடிக் கடி பயன் படுத் தாத கண் ணாடிகளை தனித் தனியே எங் கேனும்
வைத் திருந் திருக் கலாம் .
மும் பையை தளமாகக் கொண் ட ஒரு விளம் பர நிறுவனம் சமீபத் தில் காந் தியின்
கண் ணாடியின் வெளிப் புறத் திலிருந்து எடுக் கப் பட் ட தேவநாகரி எழுத் தில் 'காந் தி
எழுத்துரு' என்று அழைக் கப் படும் ஒன் றை உருவாக் கியுள் ளது. முழு விவரம் அறியாத
நிலையில் இதுவரை, பல தசாப் தங் கள் கடந்து விட் ட நிலையில் , வணங் கத் தக் க
கரங் களால் பற் றி எடுத்து அவர் அணியும் அந் த எளிய வட் ட வடிவ கண் ணாடிகள்
பெற்றுள் ள அற் புதமான எழுத்துருக் களின் மதிப் பைப் பற் றி நாம் சிந் திக் க அவகாசம்
இல் லை. சாக் ரடீஸின் முக வசீகரம் அதிகம் பேசப் படுவது உண்டு. அந் த அளவு
காந் தியின் முகம் பேச பட் டதோ இல் லையோ, ஆனால் , காந் தியின் கண் கள் பற் றி நான்
படித் த பிரான் சிஸ் வாட் சன் எழுதிய 'காந் திஜியுடன் பேசுதல் ' என் ற புத் தகத் திலிருந்து
இரண்டு அவதானிப் புகளை மேற் கோள் காட்டுகிறேன் . ஒருவர் பத் மஜா நாயுடுவிடம்
இருந்து, ... ”அவரது கண் களில் இருந் த அபார காந் த சக் தியை என் னால் மறக் கவே
முடியாது”... மற் றொன்று வெர் ரியர் எல் வின் இடமிருந்து, ... ”அவருக்கு அழகான
கண் கள் இருந் தது”.
A TO Z INDIA ● MARCH 2024 ● PAGE 14
முனைவர் அ போ இருங் கோவேள்
ஸ் ரீகோபாலகிருஷ் ண தேவதாஸ் காந் தி: மேலாளர் – மருத்துவ சமூகவியல்
சங் கர நேத் ராலயா
காந் திஜியின் கண் ணாடி சென் னை - 600006
மின் னஞ் சல் : drapirungovel@gmail.com
முனைவர் அ போ இருங் கோவேள் தொலைபேசி: 044 4227 1919, 9840821919
1948 ஆம் வருடம் வெளியான தபால் தலைகளை பார் த் தால் தெரியும் . இந் த இரண்டு
நபர் களும் என் ன அர் த் தங் களில் சொல் லியிருக் கிறார் கள் என் பது புரியும் . காந் தியை
அவர் தொலைநோக்கு பார் வையாளராக மாற் றியதற் காக நாம் மூக்குக் கண் ணாடி
உலகிற்கு நன் றி சொல் ல வேண்டும் .
காந் தியடிகள் அவர் உபயோகப் படுத் திய மூன்று முக் கியமான பொருட் களால் சிறப் பாக
அறியப் படுகிறார் .
1. அவரது வட் ட வடிவ கண் ணாடிகள் ,
2. அவரது இடுப் பில் தொங்கும் சங் கிலியால் பிணைக் கப் பட் ட கடிகாரம் .
3. இரண்டு பக் கமும் குறுக் காக கட் டப் பட் ட செருப் புகள் .
Ayan Adak
Here, in the citadel of silent pain Hundreds of names adorn the walls
We can only read - From Punjab, Bengal, Madras, Bihar,
Of tales of some of the suffering souls There are thousands more, forgotten names
A fraction of their immortal deed Unknown soldiers, interred this far
So many sons of the motherland dead I climb atop the Cellular – star,
In these isles of a paradise sea There’s so much gloom I cannot drink,
Do we even know the price they paid The tricolour flutters in the sunset far
That today we call ourselves free Another ordinary day comes to sink
The pilgrims who know flock one by one Drowned in guilt, I ask again
To Veer Savarakar’s lonely cell, Even it be on the best of our days -
While the hundred other Veers in the other cells Whatever we do, will it be enough
Stare and cry and silent wail To face one martyr’s teary gaze?
I look at the locks, the tetris bricks, The flag flutters, I hear it say,
Guilt at our youth, our uselessness Keep the lessons, remember, relearn
Whatever we do, will it be enough That the souls who give, they never ask
To face one martyr’s teary gaze? What is it that comes in return
If only these ochred walls could speak They gave that you can take today,
Could we complete a single tale? All of the joy, some of the pain
Instead, we take photos and tag the world, Of the empty wounds that never heal
‘Look, I have visited Cellular Jail!’ Indelible shades of an invisible stain
Ayan Adak
“While most of us are delighted to see the paradise islands of Andaman when we fly into Port Blair – complete
with cerulean seas, white sands: indeed, the best beaches in the county – a visit to the Cellular Jail, Kalapaani,
comes as a morbid shock in Paradise. It was here, so far from the mainland (the islands are closer to Myanmar
than India), that hundreds of freedom fighters were jailed, tortured, maimed and boxed inside an unthinkable
life from which there was no redress. Many were driven to insanity, the rest tortured to death – only a thin
sliver of inmates made it back to tell their tales. The atrocities were limited not just by the British Empire, but
also by the Imperial Japanese who had briefly taken over these islands in 1942. In a rare glimpse of hope for
the freedom movement, it was in the Andamans in 1943 that Netaji Subhas Bose hoisted the National Flag and
declared it to be the first Indian soil liberated from British rule.
The stories of horror were already carved deep within the walls by then – years later, in 1979, the Cellular Jail
was declared a National Memorial by Prime Minister Morarji Desai. Today, the Andamans are a rising tourist
destination, with luxury towers popping up along the soothing turquoise coastline of Port Blair and its
adjoining islands; yet it takes just one visit to the Cellular Jail to hear visceral stories that can show that
Paradise depends not just on the content of nature but also on the intent of the people who live – or once, lived
there.
As I was walking inside the Jail that day, I wondered for a brief moment, if we had to keep these painful
memories. The answer was a resounding Yes – even if these were memories we wouldn’t want to remember,
more importantly, these were memories we shouldn’t be allowed to forget, such are the ways of the Past that
has led to the paths of the future….”
Ayan Adak
According to Hindu beliefs the Hindu Goddess Lakshmi is the Goddess of wealth, fortune, luxury, power,
prosperity, generosity and embodiment of beauty. She is also the consort of Lord Vishnu and is believed to
give strength to the Lord himself.
According to Hindu beliefs the Hindu Goddess Lakshmi is the Goddess of wealth, fortune, luxury, power,
prosperity, generosity and embodiment of beauty. She is also the consort of Lord Vishnu and is believed to
give strength to the Lord himself. Goddess Lakshmi is believed to relieve all her devotees from all sorrows
related to money. Padma, Padma Priya, Padmamaladhara devi, Kamala, Padmamukhi, Padmakshi, Jalaja,
Madhavi, Padmahasta, Padmasundari, Kalyani, Vishnupriya, Ulkavahini and Vaishnavi are some of the
names in which She is worshiped. She is also known as Jaganmaatha (“Mother of the Universe”). It is
believed that the continuous chanting of mantra will bring gain and prosperity in life.
Chanting this mantra will bring youth, beauty, happiness and riches to you, which will make a great
difference in life.
Degree coffee. Carnatic music. Bharatnatyam. Temples resounding with bells. Wooden bobblehead dolls on a
perpetual dance. Tanjore paintings. Brass artefacts. And Puliodare (Tamarind Rice). Yes, Thanjavur is home
to all of these and more. It’s the crucible of Tamil culture: after all, more than a thousand years ago it was
the capital of the Chola empire.
Brihadeeshwara temple, Thanjavur. Not for nothing that they call it the Periya Kovil or the Big Temple! Built
by Raj Raja Chozha more than 1000 years ago!! Degree coffee. Carnatic music. Bharatnatyam. Temples
resounding with bells. Wooden bobblehead dolls on a perpetual dance. Tanjore paintings. Brass artefacts.
And Puliodare (Tamarind rice). Yes, Thanjavur is home to all of these and more. It’s the crucible of Tamil
culture: after all, more than a thousand years ago it was the capital of the Chola empire. It’s a small bustling
city revolving around the railway station and bus stand. But it has three outstanding Cholaera temples built
as far back as 1010 AD, known as The Great Living Chola Temples, all UNESCO World Heritage Sites. The
largest is the Brihadeeswarar Temple or the Periya Kovil (simply translates into big temple) located within
the city.
From the outside, you cannot judge how big the temple really is, until you enter the main complex through a
gate that has a five-storey tower (gopuram), followed by a second gate with a smaller gopuram. The main
temple complex has a huge vimanam or central tower, which is 16-storey- high and apparently made of
60,000 tonnes of granite. It is difficult to fathom how this engineering marvel was built in the early 11th
century AD. It also has one of the largest statues of the Nandi or Shiva’s bull in the main quadrangle. The
temple has rows of pillars holding up the tall tower and there are elaborate sculptures depicting icons of the
day and smaller deities all around the main sanctum, which is dedicated to Shiva. The temple, built during
the regime of Raja Raja Chola I, played a huge role in promoting the arts and culture, especially
Bharatnatyam and Carnatic music. Legend has it that the Chola king inscribed all the names of the court
dancers and musicians on the temple walls. The other two shrines that are part of the Great Living Chola
Temples are not in the city but within an hour’s drive from there. The second temple, known as Gangaikonda
Cholapuram temple, is a smaller replica of the Periya Kovil. The city of Gangaikonda Cholapuram was built
around 1025 AD as a new capital of the Chola empire and remained so for 250 years. While the city no longer
exists, the temple remains. The third temple is even smaller than the second and is located in a small town
called Darasuram. It looks like a giant chariot from the outside and has several lion icons; similar to the ones
you see in any of the Hindu temples in Southeast Asia — from Cambodia to Singapore. Thanjavur is the heart
of Tamil culture.
Degree coffee. Carnatic music. Bharatnatyam. Temples resounding with bells. Wooden bobblehead dolls on a
perpetual dance. Tanjore paintings. Brass artefacts. And Puliodare (Tamarind Rice). Yes, Thanjavur is home
to all of these and more. It’s the crucible of Tamil culture: after all, more than a thousand years ago it was
the capital of the Chola empire.
பத் மகரம் என்னும் நகரில் ஒழுக் கம் நிரம் பிய அந் தணர் ஒருவர்
வசித்து வந் தார் . புத் தி சாதுர் யம் நிரம் பிய அவருக்கு ஐந்து
புத் திரர் கள் . அவர் களும் தந் தைக்கு நிகரான அறிவையும் புத் தி
சாதுரியத் தையும் பெற் றிருந் தார் கள் . அவர் களில் , கடைசி மகன்
சாந் திகன் . ஒரு நாள் அக் கம் பக் கத்து சிறுவர் களுடன் வீதியில்
விளையாடிக் கொண்டிருந் தான் . அப் போது ருத் ராக்ஷம் ஒன் றை
கண் டெடுத் தான் . அதை ஏதோ பெரிய பொக் கிஷம் என்று
கருதியவன் , சிறுவர் களுக் கே உரிய குதூகலத்துடன் அதை ஒரு
நூலில் கட்டி தனது கழுத் தில் கட்டிக் கொண் டான் . புத் தி சாதுர் யம்
மிகுந் தவனாக சாந் திகன் இருந் தபோதும் , தன் பெற் றோர் மற்றும்
சகோதர் கள் பேச் சை கேட் க் காமல் தன் னிஷ் டம் போல
நடந்துவந் தான் . அவன் வீட்டில் யாவரும் தினந் தோறும்
உஞ் சவ்ருத் திக்கு சென்று. கிடைத் ததை உண்டு
வாழ் ந்துவரலானார் கள் . இவனோ விளையாட்டு புத் தியிலேயே
காலத் தை கழித் தான் . பெற் றோரும் சகோதரர் களும் உண்டு விட்டு
எஞ் சியிருக்கும் உணவை இவனுக்கு தருவார் கள் . அதை இவன்
உண்டு வாழ் ந்துவந் தான் . மற் றபடி இவன் முயற் சியால் இவன்
எதையும் பெற் றதில் லை. இப் படியே பல நாட் கள் சென் றது. காலம்
மாறியது. ஆனால் இவன் மட்டும் மாறவில் லை. இவன் தன் கழுத் தில்
கட்டிக் கொண் ட ருத் ராக்ஷமும் மாறவில் லை.
இந் நிலையில் , மனம் போன போக் கில் திரிந் தபடி, மற் றவர் களுக்கும்
பாரமாய் இருந்து வெறுமனே காலத் தை கழித்து வந் ததால் , இவன்
சகோதரர் கள் இவனை வெறுக் க ஆரம் பித் தார் கள் .
பின் னர் சாந் திகனை காளியின் சன் னதி முன் பு நிறுத் திவிட்டு
தானும் அருகில் நின்றுகொண் டான் . இந் நிலையில் சன் னதியில்
அமர் ந் திருந் த காளி ருத் ராக்ஷம் அணிந் த சிறுவன் ஒருவன்
தன் னிடம் பலிக் கொடுக் க கொண்டு வந்து நிறுத் தப் பட்டிருப் பதை
கண்டு பதறி தன் இருக் கையைவிட்டு எழுந்து வந் தாள் . வரும் போதே
சாந் திகனை மனதுக்குள் ளேயே துதித் தபடி வந் தாள் .
சிவாம் சமான ருட் ரக்ஷ் த் தை அணிந் தவர் களை யார் யாரெல் லாம்
உபசரித்து பூஜித்து வருகிறார் களோ அவர் கள் பூவுலகிலேயே
தேவர் களை போன்று வாழ் வார் கள் ” என் றாள் . “தாங் கள்
உத் தரவுப் படியே நடந்துகொள் கிறேன் தாயே” என்று கூறிய மன் னன் ,
காளிதேவிக்கு வாக் களித் தபடி தனது பேரழகு வாய் ந் த மகளை
அவனுக்கு மணமுடித்துக் கொடுத்து அவர் கள் தங் க பலவசதிகள்
நிரம் பிய அரண் மனை ஒன் றையும் நிர் மாணித்துக் கொடுத் தான் . தன்
புது மருமகனுக்கு மதிப் பும் மரியாதையும் கொடுத்து பூஜித்து
வந் தான் .
ருத் ராக்ஷத் தின் மகிமையை கேட் பவர் கள் , படிப் பவர் கள் , யாராக
இருந் தாலும் அது அவர் கள் பாபங் களை போக் கக்கூடியது. ஒருவன்
யாராக இருந் தாலும் சரி, எப் படிப் பட் டவனாக இருந் தாலும் சரி,
ருத் ராக்ஷத் தை அணிந் த மாத் திரத் தில் சகலவிதமான தீவினைகளில்
இருந்தும் அவன் விடுபட்டுவிடுவான் . எனவே தான் அதற்கு ‘திவ் ய
ஆபரணம் ’ என்று ஒரு பெயர் இருக் கிறது.
சிவபெருமான் தன் குடும் பத் தில் இருப் பவர் களுக்கு கஷ் டத் தையும் ,
துன் பத் தையும் கொடுப் பாரா?. அதனால் யார் என் ன சொன் னாலும்
கண்டிப் பாக ருத் ராட் ஷத் தை அணியவேண்டும் . ருத் ராஷத் தை
அணிந் த பின் எந் த சூழ் நிலையிலுமே கழற் றவே கூடாது. நீ ங் கள்
இப் பொழுது எப் படி வாழ் க் கை நடத் திக் கொண்டிருக் கின் றீர் களோ
அதேபோல் வாழ் ந் தால் போதும் இதில் எவ் வித மாற் றத் தையும்
செய் யத் தேவையில் லை. நெற் றியில் திருநீ று அணிந்து ஓம்
நமசிவாய சொல் லி வந் தாலே போதுமானது.
ஓம் நமசிவாய!!!
திருச் சிற் றம் பலம் !!!
மலப் புரம் மாவட் டத் தில் அமைந்துள் ள காடம் புழா தேவி கோவில் ,
கேரளாவில் உள் ள புகழ் பெற் ற யாத் திரை தலமாகும் . இடம் மலப் புரம்
மாவட் டம் , கேரளா, இந் தியா. அருகிலுள் ள விமான நிலையம்
கோழிக் கோடு விமான நிலையம் . அருகிலுள் ள ரயில் நிலையம்
திருர் மற்றும் குட்டிப் புரம் .
நவம் பர் முதல் டிசம் பர் வரையிலான கார் த் திகை மாதம் விருச் சிகம்
தரிசிக் க சிறந் த நேரம் . காடம் புழா தேவி கோயில் கேரளாவின்
மலப் புரம் மாவட் டத் தில் உள் ள ஒரு புகழ் பெற் ற கோயில் மற்றும்
யாத் திரை தலமாகும் . சக் தி வாய் ந் த துர் கா தேவி இக் கோயிலில்
ஏராளமான பக் தர் களால் வழிபடப் படுகிறாள் . தேவி கோவில் கேரள
அரசின் கீ ழ் உள் ள மலபார் தேவஸ் வம் வாரியத் தால்
நிர் வகிக் கப் படுகிறது. கோவிலின் அனைத்து செயல் கள் மற்றும்
பணிகள் வாரியார் குடும் பத் தினர் மற்றும் பரம் பரையாக
நியமிக் கப் பட் ட அறங் காவலர் களால் கண் காணிக் கப் படுகிறது.
காடாம் புழாவில் தினசரி அடிப் படையில் இரண்டு சடங்குகள்
செய் யப் படுகின் றன, அதாவது 'பூமூடல் ' மற்றும் 'முட் டருக் கல் '.
உடைக் கப் படும் வரை ஒன்று கருதப் படும் முறையில் உடைக் கப் படும் -
துர் கா தேவியின் கருணையால் அந் தத் தடை நீ ங் கியது.
26-02-2024
Holi on Monday, March 25, 2024; Holika Dahan on Sunday, March 24, 2024
Holi is a religious festival celebrated by Hindus all over the world. Holi is considered as second biggest
festival on Hindu calendar after Diwali. Holi is also known as festival of Colors. In most regions Holi
festival is celebrated for two days. The first day is known as Jalanewali Holi - the day when Holi bonfire
is done. This day is also known as Chhoti Holi and Holika Dahan. The second day is known as Rangwali
Holi - the day when people play with colored powder and colored water. Rangwali Holi which is main
Holi day is also known as Dhulandi or Dhulendi